Η αλήθεια είναι πως όλο το σύστημα βλέπει την Σοφοκλέους ως Ναό του Τζόγου. Από την κυβέρνηση, που το 2000 πόνταρε τα πολιτικά της ρέστα, μέχρι και τους μικροεπενδυτές, που πόνταραν τις καταθέσεις τους.
Σύμφωνα με την εκλαϊκευτικό απόσταγμα της Θεωρίας του Χάους το πέταγμα μιας πεταλούδας στο Χονγκ Κονγκ μπορεί σε επαρκές διάστημα να προκαλέσει μια καταιγίδα στη Νέα Υόρκη. Μια καταιγίδα στη Νέα Υόρκη βέβαια δεν μπορεί να προκαλέσει το πέταγμα μιας πεταλούδας στο Χονγκ Κονγκ, αλλά μια θύελλα στη Γουόλ Στριτ συμπαρασέρνει τις κεφαλαιαγορές όλου του κόσμου, μέχρι και την δική μας «Ψωροσοφοκλέους». Ή τουλάχιστον έτσι λένε…
Η αλήθεια είναι πως μια φυσιολογική κεφαλαιαγορά πρέπει να αντιδρά στις αλλαγές των εξωτερικών αγορών — και δη των μεγάλων — και να έχει μια αντίστοιχη πορεία. Όταν ανεβαίνουν οι αγορές όλου του κόσμου πρέπει να ανεβαίνει κι αυτή. Όταν πέφτουν να πέφτει. Στην Ελλάδα έχουμε δει το δεύτερο. Όταν πέφτει η «Γουόλ Στριτ» κατακρημνίζεται η Σοφοκλέους. Το πρόβλημα είναι πως όταν ανεβαίνει η «Γουόλ Στριτ» πάλι πέφτει η Σοφοκλέους. Μια θύελλα στο χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης προκαλεί θύελλα και στην Ελληνική κεφαλαιαγορά. Το ίδιο και το πέταγμα μιας πεταλούδας στο «Σίτι του Λονδίνου». H κακή πορεία των αμερικανικών κεφαλαιαγορών είναι αφορμή πτώσης σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Για τη Σοφοκλέους είναι δικαιολογία.
Σε όλες τις χώρες του κόσμου όταν αποκρατικοποιούνται δημόσιες επιχειρήσεις τα χρηματιστήρια ανεβαίνουν. Πριν μια βδομάδα που ανακοινώθηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις κάποιων ΔΕΚΟ, η Σοφοκλέους πάλι έπεσε. Τι έχουν, λοιπόν, τα έρμα (τα «χαρτιά») και ψοφάνε;
Το πρόβλημα ξεκινά από τον ορισμό που δίνουμε στο χρηματιστήριο. Στον καπιταλισμό το χρηματιστήριο λειτουργεί ως μηχανισμός άντλησης κεφαλαίων. Κάποιες επιχειρήσεις παρουσιάζουν σχέδια, πείθουν τους επενδυτές πως θα υπάρξουν κέρδη, εκείνοι ρίχνουν κάποια κεφάλαια και περιμένουν να πάρουν μερίσματα από τα κέρδη. Υπάρχει Έλληνας επενδυτής που να περιμένει μερίσματα από τις μετοχές;
Η αλήθεια είναι πως όλο το σύστημα βλέπει την Σοφοκλέους ως Ναό του Τζόγου. Από την κυβέρνηση, που το 2000 πόνταρε τα πολιτικά της ρέστα, μέχρι και τους μικροεπενδυτές, που πόνταραν τις καταθέσεις τους. Γι’ αυτό είναι λανθασμένη η ανάλυση των χρηματιστηριακών συντακτών που εξετάζουν την πορεία των επιτοκίων για να εκτιμήσουν τις διακυμάνσεις του δείκτη. Μάλλον τις αποδόσεις του ΟΠΑΠ πρέπει να μελετούν. Ο βαθμός στατιστικής συσχέτισης μεταξύ δείκτη ΧΑΑ και αποδόσεων του «Πάμε Στοίχημα» πρέπει είναι τέτοιος, που όποιος τον καταγράψει πάει για βραβείο Νόμπελ Οικονομίας…
«Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 27.6.2002