Το κόμμα αυτό δεν μεγάλωσε με οράματα. Εχτισε πανωσήκωμα με γινάτια –«ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Για τα χωράφια τους συζητάνε στις κρατικές επιτροπές κι έχουν «εσωτερικά έγγραφα» και δεν επιτρέπουν στους πολίτες να μάθουν πως αποφασίζουν;
Στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας ποτέ κανείς πολιτικός δεν χάνει…
Ας είμαστε επιφυλακτικοί στις ειδήσεις για απανωτές συλλήψεις εμπρηστών. Από το 2000 και μετά μόνο 2,4% από αυτές κατέληξαν σε καταδίκες.
Ο υπερβάλλων ζήλος κάποιων του κυβερνητικού προπαγανδιστικού μηχανισμού για τη διακίνηση άχρηστων για την κυβέρνηση fake news…
Στη σημερινή εποχή των εξαιρετικώς σύνθετων προβλημάτων πρέπει να μπουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στο παιγνίδι των αποφάσεων, να αποκεντρωθεί η εξουσία και οι συνακόλουθες ευθύνες της.
Οι μύθοι έχουν και μια σκοτεινή πτυχή. Μπορούν να δημιουργήσουν δυσανεξία, διώξεις ακόμη και γενοκτονίες.
Το πιο εντυπωσιακό και σε αυτήν την καταστροφή είναι η επικοινωνιακή της διαχείριση από την κυβέρνηση.
Το σχέδιο επέτυχε, η Ανατολική Αττική απεβίωσε, κάτι που –εκτός από μαυρίλα, στο τοπίο και στη διάθεσή μας– δημιουργεί κάποια ερωτήματα.
Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, υπουργός Υγείας και άτυπος πορτ παρόλ της κυβέρνησης κ. Αδωνις Γεωργιάδης δηλώνει (δημοσίως!) ότι κουράστηκε από το θέμα των υποκλοπών.
Η υποχρέωση καθαρισμού οικοπέδων ισχύει από το 1987. Η κυβέρνηση με την υποχρεωτική δήλωση απλώς πρόσθεσε επιπλέον γραφειοκρατία.
Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να απονομιμοποιηθεί η ακροαριστερή τρομοκρατία. Φοβόμαστε ότι θα χρειαστεί περισσότερος για την απονομιμοποίηση της Ακροδεξιάς.
Δεν ξέρουμε τα κίνητρα του δράστη του τριπλού φονικού στη Βρετανία. Μπορούμε όμως να είμαστε βέβαιοι πως δεν ξεκινάνε από την «ταυτότητά του», η οποία έτσι κι αλλιώς είναι ένα σύνθετο και διαρκώς μεταβαλλόμενο πράγμα.
Με δεδομένη την ανάδυση της ξεχασμένης διαπλοκής, πρέπει να θυμηθούμε και τους κανόνες της.
Η κυβέρνηση επέλεξε τη δραματοποίηση για τους ίδιους λόγους που ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης διάλεξε να κάνει τώρα την πρόταση μομφής. Σε λιγότερο από 100 ημέρες έχουμε ευρωεκλογές.
Είναι ανησυχητικό ότι χρειάζεται απόφαση σε ανώτατο επίπεδο για να αντιληφθούν οι γονείς, οι καθηγητές κ.ά. ότι τα κινητά τηλέφωνα δεν πρέπει να είναι μέσα στις τάξεις.
Το μπάχαλο με την Επιτροπή για την ελληνική ταινία που θα πάει στα Όσκαρ.
Η χαρά από τη γελοιότητα απέχει μόνο μια στιγμή, το ίδιο και το γλέντι από το κιτς.
Και άλλα...
Money
Το βασικότερο πρόβλημα, όμως, είναι τι θα εκφράσει ο ΣΥΣΥΑ, ο ΣΥΣΥΓΧΑ, ή όπως αλλιώς πλάσει το όνομα του κόμματος η λαϊκή μούσα.
Tech & Innovation
Ενα από όσα δεν μετράμε επακριβώς είναι τα αίτια των πυρκαγιών. Γι’ αυτό ανθούν και οι ιστορίες περί εμπρησμών, άλλοτε από οικοπεδοφάγους, παλιότερα από Τούρκους και εσχάτως από εταιρείες τοποθέτησης ανεμογεννητριών.
Editor's Picks
Η σύλληψη του Ντούροφ είναι απλώς το γαλλικό αντιδημοκρατικό σπυρί της δυτικής (ευρωπαϊκής πρωτίστως) ασθένειας που λέγεται φόβος.
Οι διευθύνσεις (ταχυδρομικές και ηλεκτρονικές) βρίσκονται στο μεταίχμιο του ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο, αλλά δεν παύουν να είναι μέρος του πρώτου. Αυτά τα σύνορα πρέπει να υπερασπιστούμε…
Αν ένας μηχανισμός έχει απόλυτο δικαίωμα απόκρυψης των πεπραγμένων του και ο ίδιος μηχανισμός αποφασίζει ποια είναι τα «μυστικά» του, τότε το πρώτο πράγμα που θα αποφασίσει να συγκαλύψει είναι οι παρανομίες του.
Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.
Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.
