Κατά καιρούς, όλοι μας έχουμε αναρωτηθεί τι μυαλά κουβαλάνε όλοι εκείνοι οι μαυροφορεμένοι που τα σπάνε ύστερα από κάθε διαδήλωση. Δεν αναφερόμαστε στα «ούφο», εκείνα τα παιδάκια που βαρέθηκαν να παίζουν ηλεκτρονικά και τώρα το παίζουν επαναστάτες με τα λεφτά του μπαμπά, αλλά στους άλλους, τους παλαιότερους, οι οποίοι έχουν διαβάσει και δυο μπροσούρες.
Αυτοί δηλώνουν ότι έχουν στόχο να γκρεμίσουν το «σύστημα εκμετάλλευσης» κι επειδή δεν μπορούν να αγγίξουν τον καπιταλισμό, καταστρέφουν τα σύμβολά του. Κατεβάζουν βιτρίνες καταστημάτων, επειδή αγανακτούν από τον καταναλωτισμό· καίνε ΑΤΜ για να δείξουν πόσο κακές είναι οι τράπεζες· πετούν μολότοφ στους αστυνομικούς νιώθοντας ίσως ότι με τον δικό τους αυταρχισμό αντιστέκονται στον κρατικό.
Στο τέλος, όχι μόνο δεν καταστρέφουν το σύστημα (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), αλλά το ενδυναμώνουν. Οι ασφαλιστικές εταιρείες πληρώνουν τις βιτρίνες, αυξάνουν τις τιμές των ασφαλίστρων για να βγάλουν τα σπασμένα, οι έμποροι μετακυλίουν το κόστος στους καταναλωτές. Οι τράπεζες διογκώνουν περισσότερο τις προμήθειες, για να πληρώνουν τα καμένα ΑΤΜ. Ο κρατικός αυταρχισμός φουντώνει ακόμη κι αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση γι’ αυτό· μέσα στον κακό χαμό, κάποιοι αστυνομικοί υπερβαίνουν πάντα τα εσκαμμένα του νόμου.
Είναι δε τόσο πολλά τα αρνητικά της δράσης τους –σε σχέση με τις διακηρυγμένες προθέσεις τους, δηλαδή το καλό του λαού– που κάποιοι φτάνουν σε θεωρίες συνωμοσίας. «Δεν μπορεί», λένε, «να είναι τόσο ηλίθιοι! Μάλλον πρόκειται περί προβοκάτσιας. Αστυνομικοί δέρνουν αστυνομικούς για να κάνουν κακό στον λαό». Αν το καλοσκεφθούμε, αυτό το συμπέρασμα έχει μια περίεργη, διαστροφική λογική. Το παράλογο μόνο με παραλογισμούς μπορεί να εξηγηθεί.
Η διαφορά των μπαχαλάκηδων με τον βουλευτή της Νίκης κ. Νίκο Παπαδόπουλο είναι το μέγεθος των θρυμματισμένων κρυστάλλων. Εκείνος, λέει, «έσπα-σε ένα τζαμάκι», οι αντιεξουσιαστές κατεβάζουν ολόκληρες τζαμαρίες. Ας παραβλέψουμε τα «κουφά» περί προσβολής του θρησκευτικού συναισθήματος· εδώ, άνθρωποι από το Αφγανιστάν προσεβλήθησαν από σκίτσα του Μωάμεθ στη Δανία, ενώ οι μπάχαλοι δηλώνουν ότι προσβάλλονται διαρκώς από τον πανταχού παρόντα καπιταλισμό. Το πρόβλημα με τον «ακτιβισμό» του κ. Παπαδόπουλου είναι πως έκανε πανελληνίως γνωστή μια έκθεση που ελάχιστοι ήξεραν, οι δε «βλάσφημες εικόνες» πλέον δεν είναι σε έναν τοίχο μιας πινακοθήκης, αλλά βρίσκονται παντού: σε εφημερίδες, τηλεοράσεις, οθόνες υπολογιστών κ.λπ. Εκεί που θα τις έβλεπαν χίλιοι (;), πέντε χιλιάδες(;) άνθρωποι, τώρα τις είδαν δέκα εκατομμύρια. Μεγάλη… «πετυχεσιά» κατάφερε ο μπαχαλάκιας βουλευτής…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.3.2025