Θα ξεκινήσω διορθώνοντας μια ιστορική ανακρίβεια που συστηματικώς επί πολλά έτη καλλιεργεί σε όλα τα ρεστοράν της Αθήνας ο Ηλίας Κανέλλης. Όποτε μάς σερβίρει κάποιο δροσερό κορίτσι ο ερχόμενος είς συμφώνου συμβίωσης κοινωνίαν παίρνει το γνωστό του ύφος: «Δεσποινίς να σας κάνω μια ερώτηση; Ποιος είναι μεγαλύτερος; Εγώ, ή αυτός ο κύριος;»· όπου «αυτός ο κύριος» είναι ο γράφων. Από την ερώτηση συνάγεται ότι ο ένας είναι «κύριος», δηλαδή κάποιας ηλικίας, ενώ το «εγώ» συνδυαζόμενο με το άσχετο της ερώτησης δείχνει άνθρωπο κοντά στην μετεφηβική ηλικία, ίσως και λίγο μικρότερο.
Είναι προφανές ότι ποντάρει στο μικρό ακροατήριο της εκπομπής που καθημερινώς κάνει στον ραδιοσταθμό της Αθήνας. Όποτε φιλοξενούμαι στον 9,84 ξεκινά με τον εξής αστεϊσμό: «Και τώρα θα μιλήσουμε με έναν άνθρωπο που πρωτοσυναντήσαμε όταν κατέβηκε από την Κοζάνη με κοντά παντελονάκια, και τώρα έχει άσπρα μαλλιά…». Είναι δυνατόν ο ένας με εκπομπή να έχει πρωτοϋποδεχθεί κάποιον με κοντά παντελονάκια και ο πρώτος να είναι μικρότερος; Γίνεται να είναι 100 η αλεπού κι 105 τα αλεπουδάκια;
Βεβαίως αυτού του τύπου οι αντιφάσεις είναι χαρακτηριστικό της Αριστεράς στην οποία μεγάλωσε ο Ηλίας του 58ου (έτους της ηλικίας του). Μπορεί να την αποκήρυξε αλλά ο τρόπος δόμησης της σκέψης (δηλαδή το κουσούρι) μένει. Και ίσως να αποκαλύπτεται κάτι μεγαλύτερο: η ανάγκη για την νιότη που έχασε στους αγώνες. Όταν ήταν στην ηλικία των κοριτσιών που μάς σερβίρουν, δεν είχε καιρό για φλερτ. Έτρεχε σε χωριά της Θεσσαλίας για καθοδήγηση. Μια από τις ιστορίες που διηγείται, ξεκινά όταν το κόμμα -δύο ήταν τότε τα κόμματα κι ας σκύλιαζε το ΚΚΕ- ανακάλυψε ότι το περίπτερο σε ένα απομονωμένο χωριό του Βόλου, πουλούσε επί χρόνια ένα αντίτυπο της «Αυγής». Οι φωστήρες, που τώρα κυβερνούν την χώρα, θεώρησαν, ότι εκεί ζει κάποιος πιστός αλλά ανένταχτος στο κόμμα «σύντροφος». Ανέθεσαν στον Ηλία την αποστολή να τον συναντήσει, να τον ορμηνέψει για καλά της κομματικής ζωής, ώστε να στηθεί (μονομελής!) πυρήνας του ΚΚΕ Εσωτερικού. Έφτασε ο έρμος τότε νεολαίος με χίλια βάσανα στο χωρίο, κι αμέσως ανακάλυψε τον αγοραστή της εφημερίδας· λέμε «αμέσως» γιατί στα χρόνια της πρώιμης μεταπολίτευσης οι περιπτεράδες κατά κανόνα θεωρούσαν καθήκον τους να δακτυλοδείχνουν σε όσους ερχόταν από την Αθήνα, ποιος αγόραζε ανατρεπτικές εφημερίδες. Έτσι ο κομσομόλος (εσ.) Ηλίας ανακάλυψε μια γριούλα που στοίβαζε αδιάβαστες τις εφημερίδες, διότι ήταν η τελευταία επιθυμία του ανδρός της (είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια) ήταν να αγοράζει αδιαλείπτως την εφημερίδα του κόμματος.
Με τέτοιες άσκοπες αποστολές σπατάλησε τη νιότη της η γενιά του Ηλία Κανέλλη. Σε άχαρους αγώνες και με μόνιμο άγχος αν μπαίνει το κόμμα στην Βουλή· «Ψηφίστε το κόμμα, όσο υπάρχει ακόμα», ήταν το σύνθημα της εποχής. Οι πιο ριζοσπάστες του χώρου, όπως ο Ηλίας σνόμπαραν τις μουχλιασμένες παραδόσεις, όπως ήταν ο γάμος. Κι όταν ήρθε μια γλυκιά Νατάσσα με μεγάλα πράσινα μάτια, πέταξαν και τα τελευταία κουρέλια του νεανικούς τους ριζοσπαστισμού. Ο Ηλίας τουλάχιστον κράτησε ένα δεν θα ακούσουμε από στόμα δεσπότη το «καὶ δὸς τῇ παιδίσκῃ ταύτῃ ἐν πᾶσιν ὑποταγῆναι τῷ ἀνδρί, καὶ τὸν δοῦλόν σου τοῦτον εἶναι εἰς κεφαλὴν τῆς γυναικός, ὅπως βιώσωσι κατὰ τὸ θέλημά σου».
Στα σοβαρά τώρα, αφού έβγαλα το άχτι μου για το χρόνιο βάσανο «Δεσποινίς πείτε μας σας παρακαλώ. Ποιος είναι μεγαλύτερος. Ο κύριος ή εγώ;» Αν κάποτε γραφτεί ΤΟ μυθιστόρημα για την κατά Πορτοκάλογλου «καημένη γενιά», ο Ηλίας θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί. Όχι μόνο για την πολιτική του διαδρομή, τα μεγάλα οράματα και τις μεγάλες διαψεύσεις. Όχι μόνο για την ιδιαίτερη ματιά του στα πολιτιστικά πράγματα· από φιλμοκριτικός του «Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί», που ‘λεγε και ο Τζίμης Πανούσης, τώρα είναι μεγάλος θαυμαστής του έργου που παρήγαγε η βιομηχανία του Walt Disney. Όχι μόνο για την εκδοτική του διαδρομή· στην εποχή του τουίτερ επιμένει να βγάζει περιοδικά με κείμενα χιλιάδων λέξεων. Κυρίως για το χάπι-εντ, που θέλει τον γερομπισμπίκη να τον ερωτεύεται ένα ωραίο κορίτσι και το οποίο και τελικώς θα τον στρώσει. Πήγα να γράψω ότι «θα τον παντρευτεί», αλλά σταμάτησα διότι εκτός από ψέμα, είναι και επικίνδυνο. Κυκλοφορούν πολλά περίπολα του «πολιτικώς ορθού» και είναι περίεργο που δεν ξεκίνησε ακόμη το κυνήγι της λέξης «ύπανδρος»…
Δημοσιεύτηκε Wedding Journal στις 3.11.2018
