Περίσσεψαν για μία ακόμη φορά οι ερμηνείες για την «ηχηρή» (όπως τη βάφτισαν κάποιοι) αποχώρηση του κ. Κώστα Καραμανλή. Οι αναλύσεις είναι πολλές και ξεκινούν με ερώτημα: «Γιατί τώρα;» Η απάντηση, βεβαίως, μπορεί να είναι μια άλλη ερώτηση: «Γιατί όχι τώρα;» Ορθώς επισήμανε ο κ. Θοδωρής Ρουσόπουλος, «όποτε και να συνέβαινε θα υπήρχαν τέτοιου είδους ερωτήματα» (Alpha, 21.2.2023).
Η δεύτερη κατηγορία ερωτημάτων έχει να κάνει με αυτό που επισήμανε οι διαχρονικός οιωνοσκόπος του ύστερου Καραμανλισμού. Ο μάντης κ. Ευάγγελος Αντώναρος υπέδειξε με tweet ότι πρέπει να προσέξουμε «τι δεν αναφέρει ο Καραμανλής» (21.3.2023). Αυτό έγινε τίτλος και σημαία στην «Αυγή», αλλά η αλήθεια είναι ότι ο πρώην πρωθυπουργός στην ολιγόλογη δήλωσή του δεν είπε και πολλά. Γενικώς, επί 14 χρόνια τώρα ήταν εξαιρετικά φειδωλός. Η χώρα χρεοκόπησε στα χέρια του, μπήκε σε μνημόνια, βγήκε από αυτά, αντιμετώπισε περίοδο κοινωνικής αναταραχής με τρεις νεκρούς, έκανε δημοψήφισμα που κόντεψε να τη βγάλει από την Ευρώπη κ.λπ.
Εγιναν πολλά τη δύσκολη αυτή περίοδο, αλλά ο κ. Καραμανλής μίλησε μόνο δύο φορές. Την παραμονή του τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος είπε ότι «η επικράτηση του “Οχι” θα ερμηνευθεί από όλους, σε όλον τον κόσμο, ως επιλογή αποχώρησης από την καρδιά της Ευρώπης. Θα είναι το πρώτο βήμα προς την έξοδο» (3.7.2015). Δεύτερη φορά ήταν πέρυσι, όταν σημείωσε πως «διαύγεια και διαφάνεια είναι θεμελιώδη ζητούμενα για σύννομο και ομαλό δημόσιο βίο. Ακόμη περισσότερο όταν προκύπτουν ζητήματα όπως αυτό της παρακολούθησης τηλεφώνου πολιτικού αρχηγού, δημοσιογράφου ή κάθε πολίτη. Σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται μόνον εφόσον αποσαφηνιστούν πλήρως. Το θέμα είναι τόσο βαρύ και σοβαρό, που δεν επιτρέπεται ούτε αντέχεται να μείνουν σκιές ιοβόλες για τη δημοκρατική ομαλότητα. Φως λοιπόν. Άπλετο φως» (Ανώγεια, 31.8.2022).
Είχε δίκιο και τις δύο φορές. Δεν εισακούστηκε καμία. Αυτός ίσως να είναι ένας καλός λόγος (όπως είχε πει ο Γιώργος Σεφέρης) «για να επιστρέψει στη σιωπή», αλλά το παράδοξο του δημόσιου διαλόγου είναι άλλο. Συζητείται περισσότερο τι δε λέει ο κ. Καραμανλής, παρά αυτά που λέει· όταν λέει. Ακόμη και την περίοδο των υποκλοπών περισσότερο κουβεντιάστηκε γιατί σιωπούσε προηγουμένως ο πρώην πρωθυπουργός, παρά τι είπε για το θέμα.
Αυτό είναι διπλά περίεργο για τη δημοσιογραφία, όπου ισχύει (ή ίσχυε;) το αξίωμα ότι «είδηση δεν είναι (το σύνηθες) όταν σκύλος δαγκώσει άνθρωπο, αλλά (το σπάνιο) όταν άνθρωπος δαγκώσει σκύλο». Επομένως, είδηση έπρεπε να είναι τα λόγια και ουχί η σιωπή του κ. Καραμανλή…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 23.2.2023
