Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα: αφού η Βουλή κάνει υπερωρίες και παράγει πλεονάζον νομοθετικό έργο, γιατί όλοι οι φορείς διαμαρτύρονται ότι δεν έγιναν ακόμη οι αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να ξεμπλοκαριστούν διάφορα ζητήματα;
Η Βουλή έχει πολύ δουλειά. Ψηφίζει νομοσχέδια επί νομοσχεδίων. Τρία νομοσχέδια θα συζητηθούν (και πιθανότατα θα ψηφισθούν) εντός των ερχόμενων τεσσάρων εργάσιμων ημερών που απέμειναν σ΄ αυτή την κοινοβουλευτική περίοδο. Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα: αφού η Βουλή κάνει υπερωρίες και παράγει πλεονάζον νομοθετικό έργο, γιατί όλοι οι φορείς διαμαρτύρονται ότι δεν έγιναν ακόμη οι αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να ξεμπλοκαριστούν διάφορα ζητήματα;
Η μία εξήγηση είναι η ποιότητα του νομοθετικού έργου. Της Βουλής τα καμώματα τα βλέπει η πραγματικότητα και γελάει. Η Βουλή παράγει μεν έργο αλλά αυτό είναι σκέτο χαρτί και μελάνι το οποίο δεν ανταποκρίνεται ούτε καν στις ανάγκες των προβλημάτων που πάει να λύσει. Ναι, το νομοθετικό όργιο που ζήσαμε αυτόν το τελευταίο καιρό συμβάλλει στην κακή ποιότητα της νομοθεσίας μας. Αλλά μήπως και πριν ξεσπάσει η νομοθετική καταιγίδα είχαμε καλύτερης ποιότητας έργο; Όχι. Ο χείριστος νόμος που απαγορεύει την χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών στη χώρα είναι διακομματικός. Η κυβέρνηση τον εισηγήθηκε κι όλα τα κόμματα τον ψήφισαν. Αντιθέτως ο εκλογικός νόμος (κατά ομολογία των στελεχών της Ν.Δ. είναι καλός), αλλά μόνο το ΠΑΣΟΚ τον ψηφίζει.
Η άλλη εξήγηση είναι η ποιότητα του πολιτικού μας δυναμικού. Υπάρχουν ζητήματα πολλά που οι νυν πατέρες του έθνους δεν μπορούν να αντιληφθούν. Παγκοσμιοποίηση, ηλεκτρονική εποχή, νέου τύπου διακυβέρνηση κ.λ.π. Η ανανέωση όμως που έγινε στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων δεν μας έδωσε δα και κάποιες ανάσες νεωτερικότητας. Οι νέοι βουλευτές λειτουργούν ως απομιμήσεις των παλιών. Οι ρήξεις απαγορεύονται, έτσι κι αλλιώς, εκ του πολιτικού κόστους, αλλά δεν είδαμε και νεωτερισμούς έστω σε ιδεολογικό επίπεδο. Να προτείνουν, βρε αδελφέ, δύο πράγματα τα οποία θα συζητηθούν πέρα από την πολιτική συγκυρία που ζούμε. Να μείνουν, ως κείμενα, ως λόγοι ως σκέψεις. Αντ’ αυτού, όλοι μα όλοι -νέοι και παλιότεροι- δεν ασχολούνται απλώς με την συγκυρία, αλλά με το κουτσομπολιό της συγκυρίας. Τι είπε ο ένας, τι έκανε ο άλλος, και πως κοίταξε ο τρίτος.
Εν τω μεταξύ ο κόσμος προχωράει. Φτιάχνει διαδίκτυα, Μη κυβερνητικές Οργανώσεις, προβληματίζεται για την βιοτεχνολογία και την ιδιοκτησία της πληροφορίας, ενώ εμείς ασχολούμαστε για τρία πεύκα στο Πόρτο Καράς.
Το μεγάλο οίκημα στην Πλατεία Συντάγματος δεν έχει καμία σχέση με την παγκόσμια πραγματικότητα, ούτε καν με τις ελπίδες για το αύριο της χώρας. Συζητήστε με ένα βουλευτή κι αν νιώσετε πιο πλούσιος σε ιδέες και ερεθίσματα, αν μυστριστείτε ότι υπάρχει συνεκτική κοσμοθεωρία πίσω από τα λεχθέντα, αν νιώσετε ότι αγωνιά για το αύριο τότε ψηφίστε τον. Θα είναι ότι καλύτερο υπάρχει ανάμεσα στις μερικές χιλιάδες που θα ζητήσουν αύριο την ψήφο μας. Κι αν τον βρείτε, στείλτε μου κι ένα γράμμα. Θα ‘θελα πολύ να τον γνωρίσω, διότι αυτούς που γνώρισα μ’ ανάγκασαν να γράψω αυτές τις γραμμές…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 29.1.2004
