Οι μηνύσεις των Επιμελητηρίων κατά της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ δεν είναι επικίνδυνες. Είναι ανόητες…
Κι ενώ ο εισαγγελέας ψάχνει να βγάλει άκρη για τις διακοπές ρεύματος -ελέγχει μάρτυρες, διαβάζει έγγραφα κ.λπ.- οι κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος (πρόεδρος του ΕΒΕΑ) και Γεώργιος Κασιμάτης (πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος) έβγαλαν ήδη απόφαση κι ανακοίνωσαν: φταίει η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Εναντίον της έκαναν μήνυση «σχετικά με τις τρομακτικές συνέπειες στον επιχειρηματικό κόσμο (και ιδίως της περιφέρειας του Νομού Αττικής και τις 82.000 επιχειρήσεις μέλη του ΕΒΕΑ) από τη συνεχιζόμενη απεργία των υπαλλήλων της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού», όπως αναφέρεται σε σχετικό Δελτίο Τύπου του ΕΒΕΑ.
Η μήνυση αυτή δεν είναι επικίνδυνη, όπως πιστεύει η ΓΣΕΕ. Είναι κάτι χειρότερο: ανόητη. Να συμφωνήσουμε ότι οι επιχειρήσεις έχουν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν αποζημίωση για τις ζημιές που υπέστησαν εξαιτίας των διακοπών ρεύματος. Εχουν ένα συμβόλαιο που προϋποθέτει την ακατάπαυστη ροή ηλεκτρικής ενέργειας. Μόνο που το συγκεκριμένο συμβόλαιο το έχουν υπογράψει με τη ΔΕΗ και όχι με τη ΓΕΝΟΠ. Αν δηλαδή κάποιος παραβιάζει τη συμφωνία για διαρκή ηλεκτροδότηση, αυτός -ασχέτως για ποιον λόγο δεν μπορεί να ανταποκριθεί- είναι η Επιχείρηση και όχι οι εργαζόμενοί της. Η λογική -και παρεμπιπτόντως: η νομική πρώτου έτους- λέει ότι οι μηνύσεις για αθέτηση συμβολαίου γίνεται εναντίον εκείνου που το αθετεί, όχι εναντίον κάποιου τρίτου διότι υποψιαζόμαστε ότι εξαιτίας κάποιου τρίτου αθετήθηκε το συμβόλαιο. Τώρα, αν επιδικαστούν οι αγωγές και η ΔΕΗ υποστεί ζημιές εξαιτίας τυχόν παράνομης δράσης των εργαζομένων της, τότε εκείνη προσφεύγει στα δικαστήρια κατά της ΓΕΝΟΠ. Απλή, λογική ακολουθία…
Στη μηνυτήρια αναφορά του προέδρου του ΕΒΕΑ (που ο ίδιος δημοσιοποίησε) τίθενται μερικά ερωτήματα όπως:
«1. Εχει τηρηθεί από τον εν λόγω συνδικαλιστικό φορέα (τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ) η τετραήμερη προθεσμία της προηγούμενης της απεργίας γνωστοποίησης των αιτημάτων τους με δικαστικό επιμελητή προς τον εργοδότη, το εποπτεύον υπουργείο και το υπουργείο Εργασίας; 2. Εχει υλοποιηθεί η παρεχόμενη δυνατότητα προς τον συνδικαλιστικό φορέα να ζητήσει από τον εργοδότη όπως τα αιτήματά του αποτελέσουν αντικείμενο δημόσιου διαλόγου; 3. Εχει τηρηθεί η διαδικασία της λήψης νόμιμης απόφασης για την απεργία, δηλαδή μυστική ψηφοφορία ενώπιον εφορευτικής επιτροπής;» Διαβάζοντας τα -κατά τα άλλα εύλογα- ερωτήματα του κ. Μίχαλου δικαίως μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: «τι ζόρι τραβάει το ΕΒΕΑ για το τυπικό της απεργίας;» Αν κάποιος πρέπει να θέσει αυτά τα ερωτήματα στη Δικαιοσύνη είναι η ίδια η ΔΕΗ και όχι το ΕΒΕΑ. Στο κάτω κάτω της γραφής το ΕΒΕΑ, τα συμφέροντα των επιχειρήσεών του πρέπει να προασπίζει – δεν τους έχρισε κανείς «επόπτες απεργίας».
Οι μηνυτήριες αναφορές που κατέθεσαν οι κ. Μίχαλος και Κασιμάτης είναι ανόητες και για πολιτικούς λόγους. Πιθανότατα το έκαναν για να βοηθήσουν την κυβέρνηση (τους το ζήτησε κανείς, άραγε;), αλλά θα επιτύχουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Οξύνουν το κλίμα και μπορεί να δώσουν νέα φλόγα σε μια απεργία που έφτανε στα όριά της. Κυρίως: τέτοιες χαριτωμένες πρωτοβουλίες υπονομεύουν τα μέλη τους, τις 82.000 επιχειρήσεις-μέλη του ΕΒΕΑ. Τους προσανατολίζουν σε τροχιά σύγκρουσης με τους εργαζόμενους, οι οποίοι σε τελευταία ανάλυση είναι οι πελάτες των.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 14.3.2008
