Όταν όλη η κοινωνία στρέφεται σε πιο φιλελεύθερες απόψεις, είναι απορίας άξιον γιατί η Ν.Δ. δεν περιφρουρεί το τέρμα της. Ο φιλελεύθερος χώρος είναι δικός της. Γιατί τον χαρίζει στους αντιπάλους;
Κουΐζ: Τίνος είναι η παρακάτω δήλωση; «Το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ του κύριου Σημίτη είχε αιχμαλωτιστεί στα νεοφιλελεύθερα δόγματα και συρθεί πίσω από τα αμερικάνικα προτάγματα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ εξωθείται τώρα, υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου, να απαντήσει στα εκλογικά και πολιτικά του αδιέξοδα με ακόμα πιο νεοφιλελεύθερες… και απολύτως αμερικανοκατευθυνόμενες επιλογές.» α) του κ. Δημήτρη Τσοβόλα; β) του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη; γ) στελέχους και πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας;
Δύσκολο να απαντηθεί; Φυσικά, ειδικά μετά τη σαββατιάτικη επικοινωνιακή αντεπίθεση που επιχείρησαν διάφορα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας δια των τηλεοπτικών διαύλων.
Όσοι είχαν την ατυχία να παρακολουθήσουν προχθές τις πρώτες προεκλογικές αψιμαχίες στα τηλεπαράθυρα θα διαπίστωσαν ότι το ΚΚΕ δεν έχει κανένα λόγο να στέλνει εκπροσώπους του στα κανάλια. Το ιδεολογικό του δημιούργημα έχει εμποτίσει τόσο πολύ κάποια στελέχη της Ν.Δ., ώστε σε πολλά ζητήματα ο Ορέστης Κολοζώφ -αν υπήρχε σε διπλανό παράθυρο- δεν θα είχε να προσθέσει και πολλά. Έτσι έκπληκτοι το Σαββατόβραδο ακούσαμε βαθιά αντιαμερικανικό λόγο, ιερεμιάδες κατά της ελεύθερης αφοράς, βαθύτατη σοσιαλιστική μιζέρια και κομουνιστικής υφής καταγγελία Κι όλα αυτά από εκπροσώπους της φιλελεύθερης παράταξης! Μια παράταξη που συκοφαντήθηκε επί χρόνια ότι οι Αμερικανοί διόριζαν τους αρχηγούς και πρωθυπουργούς της και χλευάστηκε για την πίστη της στον καπιταλισμό.
Το πρώτο ζήτημα που προκύπτει είναι: αν η Ν.Δ. μπει σ’ αυτό το γαϊτανάκι της αμερικανοσυνομωσίας, με ποια επιχειρήματα θα υπερασπιστεί την παράδοσή της. Αν δηλαδή οι Έλληνες πεισθούν ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου έγινε αρχηγός του ΠΑΣΟΚ διότι έτσι το ήθελαν οι Αμερικανοί και ο κ. Κ. Λαλιώτης φαγώθηκε από τον κ. Τόμας Μίλερ, πως θα απαντηθεί η συκοφαντία ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν μαριονέτα των Αμερικανών πατρώνων; Κι όταν κερδίσει η Νέα Δημοκρατία τις εκλογές και ο Κώστας Καραμανλής αποφασίσει να μη… φύγει από το ΝΑΤΟ -διότι λ.χ. έγινε η επέμβαση στο Ιράκ- πως θα πεισθεί ο μέσος Έλληνας ότι δεν κυβερνά ο κ. Ράμσφελντ την Ελλάδα;
Πολλά μπορεί να προσάψει κανείς στο ΠΑΣΟΚ για τη διακυβέρνησή του. Το ερώτημα είναι πως κάποιοι επιλέγουν μονίμως τα λάθος ζητήματα. Αντί να επικεντρώσουν την κριτική στις μάχες των τελάρων που απανωτά δίνει το ΠΑΣΟΚ, κριτικάρουν το γεγονός ότι (όπως είναι φυσικό) τις χάνουν. Αντί να σφυροκοπήσουν το γεγονός ότι δεν απελευθερώθηκε ο τομέας παροχής υπηρεσιών παιδείας, αναλύουν ότι δεν υπάρχει πραγματικά δωρεάν Παιδεία (λες και είναι δυνατόν να υπάρξει ποτέ πραγματικά εντελώς δωρεάν Παιδεία). Αντί να στριμώξουν το ΠΑΣΟΚ για την τεράστια αποτυχία να προετοιμάσει τους ανέργους για νέες μεταβιομηχανικές δραστηριότητες, μεμψιμοιρούν για τις βιομηχανίες που φεύγουν. Αντί να λυπούνται για την έλλειψη αγοράς σε διάφορους τομείς, ελεεινολογούν την παρουσία της.
Το ΠΑΣΟΚ έκανε μια επιτυχή διείσδυση στο χώρο της κεντροδεξιάς οκτώ χρόνια τώρα. Η εκλογή του Γ. Παπανδρέου είναι η δεύτερη επιχείρηση ιδίου τύπου. Όταν όλη η κοινωνία στρέφεται δεξιότερα και σε πιο φιλελεύθερες απόψεις, είναι απορίας άξιον γιατί η Ν.Δ. δεν περιφρουρεί το τέρμα της. Ο φιλελεύθερος χώρος είναι δικός της. Γιατί τον χαρίζει στους αντιπάλους;
Υ.Γ.: Η δήλωση στην εισαγωγή του άρθρου είναι του κ. Λαφαζάνη. Θα μπορούσε όμως να είχε εκστομηθεί, από πλείστα όσα στελέχη της Ν.Δ…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 5.1.2004