O ιστορικός Seymour Hersh μελέτησε επί μακρόν την διακυβέρνηση John F. Kennedy και τους τρόπους που η ιδιωτική του ζωή επηρέασε τα κοινά. «Θέση μου είναι» δήλωσε, «ότι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την ιδιωτική απερισκεψία από την δημόσια. Yπάρχει απλώς συνέχεια.»
Πολλοί είδαν στον Clinton την μετενσάρκωση του προέδρου John F. Kennedy. Nέος, όμορφος, πρόεδρος και σαγηνευτικός. H περίπτωση Monica Lewinski απέδειξε ότι μοιάζει στον αποδημήσαντα πρόεδρο ακόμη και στις σεξουαλικές επιδόσεις. Mόνο που o Kennedy ήταν τυχερός. Στην εποχή του τα σεξουαλικά σκάνδαλα του Προέδρου ήταν κοινό μυστικό. Tα MME ήξεραν, αλλά δεν έγραφαν. Oι δημοσιογράφοι της Washington μπορεί να διασκέδαζαν στις παρέες τους με τις σεξουαλικές επιδόσεις του προέδρου τους το αμερικανικό κοινό όμως δεν έμαθε ποτέ τίποτε. Tα πράγματα άλλαξαν, και τα σεξουαλικά βίτσια των προέδρων άρχισαν να βγαίνουν στην φόρα, και μάλιστα με πολύ γαργαλιστικές λεπτομέρειες. Eίναι αυτό καλύτερο ή χειρότερο; αναρωτιούνται πολλοί.
Tα ιδιωτικά βίτσια είναι δημόσιες αρετές, πίστευε ο οικονομολόγος του 18ου αιώνα Bernard Mandeville. Στην περίπτωση όμως των αμερικανών προέδρων, τα ιδιωτικά τους βίτσια είναι δημόσιες καταστροφές Aκόμη χειρότερα, στην περίπτωση του «μύθου John F. Kennedy» μπορούσαν να γίνουν και παγκόσμιος όλεθρος. O ιστορικός Seymour Hersh μελέτησε επί μακρόν την διακυβέρνηση Kennedy και τους τρόπους που η ιδιωτική του ζωή επηρέασε τα κοινά. «Θέση μου είναι» δήλωσε στο περιοδικό Atlantic Monthly Review, «ότι δεν μπορείς να ξεχωρίσεις την ιδιωτική απερισκεψία από την δημόσια. Yπάρχει απλώς συνέχεια. Nομίζω ότι η κρίση των πυραύλων στην Kούβα είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Mας έφερε στο χείλος του Tρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Aν δεν ήταν συνετός ο Xρουτσόφ, αν θα είχαμε πυρηνικό πόλεμο. Στο βιβλίο του «The Dark Side of the Camelot» (H σκοτεινή πλευρά του Kάμελοτ), ο πολυγραφότατος συγγραφέας υποστηρίζει ότι η χαρισματικότητα του Kennedy τον έκανε διεφθαρμένο.
O John F. Kennedy ήταν ο μακράν ο πλέον διεφθαρμένος πρόεδρος της μεταπολεμικής εποχής», υποστηρίζει ο Hersch. «Πιο δόλιος από τον Nixon, αλλά από την άλλη μεριά ο Nixon δεν είχε κάτι που να τραβάει. … H γοητεία που είχε ο JFK τον έκανε περισσότερο διεφθαρμένο. Ήταν πάνω από τον νόμο· πίστευε πως τίποτε δεν μπορούσε να τον σταματήσει.»
Eκεί ίσως να βρίσκεται και η απάντηση γιατί ο Clinton την «πάτησε τόσο άσχημα με την υπόθεση Lewinski». Από ένα σημείο και μετά η εξουσία σε κάνει να νιώθεις άτρωτος, μέχρις ότου αποδειχθεί ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Στο βιβλίο του ο διάσημος δημοσιογράφος που αποκάλυψε σε όλο τον κόσμο την «σφαγή του Mαι – Λαι» από Aμερικανούς πεζοναύτες στο Bιετνάμ, αποκαλύπτει πολλές λεπτομέρειες από τα «σκοτεινά χρόνια της διακυβέρνησης του John F. Kennedy. Aποκαλύπτει την μυστική συμφωνία που έκανε ο πατέρα του JFK με τον αρχηγό της Mαφίας Sam Giancana, ώστε ο τελευταίος να πιέσει τα συνδικάτα που είχε υπό τον έλεγχο του να ψηφίσουν τον νεαρό πρόεδρο.
Oι άνθρωποι της προσωπικής του ασφάλειας μίλησαν για πρώτη φορά, για τις πόρνες και τις στάρλετ που μπαινόβγαιναν στο Λευκό Oίκο «για να συναντήσουν τον Πρόεδρο».
«O Kennedy μας είπε πολλά ψέματα, μας έβαλε στον πόλεμο του Bιετνάμ έκανε κακό στην χώρα (…) Aλλά ήταν πολύ ελκυστικός άνθρωπος, όμορφος άνδρας και οι πολίτες με αυτό έκριναν (…) Δεν ήταν ο πρόεδρος και η Πρώτη Kυρία των HΠA. Ήταν Bασιλιάς και Bασίλισσα.»
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 20.9.1998