Μεταναστευτική πολιτική δεν είναι μόνο η φύλαξη των συνόρων. Είναι ένα πλέγμα μέτρων που απαιτεί εύρυθμη δημόσια διοίκηση για να έχει αποτελέσματα.
Να συμφωνήσουμε ότι στη φύλαξη των συνόρων δεν έχουμε τα αρτιότερα αποτελέσματα και η καλύτερη ιδέα που ακούστηκε είναι να δώσουμε το έργο outsourcing στους Δυτικούς μας εταίρους. Μεταναστευτική πολιτική όμως δεν είναι μόνο η φύλαξη των συνόρων. Είναι ένα πλέγμα μέτρων που απαιτεί εύρυθμη δημόσια διοίκηση για να έχει αποτελέσματα.
Ποιος θυμάται, για παράδειγμα, ότι η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό χορήγησης πολιτικού ασύλου από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών το 2008 εξετάσθηκαν σε πρώτο βαθμό 29.573 αιτήσεις και εγκρίθηκαν μόνο 14! Στο τέλος του περασμένου έτους εκκρεμούσαν πάνω από 30.000 αιτήσεις να εξεταστούν σε δεύτερο βαθμό.
Εντάξει! Οι περισσότεροι από αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο είναι οικονομικοί μετανάστες και δεν το αξίζουν, αλλά πάλι πώς γίνεται να έχει η Ιταλία του Μπερλουσκόνι μεγαλύτερα ποσοστά χορήγησης πολιτικού ασύλου από τη δημοκρατικά ευαίσθητη Ελλάδα; (Σ.Σ.: Το καινούργιο χωρατό του κ. Καρατζαφέρη -το οποίο μάλιστα ασπάζονται πολλοί- είναι να απειλήσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι θα επιτύχουμε τα δικά τους ποσοστά χορήγησης προσφυγικού καθεστώτος «και τότε να δούμε τι θα κάνουν οι κουτόφραγκοι που μας βάζουν και πρόστιμα επειδή δεν τηρούμε τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου».)
Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει ότι η αναποτελεσματική φύλαξη των συνόρων είναι η κορυφή του παγόβουνου στο διαβόητο έλλειμμα της «μεταναστευτικής πολιτικής». Αυτό το έλλειμμα δεν καλύπτεται μόνο με περισσότερα ταχύπλοα, που θα πληρώνουν οι Ευρωπαίοι· έχει να κάνει με τη χαλάρωση της δημόσιας διοίκησης σε κάθε επίπεδο και την έλλειψη μακροχρόνιου σχεδιασμού. Για παράδειγμα: έπρεπε να πάρει 7% ο ΛΑΟΣ για να αρχίσει να εφαρμόζεται η πρόταση για τα «στρατόπεδα φιλοξενίας»; Αυτά θα είναι έτοιμα, στην καλύτερη περίπτωση, σε έξι μήνες. Εν τω μεταξύ, όμως το ερώτημα, είναι τι κάνουν όσους μαζεύουν στις περίφημες «επιχειρήσεις-σκούπα»; Μήπως απλώς σπαταλούμε πολύτιμους πόρους από την αστυνόμευση για να έχουμε εντυπωσιακά, αλλά βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα;
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης είναι δύσκολο και σύνθετο. Απαιτεί μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και μέτρα που δεν θα αλληλοακυρώνονται. Δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί εξ ολοκλήρου, ακόμη κι αν γίνουμε αυτό που φαντάζονται μερικοί, κάτι σαν το Ισραήλ στο μέτωπο της μετανάστευσης. Οι επιπτώσεις όμως του φαινομένου μπορούν να απαλυνθούν. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται λειτουργική δημόσια διοίκηση σε κάθε επίπεδο. Από την επιθεώρηση εργασίας που θα ελέγχει τη λαθραία εργασία, μέχρι τις επιτροπές του υπουργείου Εσωτερικών που εξετάζουν τις αιτήσεις ασύλου. Διότι ακόμη κι αν χαράξουμε την αρτιότερη μεταναστευτική πολιτική, ποιος θα την εφαρμόσει;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19.6.2009
