Η κρίση ίσως αρχίζει να μας συνετίζει. Σπατάλες οι οποίες πριν ένα χρόνο θεωρούνταν αυτονόητες τώρα εξοργίζουν.
Αλλάζει κάτι; Πιθανώς. Η κρίση ίσως αρχίζει να μας συνετίζει. Σπατάλες οι οποίες πριν ένα χρόνο θεωρούνταν αυτονόητες -όπως τα πολυτελή ταξίδια διάφορων κυβερνητικών ή υπηρεσιακών παραγόντων στο εξωτερικό επ’ αφορμή εθνικών επετείων- τώρα εξοργίζουν. Για παράδειγμα ο Σύλλογος Αποσπασμένων Εκπαιδευτικών Αυστραλίας έστειλε μια αυστηρή επιστολή στα αρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Παιδείας, ζητώντας να μην τολμήσουν να παραστούν σε εποχές οικονομικής κρίσης Ελληνες αξιωματούχοι για την παρέλαση της Μελβούρνης για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. «Με δεδομένη την ιδιαίτερη οικονομική κατάσταση της χώρας μας, υπάρχει επιεικέστερος χαρακτηρισμός για τον επικείμενο ερχομό αξιωματούχων από εκείνο της σπατάλης του δημόσιου χρήματος, καθώς η ελληνική κυβέρνηση ήδη εκπροσωπείται διά του γενικού προξενείου της Ελλάδας», αναρωτιούνται δικαίως οι εκπαιδευτικοί της Αυστραλίας.
«Αν τολμήσουν να εμφανιστούν θα τους γιουχαΐσουμε», έγραψε σε σχετικό email ένας από αυτούς. «Πέρυσι είχαν έρθει πάνω από είκοσι άτομα, που ταξίδεψαν bussiness class και όλη μέρα έτρωγαν, έπιναν και ψώνιζαν. Μάθαμε ότι φέτος θα έρθει ένας στρατηγός με τη γυναίκα του και τον υπασπιστή του. Εδώ είμαστε και θα τους υποδεχθούμε καταλλήλως».
Δεν γνωρίζουμε αν και κατά πόσο κάποιος στρατηγός έχει ετοιμάσει τις βαλίτσες του για ντόλτσε βίτα στη μακρινή Μελβούρνη, εξόδοις ημών των φορολογουμένων. Δεν ξέρουμε αν άλλοι παράγοντες της κυβέρνησης ή των υπουργείων θέλουν να κάνουν τέτοια ταξιδάκια. Πιθανώς, να είναι αλήθεια, διότι στο κράτος πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι της σπατάλης.
Αληθείς ή όχι οι φήμες που κυκλοφορούν στη Μελβούρνη το ενθαρρυντικό είναι ότι κάποιοι ξεσηκώνονται. Αυτοί που άρχισαν να νιώθουν την κρίση στο πετσί τους, αρχίζουν να αντιδρούν. Αντί να ξοδεύονται στην παραλυτική γκρίνια, μπαίνουν στην εποικοδομητική διαδικασία του γιουχαΐσματος.
Σίγουρα οι σπατάλες είναι τόσες πολλές και τόσο διάσπαρτες στον δημόσιο τομέα, που δεν θα κοπούν μονομιάς· ποιος φανταζόταν, για παράδειγμα, ότι πληρώναμε μέχρι και ταξιδάκια στη Μελβούρνη; Η εγρήγορση, όμως, ακόμη και των συνδικαλιστικών σωματείων μπορεί να μας γλιτώσει εκατομμύρια.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 20.3.2010
