…του Χρήστου Σπίρτζη για χάρη των συνδικαλιστών ταξιτζήδων.
Καλά και άγια είναι όλα όσα ειπώθηκαν στην ημερίδα για τις επενδύσεις που διοργάνωσε η Reload Greece στο Λονδίνο, όπως αναφέρει το χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής» (1.11.2017). Συγκινητικός και ο ενθουσιασμός όσων παρευρέθησαν για τις προοπτικές των επενδύσεων στη χώρα μας. Αλλά πριν χαρούμε για την «Ελλάδα που επιστρέφει», ας ρωτήσουμε και τον κ. Χρήστο Σπίρτζη: Επιτρέπεται κάποιος να επιτύχει με καινοτόμους ιδέες ή θα πρέπει πρώτα να έχει την άδεια από τον προστατευόμενο του υπουργού και συνδικαλιστή των ταξιτζήδων κ. Θύμιο Λυμπερόπουλο;
Τα αναφέρουμε όλα αυτά, διότι με τον ίδιο ενθουσιασμό ξεκίνησε ο κ. Νίκος Δρανδάκης και οι συνεργάτες του όταν δημιουργούσε το Taxi Beat (νυν Beat), μια χρήσιμη ελληνική εφαρμογή στα κινητά για εύρεση και μίσθωση ταξί που έγινε παγκόσμια επιτυχία. Τι το ’θελαν; Μόλις τα κατάφεραν, ο ψηφοθήρας υπουργός Υποδομών τα βρήκε με τον πρόεδρο της ομοσπονδίας ιδιοκτητών ταξί. Κι επειδή ποτέ δεν ξέρει κάποιος πότε θα γίνουν οι εκλογές, ο κ. Χρήστος Σπίρτζης άρχισε τα δώρα. Ανέστειλε την υποχρέωση ανανέωσης των παλαιών και ρυπογόνων αυτοκινήτων έως το 2020 – πού ’σαι, Τσιρώνη, που ’λεγες πως θα γινόσουν άλλος; Να θυμίσουμε ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι μας ζάλισαν για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, εκπροσωπούνται στην κυβέρνηση διά του κ. Γιώργου Τσιρώνη, ο οποίος είναι αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Το δεύτερο «δώρο» του υπουργού Μεταφορών είναι να κάνει δύσκολη τη ζωή στις επιχειρήσεις που κάνουν εύκολη τη ζωή όσων ψάχνουν ταξί. Στο νομοσχέδιο (που ο κ. Λυμπερόπουλος επαίρεται ότι «έχει συντάξει μαζί με τον υπουργό Υποδομών») προβλέπονται μύρια γραφειοκρατικά εμπόδια για τις εταιρείες ηλεκτρονικής διαμεσολάβησης. Πέρα από την πανταχού στο Δημόσιο παρούσα αίτηση, πρέπει να συμβληθούν με οχήματα και να καταθέσουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου με δύο τουλάχιστον ταξί συν ένα παράβολο 1.000 ευρώ. Οι συμβάσεις (μαζί με τη χαρτούρα: άδειες κυκλοφορίας κ.λπ.) πρέπει να κατατίθενται κάθε δίμηνο.
Τα παραπάνω δεν έχουν κανένα πρακτικό σκοπό. Είναι σαν τον ΑΜΚΑ που πρέπει να καταθέσουν οι πολίτες για το ηλεκτρονικό εισιτήριο και ταλαιπωρούνται χιλιάδες αυτές τις μέρες στα γκισέ των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Αλλά μπρος στις ψήφους τι είναι ο κόπος των άλλων; Κι έτσι, ενώ ο πρωθυπουργός τάζει στις ΗΠΑ ευνοϊκό περιβάλλον για τις νεοφυείς, καινοτόμους, startups επιχειρήσεις, τις οποίες «προσπαθούμε κάθε μέρα να πολλαπλασιάσουμε, καθώς είναι κλάδος οικονομίας με τεράστια προστιθέμενη αξία», ο υπουργός Μεταφορών του θέλει όσους τις δημιουργούν να ξεροσταλιάζουν σε ουρές δημοσίων υπηρεσιών, όπως κάνουν χιλιάδες αυτές τις μέρες στον ΗΣΑΠ και στο μετρό. Μπορεί να δει προκοπή ο τόπος με αυτήν την κυβέρνηση;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 2.11.2017