Εφτιαξαν στο Μαξίμου την καρικατούρα μιας «ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας» για να αποστρέψουν το βλέμμα των δικών τους οπαδών από τη συνεργασία με την άλλη Ακροδεξιά.
Είναι περίεργο που στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Αυγής» δεν κυριαρχούσε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης με κάποιο τίτλο του στυλ «Βουλιάζει στην ακροδεξιά λάσπη». Φαίνεται ότι τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν άλλες φούριες, όπως να κρύψουν τη νίκη της ενδοκυβερνητικής Ακροδεξιάς και να ξεχαστεί το μέγα θέμα των μυστικών κονδυλίων που ήταν η θρυαλλίδα της μεγάλης έκρηξης.
Μέχρι τώρα επικεντρωθήκαμε πολύ στην κοροϊδία του ελληνικού λαού από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στα ψεύδη και στις πλάνες υποσχέσεις. Δεν κοιτάξαμε καθόλου την εξαπάτηση της δικής τους –έστω ισχνής του 3%– εκλογικής βάσης. Αυτό αποτυπώθηκε ανάγλυφα στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο από τον κ. Αλέξη Τσίπρα. Εχοντας δίπλα του τον κ. Πάνο Καμμένο ζήτησε από τους υπουργούς «να μην ταυτιστούν με την Ακροδεξιά».
Το κόλπο της ηγετικής ομάδας είναι παλιό, αλλά ήξεραν από την Ιστορία ότι κάθε καλός στρατιώτης της Αριστεράς θα μπορούσε να το χάψει. Και το έχαψαν πολλοί. Εφτιαξαν, λοιπόν, στο Μαξίμου την καρικατούρα μιας «ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας» για να αποστρέψουν το βλέμμα των δικών τους οπαδών από τη συνεργασία με την άλλη Ακροδεξιά. Φώναζαν διαρκώς «λύκος έξω από το μαντρί» για να κρύψουν τον λύκο στη δική τους αυλή.
Κάτι αντίστοιχο είχε κάνει και η σταλινική προπαγάνδα προκειμένου να δικαιολογήσει το σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ του 1939. Παρουσίαζε τις δυτικές δημοκρατίες ως «φασιστικές» για να θεωρηθεί φυσική η συνεργασία του Στάλιν με τους ναζί. Διακινούσαν σενάρια περικύκλωσης της «πατρίδας του σοσιαλισμού» από τα αστικά κράτη, όπως ακριβώς δικαιολογήθηκε ως μονόδρομος η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, λόγω της «περικύκλωσης από τη διαπλοκή». Μέχρι και ο Λουί Αλτουσέρ επιστρατεύτηκε για να εξηγηθεί η κυνική επιλογή, αυτή που μόνο στόχο είχε τη νομή της εξουσίας.
Γράφτηκαν χιλιάδες λέξεις για να δικαιολογηθεί η συμπόρευση. Μόλις μία ημέρα πριν από την κατ’ ουσίαν αποπομπή του κ. Νίκου Κοτζιά, η «Εφημερίδα των Συντακτών» έγραφε στο κύριο άρθρο της ότι «το συμμαχικό σχήμα που κυβερνά τη χώρα είναι προϊόν αναγκαστικών καταστάσεων (…) είναι καταδικασμένο να συνεχίσει ώς το τέλος. Η άλλη λύση είναι να παραδοθεί στην ηττοπάθεια και στους αντιπάλους του» (17.10.2018).
Ο Στάλιν κατάλαβε το λάθος του όταν τα γερμανικά πάντσερ μπήκαν στην Ουκρανία· ιστορικές μαρτυρίες τον θέλουν τις πρώτες ώρες να μην πιστεύει ότι έγινε η ναζιστική εισβολή. Η «Εφ.Συν» το κατάλαβε την επόμενη ημέρα, όταν ο κ. Καμμένος απέπεμψε τον κ. Κοτζιά: «το τίμημα αυτής της ανάγκης (σ.σ.: της συνεργασίας με τους ΑΝΕΛ) αποδεικνύεται, πλέον, πολύ βαρύ» (18.102018). Ομως είναι αργά. Τα λάθη στην πολιτική πληρώνονται ακριβά. Η εξαπάτηση ακριβότερα. Στο τέλος είναι ο λύκος μέσα στο μαντρί που τρώει τα πρόβατα κι όχι το σκιάχτρο απέξω.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 19.10.2018