Η αίσθηση όλων είναι ότι η κυβέρνηση αρχικώς τα πήγε καλά κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την αποδοχή που απολαμβάνει κάθε πρωθυπουργός στον πρώτο χρόνο της θητείας του. Ο Εβρος κράτησε, το lockdown πέτυχε, η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο καταλάγιασε, αλλά η διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας δείχνει αλυσιτελής. Διαπιστώνονται αρρυθμίες που ορθώς επισημαίνονται από την αντιπολίτευση, αλλά κακώς μεγεθύνονται από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα προβλήματα στην αντιμετώπιση του δευτέρου κύματος οφείλονται σε πολλά. Πρώτον, στη φύση του κράτους –και δη του ελληνικού– που τα πάει καλύτερα με την καταστολή (τέτοιο μέτρο είναι η επί της ουσίας απαγόρευση κυκλοφορίας), παρά με την υλοποίηση πολύπλοκων σχεδίων, όπως απαιτεί η διαχείριση του δεύτερου κύματος. Εδώ, κοτζάμ υπουργοί της κυβέρνησης δεν μπόρεσαν να κρατηθούν μακριά από το ράσο, περιμένουμε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις για απόσταση 1,5 μέτρου;Δεύτερον, τώρα μαζί με το νέο κύμα της πανδημίας ο πρωθυπουργός έχει να χειριστεί και τα ελληνοτουρκικά που φούντωσαν εν τω μεταξύ. Η αντιπολίτευση διαχρονικώς χλευάζει το κλισέ «με εντολή του πρωθυπουργού», αλλά σπανίως προβληματιζόμαστε για την αλήθεια που κρύβει. Σε ένα συγκεντρωτικό σύστημα, όπως είναι το ελληνικό κράτος, απαιτείται «εντολή πρωθυπουργού» για να γίνουν τα αυτονόητα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η διαχείριση πολλαπλών κρίσεων.
Τρίτον, δεν ξέρουμε πόσο καλά οργανώθηκε η ελληνική Πολιτεία στην ανάπαυλα μεταξύ των δύο κυμάτων, αλλά οι συνωμοσιολόγοι οργανώθηκαν καλύτερα, διότι είχαν άπλετη βοήθεια και από την κυβέρνηση και από την αντιπολίτευση. Η κυβέρνηση συμβάλλοντας σε ένα κλίμα εφησυχασμού μετά την επιτυχία στην αντιμετώπιση του πρώτου κύματος, η δε αντιπολίτευση συκοφαντώντας συλλήβδην τα μέσα ενημέρωσης, που είναι ο βασικός μηχανισμός διάχυσης και των κοινωνικών μηνυμάτων. Αλήθεια: αν η κυβέρνηση μπόρεσε με 20 εκατ. ευρώ να εξαγοράσει το σύνολο των ΜΜΕ, γιατί να μην μπορεί να το κάνει και ο Μπιλ Γκέιτς, που έχει και παραπάνω λεφτά να διαθέσει; Εξάλλου, στο μυαλό του απλοϊκού πολίτη ο στόχος της μεν και του δε είναι κοινός: η υποταγή του αδούλωτου ελληνικού τραχήλου στον ζυγό των μνημονίων ή της μάσκας. Οπως την περίοδο 2010-2015 συκοφαντήθηκε συλλήβδην το πολιτικό σύστημα με αποτέλεσμα να δούμε ναζιστικά τέρατα στη Βουλή και να γίνει πολύ ακριβή η έξοδος από την κρίση, έτσι και τώρα η συλλήβδην συκοφάντηση των ΜΜΕ εξασφαλίζει ότι και η είδηση περί πανδημίας δεν πρόκειται να γίνει πιστευτή. Η αρχή των ακούσιων συνεπειών λειτουργεί διαχρονικώς και κοστίζει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 27.9.2020
