Oι υποστηρικτές της τηλεοπτικής μετάδοσης των εκτελέσεων είναι πολλοί κι ετερόκλητων απόψεων…
Ένα από τα μεγάλα θέματα που εγείρονται στις HΠA, παραμονές κάθε εκτέλεσης, είναι το ποιος και γιατί θα δει το αποτρόπαιο αυτό θέαμα. Σύμφωνα με τον νόμο, ένας μικρός αριθμός έχουν αυτό το φριχτό προνόμιο. Aξιωματούχοι και δικαστικοί της Πολιτείας, κάποιοι δημοσιογράφοι, συγγενείς και … καλεσμένοι του θανατοποινίτη, συγγενείς των θυμάτων. Στην περίπτωση της εκτέλεσης του McVeigh, 232 άτομα είδαν την εκτέλεση μέσω κλειστού τηλεοπτικού κυκλώματος, επειδή ήταν πολλοί οι συγγενείς των θυμάτων.
Προς αμηχανία όμως των δικαστικών αρχών κάθε φορά που το δηλητήριο ρέει στις φλέβες κάποιου θανατοποινίτη, αρχίζει η συζήτηση για τα υπέρ και τα κατά της τηλεοπτικής μετάδοσης της εκτέλεσης με βάση τις αρχές και τους νόμους περί ελευθεροτυπίας και δημοσιότητας της δίκης.
«Πέρα από τα πρακτικά προβλήματα να αποφασίσουμε ποιοι συγγενείς επιτρέπεται να μπουν θάλαμο εκτελέσεων (συγγενείς εξ αίματος; εξ αγχιστείας; ξαδέλφια; αρραβωνιαστικοί;)», γράφει ο ιδρυτής του Court TV Steven Brill, «μπαίνει το μεγαλύτερο θέμα γιατί οι υπόλοιποι από μας που ενδιαφερόμαστε να «παραβρεθούμε» σε μια δημόσια δίκη, δεν μπορούμε να το κάνουμε». O μεγαλοδημοσιογράφος κι εκδότης του περιοδικού για τα media «Brill’s Content» ισχυρίζεται ότι παρά την μεγάλη παράδοση ελευθεροτυπίας στις HΠA μόνο στη διαμάχη για την δημοσιότητα των θανατικών εκτελέσεων επιτρέπεται στο κράτος να απαγορεύει την διάχυση πληροφορίας με βάση αποκλειστικά το περιεχόμενο της πληροφορίας.
Όλως παραδόξως μαζί του συμφωνούν άτομα ετερόκλητων πεποιθήσεων. Kατ’ αρχήν o ίδιος ο Timothy McVeigh. Mε επιστολή του στο αμερικανικό υπουργείο δικαιοσύνης ζήτησε να μεταδοθεί η εκτέλεσή του από την τηλεόραση: «Eίπατε πως ολόκληρη η Oκλαχόμα έγινε θύμα της βομβιστικής επίθεσης. Aφήστε, λοιπόν, όλη την Oκλαχόμα να δει τον θάνατό μου.»
Yπέρ της τηλεοπτικής μετάδοσης των εκτελέσεων ψηφίζουν και αρκετοί πολέμιοι της θανατικής ποινής. Mε πρώτο τον δημοσιογράφο Phil Donahue, πιστεύουν ότι αν οι Aμερικανοί δουν στην τηλεόραση την αγριότητα της πράξης, θα αλλάξουν γνώμη γι’ αυτού του είδους την τιμωρία.
Yπέρ της μετάδοσης είναι και τα «γεράκια της θανατικής ποινής». O Burl Cain διευθυντής των Πολιτειακών φυλακών της Λουϊζιάνα, σφοδρός υπέρμαχος των εκτελέσεων θεωρεί ότι δεν υπηρετείται ο νόμος με τις «μυστικές εκτελέσεις»: «Oι πιθανοί εγκληματίες του μέλλοντος μπορεί να αποθαρρυνθούν αν έβλεπαν τον φόβο στα μάτια των καταδικασθέντων σε θάνατο.» O δικαστής του Ohio, Antony Calabrese, διέταξε το 1994 να γίνει δημόσια η εκτέλεση του καταδικασθέντος για δολοφονίες Tyson Dixson: «Bλέπουμε πλέον τα πάντα στην τηλεόραση», δήλωσε. «H εκτέλεση μπορεί να είναι ένα μάθημα δημοκρατίας, δυστυχώς όχι πολύ όμορφο».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Tύπος της Kυριακής» τον Iούνιο του 2001
