Η εποχή των μεγάλων λόγων και των μηδενικών έργων, η περίοδος της παραμυθίας πέρασε ανεπιστρεπτί.
Αυτές οι εκλογές θα είναι κρίσιμες. Όχι μόνο γιατί -όπως όλα δείχνουν- θα αλλάξει το κόμμα που κυβερνά τη χώρα τα τελευταία είκοσι χρόνια, αλλά γιατί οι Έλληνες νιώθουν ότι βρίσκονται στο τέλος εποχής. Στα τριάντα χρόνια της Μεταπολίτευσης η χώρα κατέκτησε πολλά. Στέριωσε τη Δημοκρατία, δημιούργησε θεσμούς Δικαίου, μπήκε στη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια, αναπτύχθηκε. Ίσως όχι όσο μπορούσε κι έπρεπε, αλλά τα κατάφερε καλά. Στα ίδια χρόνια όμως, δοκίμασε κι άλλα τα οποία οδήγησαν σε αδιέξοδα. Έγινε επί μακρόν το μαύρο πρόβατο της Δύσης, φλερτάρισε με δικτατορικά και τριτοκοσμικά καθεστώτα, διασπάθισε το δημόσιο χρήμα, διέσυρε νεοπαγείς θεσμούς, ανέχθηκε και τροφοδότησε τη διαφθορά, στάθηκε αμήχανη στο μεταναστευτικό φαινόμενο, λαχτάρισε από την παγκοσμιοποίηση, διόγκωσε το κράτος και σε αρκετές περιπτώσεις τσαλάκωσε το κράτος δικαίου.
Η ελληνική κοινωνία διαπίστωσε ότι οι τελευταίες επιλογές της την οδήγησαν σε αδιέξοδα. Είδε ότι ο ανορθολογικός λαϊκισμός που διακόνησε τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ έχει κοντά ποδάρια. Μπορεί να δημιουργεί μια βραχυχρόνια ευφορία, ή και σε κάποιες περιπτώσεις υπερηφάνεια, το μακροχρόνιο κόστος όμως υπήρξε μεγάλο. Έτσι η Ελληνική κοινωνία στη συντριπτική της πλειοψηφία βλέπει τα αδιέξοδα που την οδήγησε ο υπαρκτός λαϊκισμός των τελευταίων είκοσι χρόνων. Γι’ αυτό και θέλει να αλλάξει σελίδα. Παντού.
Οι συντριπτικές πιθανότητες είναι υπέρ της Νέας Δημοκρατίας. Ειδικά με το φιλελεύθερο πρόσωπο που τονίζει σε κάθε περίπτωση ο αρχηγός της. Οι ψηφοφόροι όμως πιθανότατα θα ανανεώσουν εκ βάθρων και το πολιτικό δυναμικό. Θα δούμε αλλαγές στην έκταση που υπήρξαν στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1989-1990. Τα πρόσωπα δεν έχουν, απλά, κουράσει (όπως διαπίστωσε ο πρωθυπουργός κατά την Κ.Ε. που απέπεμψε τον κ. Κ. Λαλιώτη). Οι πρακτικές τους έχουν απογοητεύσει. Οι ιδέες τους μοιάζουν (και σε πλείστες όσες περιπτώσεις είναι) μουχλιασμένες. Συνεχίζουν να προτείνουν τα ίδια φάρμακα για τις ασθένειες της ελληνικής κοινωνίας, ενώ η ελληνική κοινωνία είδε ότι αυτά τα φάρμακα επιτείνουν αντί να θεραπεύουν την ασθένεια.
Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να γίνει μια ξέχωρη κι ευημερούσα δυτική κοινωνία. Θέλει να διατηρήσει την μοναδικότητά της, αλλά ζητά και νέα δυναμική. Θέλει λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας και στέκει πολύ επιφυλακτική στα μεγάλα λόγια. Θα ψηφίσει εκείνους που με απτά παραδείγματα θα του δώσουν διέξοδο στα σημερινά του αδιέξοδα. Θα του πουν ότι έτσι έλυσαν οι ευημερούσες κοινωνίες το χ πρόβλημα έτσι θα το λύσουμε κι εμείς. Η εποχή των μεγάλων λόγων και των μηδενικών έργων, η περίοδος της παραμυθίας πέρασε ανεπιστρεπτί.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 2.11.2003
