«Η δουλειά δεν είναι έπαθλο είναι δικαίωμα» κραυγάζει η ΓΣΕΕ με αφορμή ένα ριάλιτι σόου. Οι περισσότεροι Έλληνες όμως δεν θα συμφωνήσουν. Μάλλον θεωρούν πιο επιτυχημένη την προσέγγιση των αναρχικών οι οποίοι γράφουν στους τοίχους: «η δουλειά δεν είναι δικαίωμα είναι βλακεία».
«Η δουλειά δεν είναι έπαθλο, είναι δικαίωμα» ισχυρίζεται η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος, με επιστολή της προς όλους τους αρμόδιους φορείς ζητώντας να πνιγεί εν τη γενέσει της μια εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού «Alpha» με τίτλο «Συγχαρητήρια, προσλαμβάνεστε». Εκ της ανακοινώσεως συνάγουμε ότι η εν λόγω εκπομπή, είναι κάτι σαν το «Χρυσό Κουφέτο» της ανεργίας. Θα «παντρεύει», λέει, επιχειρηματίες με ανέργους προς όφελος όλων και ειδικά της θεαματικότητας του «Alpha» που το διοργανώνει. Έτσι τουλάχιστον ελπίζουν από τον σταθμό.
Σύμφωνα μάλιστα με όσα διαβάζουμε στις εφημερίδες: «Ένα ανάλογο του ριάλιτι τηλεπαιχνιδιού “Συγχαρητήρια, προσλαμβάνεστε” εμφανίστηκε πριν από δύο χρόνια στην Αργεντινή υπό τον τίτλο “Human Resources”, όταν η χώρα βρισκόταν σε βαθιά οικονομική κρίση… Το “Human Resources” έδινε την ευκαιρία σε έναν από τους δύο κάθε φορά διαγωνιζομένους να κερδίσει μια θέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Οι συμμετέχοντες δεν χρειάζεται μόνο να απαντήσουν σε ερωτήσεις γνώσεων, αλλά και να αποδείξουν την καταλληλότητά τους για μια δουλειά στον τομέα ειδίκευσής τους και το πόσο πραγματικά έχουν ανάγκη να εργαστούν. Κριτής είναι το τηλεοπτικό κοινό, που ψηφίζει ποιος τελικά θα έχει την ευκαιρία να ξεφύγει από τη μέγκενη της ανεργίας…
»Στο “Human Resources”, πάντως, στο τηλεοπτικό πλατό εμφανίζονται οι δύο υποψήφιοι – άνεργοι (από τον ίδιο κλάδο). Ο παρουσιαστής αφού τους συστήσει στο κοινό, συνομιλεί με τους διαγωνιζομένους υπό τα βλέμματα των οικογενειών τους, που επίσης βρίσκονται στο στούντιο, ενώ προβάλλονται βίντεο από συνεντεύξεις συγγενικών προσώπων που περιγράφουν πόσο τρομακτικό είναι για τους παίκτες να παραμένουν άνεργοι. Η πιο δυνατή στιγμή είναι εκείνη της πιο καθοριστικής δοκιμασίας: οι άνεργοι αρχίζουν να παριστάνουν ότι εργάζονται. Είναι η ώρα που η αδρεναλίνη τους φτάνει στα ύψη. Αν καταφέρουν να πείσουν τους τηλεθεατές, οι οποίοι επιλέγουν με τη διαδικασία της τηλεψηφοφορίας, θα βρουν δουλειά.» (Χρ. Ιερείδης «Τα Νέα» 7.10.2004).
Αφού σημειώσουμε ότι οι Έλληνες δεν θα συμφωνούσαν με τα περί επάθλου του κ. Πολυζωγόπουλου -μάλλον εκφράζονται καλύτερα από το παλιό σύνθημα των αναρχικών: «η δουλειά δεν είναι δικαίωμα, είναι βλακεία»- πρέπει να σημειώσουμε δύο καινοφανή πράγματα για την ελληνική πραγματικότητα. Πρώτον η παρέμβαση ενός τόσο μαζικού φορέα στα τηλεοπτικά πράγματα και δεύτερον η επίκλησή του για την προστασία των «προσωπικών δεδομένων» των παικτών.
Το πρώτο είναι κατάκτηση για τη χώρα. Έχουμε τονίσει πολλάκις ότι οι συχνότητες που χρησιμοποιούν τα κανάλια είναι κοινωνικό αγαθό και οι ιδιοκτήτες κοινωνικοί φορείς δεν έχουν απλώς δικαίωμα, αλλά υποχρέωση παρέμβασης σε ότι την χρήση της κοινής μας περιουσίας. Η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ βάζει κάποια ζητήματα, τα οποία πρέπει να συζητηθούν και να σταθμιστούν. Ναι, η εκπομπή εκμεταλλεύεται τον πόνο και τις ανάγκες των ανθρώπων. Αλλά σάμπως αυτό δεν κάνει κάθε εκπομπή της ιδιωτικής τηλεόρασης; Στην επίμαχη τουλάχιστον εκπομπή βρίσκει ένας άνθρωπος δουλειά, δεν ευτελίζονται άνθρωποι δωρεάν όπως τόσοι και τόσοι σε αντίστοιχου τύπου εκπομπές.
Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με το «καινούργιο κοσκινάκι» της ελληνικής πολιτικής ζωής, το οποίο δεν ξέρουμε που να το κρεμάσουμε. Σε μια χώρα που πρέπει να πληρώνουμε στον ΟΤΕ για να μην δημοσιοποιείται ο αριθμός του προσωπικού μας τηλεφώνου και η ταχυδρομική διεύθυνσή μας (αλήθεια: Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, δεν πρέπει να κάνει κάτι γι’ αυτό;) ο κ. Πολυζωγόπουλος ανησυχεί για τα προσωπικά δεδομένα των παιχτών στα ριάλιτι. Η επίκληση είναι ανόητη. Τα προσωπικά δεδομένα είναι περιουσία του καθενός μας. Ναι, μεν απαγορεύεται η δημοσιοποίησή τους από τρίτους, αλλά δεν μπορεί να απαγορευτεί σε κάθε πολίτη να βγάλει φόρα-παρτίδα, ότι αυτός νομίζει. Εξάλλου είναι μεγαλύτερη προσβολή της προσωπικότητας η εμφάνιση στην τηλεόραση που έχουμε, παρά το να δηλώσει το ονοματεπώνυμό του και την ανεργία του…
Υ.Γ.: Έχοντας πάντως υπόψη ότι στα άλλα ριάλιτι οι υποψηφιότητες έφταναν μέχρι τις 50.000 και πολλοί επιχειρηματολογούσαν ότι αυτό «είναι αποτέλεσμα της ανεργίας που μαστίζει τον τόπο», θα έχει ενδιαφέρον να δούμε σε τι αριθμό θα φτάσουν οι υποψήφιοι του «προσλαμβάνεστε»…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 8.10.2004