H κρίση θα αφήσει μεγάλα σημάδια στις οικονομίες του κόσμου. Οχι διότι θα χαθούν τράπεζες που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν, αλλά διότι από τον αεριτζίδικο καπιταλισμό περνάμε στον σπεκουλαδόρικο νεοπαρεμβατισμό. Κάποιοι που έχουν τα μέσα και την επιρροή στο πολιτικό σύστημα ληστεύουν διά νόμου τους φορολογούμενους.
Είναι πολλοί εκείνοι που μπλέκουν την ελεύθερη αγορά με τον τζόγο. Εν μέρει δικαιολογημένα διότι εκείνοι που τζόγαραν δεν ήθελαν καμιά ρυθμιστική παρέμβαση στο όνομα της ελεύθερης αγοράς. (Σ.Σ.: αυτοί δεν ήταν μόνο οι μεγαλοκαρχαρίες των επενδυτικών τραπεζών, αλλά ήταν και πολλοί ιδιοκτήτες σπιτιών στις ΗΠΑ που έπαιρναν θαλασσοδάνεια, προσδοκώντας ότι θα τα αποπληρώσουν και θα βγάλουν και κάτι παραπάνω από την αέναη άνοδο της κτηματαγοράς).
Αλλά ακόμη και αν οι κρατικές παρεμβάσεις έσωζαν τους πυλώνες του αεριτζίδικου καπιταλισμού, σύμφωνα με ποια αριστερή ηθική πρέπει όλοι (και οι φτωχοί) να χρηματοδοτούν διά των φόρων τις ατυχείς ή σπεκουλαδόρικες επιλογές των ολίγων και πλουσίων; Με ποια λογική ο εργάτης του Οχάιο πρέπει να σώσει τον μέτοχο της «Λίμαν», μιας τράπεζας που δεν ήξερε; «Για να σωθεί το σύστημα», λένε. Ποιο σύστημα; Αυτό που παρήγαγε φούσκες;
Τελικά, η κρίση θα αφήσει μεγάλα σημάδια στις οικονομίες του κόσμου. Οχι διότι θα χαθούν τράπεζες που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχαν, αλλά διότι από τον αεριτζίδικο καπιταλισμό περνάμε στον σπεκουλαδόρικο νεοπαρεμβατισμό. Κάποιοι που έχουν τα μέσα και την επιρροή στο πολιτικό σύστημα ληστεύουν διά νόμου τους φορολογούμενους. Γι’ αυτό είναι ακατανόητη η χαρά πολλών αριστερών. Εκτός αν έχουν γινάτι με τα χρήματα των φορολογουμένων. Και θέλουν να σπαταλώνται όπου δει: από την «Ολυμπιακή» μέχρι τη «Λίμαν Μπράδερς»…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 11.10.2008
