Ο διάλογος για το εκλογικό σύστημα γίνεται. Απλώς η Νέα Δημοκρατία πρέπει να επιχειρήσει να τον μετατρέψει σε σοβαρό διάλογο…
«Στην πολιτική», είχε πει ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, «υπάρχουν πράγματα που λέγονται, αλλά δεν γίνονται και υπάρχουν πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται». Ένα από τα πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται από το ΠΑΣΟΚ είναι ο περιβόητος διάλογος. Όπως καλή ώρα τώρα με τον εκλογικό νόμο. Μεσούντος του καλοκαιριού και οκτώ μήνες πριν τις εκλογές η κυβέρνηση καλεί ασμένως τα κόμματα να συζητήσουν για ένα μεγάλο θέμα και θέτει μάλιστα το χρονοδιάγραμμα της συζήτησης μέχρι τον προσεχή Οκτώβριο. Θέτει δηλαδή κατ’ ουσία περίοδο συζήτησης δύο μηνών (ας μην πιστέψει κανείς ότι τον Αύγουστο θα υπάρχει συζήτηση για το θέμα).
Στη Νέα Δημοκρατία αντιθέτως κυριαρχεί το δόγμα των πραγμάτων που γίνονται αλλά δεν λέγονται. Όπως τώρα στην περίπτωση του εκλογικού νόμου. Κακά τα ψέματα! Το θέμα έχει ανοίξει και ο διάλογος -έστω όχι γύρω από ένα τραπέζι- ξεκίνησε. Οι δηλώσεις και διαξιφισμοί των στελεχών των δύο κομμάτων είναι μια μορφή πολιτικού διαλόγου. Μπορεί να μην είναι επίσημος, αλλά είναι υπαρκτός.
Ας δούμε ψύχραιμα τα πράγματα. Ο πρωθυπουργός με τις προτάσεις του έχει δύο στόχους. Στον δεύτερο κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει σοβαρά. Η ανασύνθεση του διοικητικού χάρτη της χώρας με την μείωση των διοικητικών περιφερειών και το σπάσιμο των μεγάλων εκλογικών περιφερειών είναι ένα αναγκαίο βήμα για τη χώρα. Κάποτε πρέπει να γίνει. Καλά είναι να γίνει μετά από σοβαρό διάλογο κι όχι με το άγχος των ερχόμενων εκλογών. Εκεί η συμβολή της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να είναι καθοριστική.
Ο πρώτος στόχος έχει προεκλογικά χαρακτηριστικά, αλλά εμπεριέχει κι ένα βαθύτερο απωθημένο του κ. Σημίτη: Την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς. Το τελευταίο δεν μπορεί παρά να έχει ορίζοντα το 2008. Ο Φεβρουάριος του 2005 έρχεται πολύ νωρίς. Εννιά μήνες μετά τις εκλογές του ερχόμενου Μαΐου. Ουδείς θα τολμήσει να ρίξει με τεχνάσματα περί της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας μια κυβέρνηση με τόσο νωπή λαϊκή εντολή. Τα περί «δεξιάς παρένθεσης» μάλλον για εσωτερική κατανάλωση στο ΠΑΣΟΚ είναι παρά σοβαρή τακτική επιλογή. Έτσι κι αλλιώς σε οκτώ μήνες ο «Συνασπισμός των Κινημάτων κ.λ.π.» δεν πρόκειται να πεισθεί να συνεργήσει σε μια εκλογική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ (έχει παράδοση στις μακρές συζητήσεις η ανανεωτική Αριστερά). Αλλά ακόμη κι αν κάποιος πάει στο εκλογικό σώμα για μαλλί το 2005, μάλλον κουρεμένος θα φύγει.
Η Νέα Δημοκρατία πρέπει να δει ψύχραιμα την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Πρέπει να θέσει θεσμικά τα ζητήματα. Πρέπει να απαιτήσει ευρύτατο και σε μάκρος διάλογο, διάλογο ο οποίος θα γίνει και με φορείς πέραν των κομμάτων. Η αλλαγή του διοικητικού χάρτη της χώρας (και οι όροι με τους οποίους θα γίνει) δεν αφορά μόνο την κεντρική πολιτική σκηνή, αφορά και τους Αυτοδιοικητικούς φορείς όπως είναι η ΕΝΑΕ και η ΚΕΔΚΕ. Αυτοί δεν πρέπει να μείνουν εκτός νυμφώνος του διαλόγου, διότι τα μέλη τους θα αντιμετωπίσουν πρώτα απ’ όλους τις συνέπειες των αλλαγών που θα προκύψουν.
Ο διάλογος για το εκλογικό σύστημα γίνεται. Απλώς η Νέα Δημοκρατία πρέπει να επιχειρήσει να τον μετατρέψει σε σοβαρό διάλογο…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 21.7.2003
