Μια διαχρονική παθογένεια της κυβέρνησης είναι ότι δεν έχει λύσεις, αλλά έχει δικαιολογίες.
Πρωί πρωί της Παρασκευής (12.12.2008), ο υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης βρισκόταν στην «Πρώτη Γραμμή» της ΝΕΤ. Εξηγούσε τα μέτρα της κυβέρνησης κατά τη διάρκεια της αναταραχής. «Κλείσαμε αμέσως τα σχολεία για να εκτονωθεί η κρίση», είπε κάποια στιγμή. «Μα τη Δευτέρα τ’ αφήσατε ανοιχτά και κάποιοι γονείς σάς κατηγορούν ότι έτσι επιτρέψατε να οργανωθούν, με αποτέλεσμα να γίνουν οι μεγάλες καταστροφές», αντέτεινε αυθόρμητα ο δημοσιογράφος. «Ναι, τη Δευτέρα τ’ αφήσαμε ανοιχτά», απάντησε ετοιμόλογα ο υπουργός, «διότι θέλαμε τα παιδιά να συζητήσουν και να εκτονωθούν. Ηταν τραγικό το συμβάν κι έπρεπε να τους δώσουμε λίγο χρόνο».
Η αλήθεια είναι ότι τη Δευτέρα έγιναν οι περισσότερες καταστροφές. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα σχολεία ήταν ανοιχτά, όπως δεν ξέρουμε αν έπρεπε τα σχολεία να είναι ανοιχτά ή να είναι κλειστά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί να είναι σωστά και τα δύο. Ή έπρεπε να ανοίξουν ή έπρεπε να κλείσουν.
Αυτό μας φέρνει σε μια διαχρονική παθογένεια της κυβέρνησης: δεν έχει λύσεις, αλλά έχει δικαιολογίες. Τα πρώτα χρόνια, η μόνιμη δικαιολογία ήταν το ΠΑΣΟΚ. Δικαίως εν πολλοίς, διότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφησαν πίσω τους πολλά προβλήματα. Μόνο που η κυβέρνηση δεν έδινε τις λύσεις, απλώς εξιστορούσε τα προβλήματα. Χάθηκε πολύτιμος χρόνος, αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο. Αυτά τα προβλήματα που με πειθώ εξιστορούσαν, λειτούργησαν ως άλλοθι για διάφορους κυβερνητικούς θυλάκους, ώστε να τα διογκώσουν. Οσο μάλιστα η αφήγησή τους γινόταν πιστευτή με την ανοχή (και σε πολλές περιπτώσεις συνενοχή) των ΜΜΕ, τόσο αυτοί αποθρασύνονταν. Ετσι φτάσαμε στο μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης (στο οποίο εκτός των άλλων είναι μπλεγμένη ολόκληρη η οικογένεια κορυφαίου υπουργού και εξ απορρήτων συνομιλητή του κ. Καραμανλή) για να μάθουμε ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση δεν έχει καν πολιτική ευθύνη.
Η τακτική της δικαιολόγησης συνεχίστηκε επί παντός. Για τις πυρκαγιές στην Πελοπόννησο και για την οικονομία. Για την εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία. Μόνο που οι υπουργοί δεν γίνονται για να περιγράφουν τα προβλήματα, με δικαιολογίες δεν τα λύνουν. Κι όταν αυτά τα προβλήματα σωρεύονται φτάνουμε σε εκρήξεις σαν κι αυτή που ζήσαμε…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.12.2008
