Η σχέση της κυβέρνησης με τις αγορές θυμίζει τον καυγά του μπακαλόγατου Ζήκου με τον Κιτσάρα.
Ολοι αγαπήσαμε την ταινία «Της κακομοίρας» του Ντίνου Κατσουρίδη, όπου ο «μπακαλόγατος» ονόματι Ζήκος (Κώστας Χατζηχρήστος) είναι να μπλέξει σε καβγά με τον Κιτσάρα Μπούρμπουρη (Νίκο Ρίζο). «Μαλώνεις, ρε;», ρωτούσε ο Ζήκος. «Μαλώνω», απαντούσε ο Κιτσάρας. «Κράτα με γερά, μη μ’ αφήνεις, κυρα-Δέσποινα», ψιθύριζε στη Μαρίκα Νέζερ ο Χατζηχρήστος, για να επαναλάβει βροντερά: «Πες ότι μαλώνεις, ρε…». «Μαλώνω», απαντούσε ο άλλος. «Τώρα δεν μαλώνω εγώ. Μάλωσε μόνος σου», κατέληξε ο Ζήκος, για να προσθέσει στην ομήγυρη: «Του την έσκασα έτσι; Τον ξεφτίλισα. Ετσι για να ξέρεις…».
Κάπως έτσι είναι η σχέση της Ελλάδας με τις αγορές. Ή έτσι τουλάχιστον την παρουσίασε προχθές βράδυ (18.12.2018) ο πρωθυπουργός: «Μας δίνεις λεφτά, ρε;». «Σας δίνω». «Κράτα με γερά, μη μ’ αφήνεις, Γιάννη (Δραγασάκη)» ψιθυρίζει ο πρωθυπουργός. «Πες, ρε, ότι μας δίνεις λεφτά…» «Σας δίνω». «Ε, δώσ’ τα μόνος σου. Τώρα δεν τα παίρνω εγώ».
Μάλλον για να ξεφτιλίσει τις αγορές, που δεν του έκαναν το χατίρι να χορεύουν όσο ο ίδιος χτυπούσε τα νταούλια, οφείλεται το γεγονός ότι κρατάει ένα αποθεματικό 26 δισ. σε μια εποχή που η οικονομία διψάει για ρευστότητα, η δημιουργία του οποίου στέγνωσε σημαντικούς τομείς του Δημοσίου από τις δημόσιες επενδύσεις: «Μηδενικές είναι οι δημόσιες επενδύσεις τη διετία 2015-2016 στην πυροσβεστική, στα δικαστήρια και στις φυλακές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε ο ΣΕΒ, ενώ μόλις 3 εκατ. ευρώ δαπανήθηκαν κατά το ίδιο διάστημα για την αστυνομία. Τα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στο Μάτι, την αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και τις τεράστιες καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων σε όλα τα δικαστήρια της χώρας» («Ούτε ένα ευρώ για επενδύσεις σε πυροσβεστική και δικαστήρια», «Καθημερινή» 2.11.2018).
Βεβαίως, με τα οικονομικά δεν τα πάει καλά ο πρωθυπουργός. Ισως επειδή εμπεριέχουν μαθηματικά, που απαγορεύουν την ισοκατανομή σωρευτικών αθροισμάτων, όπως έκανε με το ποσοστό ύφεσης (25 διά 5) την πενταετία 2010-2014. Το βασικό είναι ότι, σύμφωνα με κάτι περίεργα νούμερα για τα επιτόκια χρηματοδοτήσεων χωρίς (χρονική) αρχή, μέση και τέλος που παρουσίασε ο πρωθυπουργός, οι επενδυτές σφάζονται στην ποδιά μας και η κυβέρνηση σαν περίεργη γεροντοκόρη δεν θέλει καν να τους κοιτάξει.
Οσο για τα επιτόκια του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου, είπε ψέματα όταν έλεγε «κοιτάχτε την, το 2005, το 2006 (…) πριν από την κρίση, (η απόδοση) ήταν ακριβώς εκεί όπου βρίσκεται σήμερα λίγο πάνω από το 4%». Η αλήθεια είναι ότι ήταν κάτω από το 4%. Το 2007 ξεπέρασε το 4%, αλλά τότε πάνω από 4% πήγε και η απόδοση του γερμανικού δεκαετούς, ενώ τώρα είναι στο 0,2%. Αλλά γι’ αυτές τις διαφορές υπάρχει πάντα ο αθάνατος Ζήκος: «Και ποιος είναι αυτός ο σπρεντς;»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 20.12.2018