Εχει γίνει της μόδας πλέον η ανακλαστική αντίδραση σε κάθε δημόσιο έργο.
Είναι γνωστή η αγάπη που έτρεφε ο Χαρίλαος Φλωράκης για την ιδιαίτερη πατρίδα του, στα ορεινά του νομού Καρδίτσας. Θαύμαζε την ομορφιά της τεχνητής λίμνης Πλαστήρα, η οποία δημιουργήθηκε από το φράγμα στον Ταυρωπό το 1959, όταν ο κομμουνιστής ηγέτης ήταν στην εξορία.
Σε ένα από τα ταξίδια του ο θυμόσοφος πολιτικός έλεγε στην παρέα του ότι σήμερα –ήτοι τη δεκαετία του ’90– δεν υπήρχε περίπτωση να φτιαχτεί το φράγμα, διότι θα αντιδρούσαν πολλοί. Τα νερά της λίμνης σκέπασαν μια λωρίδα γης που το ΕΑΜ χρησιμοποιούσε στην Κατοχή για να προσγειώνονται τα αγγλικά αεροπλάνα που μετέφεραν τη συμμαχική βοήθεια στους αγωνιστές της Αντίστασης. Το «αεροδρόμιο της Νεράιδας» ήταν απλώς ένα εκχερσωμένο οροπέδιο, αλλά αυτό δεν θα απέτρεπε κάποιον Βερναρδάκη εκείνου του καιρού να πει ότι «με πρόσχημα την κατασκευή της λίμνης Πλαστήρα καταστρέφεται το ιστορικότερο αεροδρόμιο της Ελλάδος».
Εχει γίνει της μόδας πλέον η ανακλαστική αντίδραση σε κάθε δημόσιο έργο· πέρασε από μύρια κύματα –κινδύνευσε να μη γίνει– η περιφερειακή του Υμηττού. Τα επιχειρήματα είναι γλυκερά: «Η πλατεία που χάνεται», «το “αεροδρόμιο” που θα χαθεί», «τα δενδράκια που θα κοπούν» (κάποιοι βρήκαν ολόκληρο δάσος, 800 δένδρα, στην πλατεία Εξαρχείων!) κ.λπ. Κόστος και ωφέλεια ουδέποτε σταθμίζονται· «ακόμα και αν η αλλαγή χάραξης της γραμμής κοστίζει, κάτι που δεν αποδεικνύεται ακόμα από πουθενά…», έγραψε μέλος συνέλευσης για την πλατεία Εξαρχείων («Τα Νέα», 16.8.2022). Εξάλλου, πώς να σταθμιστούν τα απροσδιόριστα μεγέθη· το «κάλλος (λέμε τώρα) της πλατείας Εξαρχείων», ο «σφυγμός της περιοχής», η «ζωντάνια» (των μπαχαλάκηδων), «η ιστορικότερη γειτονιά της Αθήνας» (Χρ. Βερναρδάκης) κ.λπ.; «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί…με λαμαρίνες, μπουλντόζες και πριόνια», έγραφε αφίσα της «Ανοιχτής Συνέλευσης “Οχι Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων”» (fb, 10.8.2022).
Ανήκουστες «συλλογικότητες» με παραπλανητικά ονόματα –«Κάτοικοι των Εξαρχείων», «Ανοιχτή Συνέλευση» κ.ά.– δίχως καμιά διαδικασία κοινωνικής νομιμοποίησης, φτιάχνουν ένα τραλαλά αφήγημα, ενώ άλλες ακουστές (για το «βαρύ χέρι» που έχουν) «συλλογικότητες» φροντίζουν να μην ακουστεί αντίθετη φωνή. «Γινόντουσαν δηλώσεις από τους κυρ Παντελήδες με πλάτη, γιατί όλα τα “έσκιαζε η φοβέρα”. Αυτοί οι ίδιοι οι κυρ Παντελήδες ακόμη και σήμερα απειλούνται “ότι θα αντιμετωπιστούν και θα λάβουν τις απαντήσεις που πρέπει”» έγραψε μια κάτοικος των Εξαρχείων («Τα Νέα», 16.8.2022).
Βεβαίως οι ποικιλώνυμες «συλλογικότητες» βρίσκουν και κάνουν. Στο τέλος κερδίζουν διότι ουδέποτε σκέφτονται τα λεφτά των φορολογουμένων. Απλώς θέλουν την ησυχία τους.