Οσο παραμορφωτικός κι αν είναι ο καθρέφτης των ΜΜΕ δεν παύει να είναι καθρέφτης…
Στο Μεσαίωνα οι κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας -ιερείς και μοναχοί- πίστευαν ότι η γη βρίσκεται στο κέντρο του Σύμπαντος και ότι οι (πλάνητες και μη) αστέρες κινούνταν σε σταθερές και απόλυτα κυκλικές τροχιές. Κάποιες φορές όμως οι παρατηρήσεις των (ακόμη και διά γυμνού οφθαλμού) διέψευδαν το τέλειον της κυκλικής τροχιάς. Ετσι εφευρέθηκαν οι υποτροχιές. Αυτές διατηρούσαν τον πυρήνα του Πτολεμαϊκού συστήματος, που η ιντελιγκέντσια της εποχής ασπαζόταν, αλλά ερχόταν σε αντίθεση με την κοινή λογική. Οι αστέρες, σύμφωνα με τις αντιλήψεις που επικρατούσαν στον ύστερο Μεσαίωνα, κινούνταν σε απόλυτα κυκλικές τροχιές και ταυτόχρονα ζικ ζακ. Μερικές φορές, δε, πηγαινοέρχονταν μπρος-πίσω σε… τέλεια κυκλική τροχιά.
Οι σύγχρονοι κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας «ξέρουν» ότι η κοινωνία κινείται σε σταθερή τροχιά προς μια ορισμένη κατεύθυνση. «Γνωρίζουν» ότι η Ιστορία έχει επιστημονικές νομοτέλειες, οι οποίες σπρώχνουν τις μάζες προς την επανάσταση. Αν όχι προς την επανάσταση, σίγουρα προς τ’ Αριστερά. Ελα όμως που η πραγματικότητα τους διαψεύδει και οι μάζες αντί να αλληθωρίζουν Αριστερά γλυκοκοιτούν τη Δεξιά! Αντί να ονειρεύονται την επανάσταση, θέλουν κάμπριο, Μακντόναλντ κι εξοχικό. Μέχρι κι εκείνοι που γνώρισαν την εκπλήρωση του σοσιαλιστικού ονείρου φέρονταν κάποτε σαν τρελοί για ένα μπλουτζίν ή ένα ζευγάρι νάιλον κάλτσες. Αφήστε, δε, που έστησαν πάρτι όταν έπεσαν τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της Ανατολικής Ευρώπης…
Όταν, λοιπόν, η πραγματικότητα αμφισβητεί τον πυρήνα του δόγματος, κάτι πάει στραβά με την πραγματικότητα. Ετσι οι αριστεροί διανοητές, όπως και οι μοναχοί του Μεσαίωνα, εφηύραν διάφορες υποτροχιές της Ιστορίας. Σύμφωνα με τις καινούριες θεωρίες, η κοινωνία δεν προχωρά σταθερά μπροστά, αλλά συμβαίνουν διάφορα «ιστορικά ατυχήματα», όπως αυτό του 1989. Πώς μπορεί, όμως, οι μάζες να απορρίπτουν το σοσιαλισμό, όταν υποφέρουν και πεινούν, όταν οι καπιταλιστές τους πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας; Ποια είναι η δύναμη που κάνει τους λαούς να κινούνται ζικ ζακ, μπρος πίσω και όχι σε σταθερές τροχιές; Πώς γίνεται το προλεταριάτο να μην ακολουθεί την πορεία που κάποιοι έχουν στο κεφάλι τους και να κάνουν αυτό του κεφαλιού του;
Μια εξήγηση υπάρχει: Οι πολίτες παραπλανόνται από πανίσχυρους μηχανισμούς προπαγάνδας. Φυσικά αιχμή αυτών των μηχανισμών είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που με διαφημίσεις κι άλλα δαιμονικά έκαναν κάποτε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη να θέλει να γίνει Δυτική.
Βέβαια, πίσω από το παραπάνω σκιαγράφημα υπάρχει ένα ολόκληρο θεωρητικό κόρπους από σεβαστούς στοχαστές της Αριστεράς, οι οποίοι συνέβαλλαν στην κατανόηση επιμέρους λειτουργιών των σχέσεων κοινωνίας-Μέσων Ενημέρωσης. Στη χύδην πολιτική, όμως, έμεινε μόνον η κεντρική ιδέα ως όχημα δαιμονοποίησης των ΜΜΕ.
Αυτή την κεντρική ιδέα υιοθέτησε άκριτα κι ένα μεγάλο μέρος της Νέας Δημοκρατίας για να εξηγήσει γιατί η γη -ή έστω η χώρα- δεν έγινε γαλάζια: Το δόγμα είναι ορθό, απλώς κάποιοι μας πολεμάνε και η προπαγάνδα των ΜΜΕ δεν επιτρέπει στις μάζες να δουν το συμφέρον τους.
Να βάλουμε, λοιπόν, τα πράγματα σε σειρά. Το ότι κάποιοι πολεμούν τη Ν.Δ. είναι αληθές. Σε πολυκομματικό καθεστώς ζούμε, αν όλοι αγαπούσαν ένα κόμμα δεν θα ψηφίζαμε, θα αναθέταμε εργολαβικά τη διακυβέρνηση στον εκλεκτό της καρδιάς μας πολιτικό χώρο. Το ότι κάποιοι την υποσκάπτουν με διάφορα κολπάκια είναι κι αυτό ακριβές. Δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων, άλλοι με κολπάκια στηρίζουν κι άλλοι υποσκάπτουν. Το ότι τα ΜΜΕ διογκώνουν διάφορες άσχημες για την κυβέρνηση στιγμές (από την ακρίβεια έως τις ολιγωρίες της) είναι, επίσης, αληθές. Αλλά πάλι, σάμπως δεν έκαναν το ίδιο κι επί ΠΑΣΟΚ; Οι υπερβολές των Μέσων είναι πρόβλημα για τη Δημοκρατία συνολικά και όχι για τη Νέα Δημοκρατία ειδικά.
Τα Μέσα δεν αρκούν να εξηγήσουν τις αποτυχίες της Ν.Δ. Ούτε τις προεκλογικές ούτε τις μετεκλογικές. Οσο παραμορφωτικός κι αν είναι ο καθρέφτης των ΜΜΕ δεν παύει να είναι καθρέφτης…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 24.4.2005
