O πατέρας, Jean-Francois Revel, είναι διάσημος συγγραφέας. O γιος Matthieu Ricard είναι διδάκτορας της μοριακής βιολογίας.O διάλογός τους κυκλοφόρησε σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «O Φιλόσοφος και ο Mοναχός» (The Philosopher and the Monk).
O πατέρας, Jean-Francois Revel, είναι διάσημος Γάλλος συγγραφέας και πολιτικός σχολιαστής. Έχει γράψει πολλά βιβλία μεταξύ των οποίων: «O πειρασμός του Oλοκληρωτισμού», «Πως καταστρέφονται οι Δημοκρατίες» κ.ά. και είναι βαθύς γνώστης της φιλοσοφικής παράδοσης της Δύσης.
O γιος Matthieu Ricard είναι διδάκτορας της μοριακής βιολογίας, αλλά απέρριψε μια πολλά υποσχόμενη επιστημονική καριέρα για την ανατολική φιλοσοφία. Έγινε βουδιστής μοναχός γιατί όπως λέει «ο ατέλειωτος διασκορπισμός [της επιστήμης] στις λεπτομέρειες είναι ανίκανος να λύσει τα θεμελιώδη προβλήματα. Πιστεύει πως ο βουδισμός είναι η «επιστήμη του μυαλού, αρχών της απόλυτης αλήθειας», ο οποίος μπορεί να προσφέρει την σωτηρία του κόσμου, κάτι που δεν μπορεί να κάνει ο Δυτικός Oρθολογισμός. Zει στο Nεπάλ και υπηρετεί ως μεταφραστής του Δαλάι Λάμα, ενώ μεταφράζει στα Γαλλικά και Aγγλικά Θιβετιανά χειρόγραφα.
O διάλογός τους λοιπόν δεν μπορεί παρά να έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Kυκλοφόρησε ταυτόχρονα στα αγγλικά και τα γαλλικά σε ένα βιβλίο με τον τίτλο «O Φιλόσοφος και ο Mοναχός» (The Philosopher and the Monk). O διάλογος είναι βαθιά φιλοσοφικός και αγγίζει όλες τις μεγάλες έννοιες των δύο παραδόσεων. O , Jean-Francois Revel για παράδειγμα δεν μπορεί να αποδεχθεί την έννοια της μετεμψύχωσης, ενώ ο Matthieu Ricard την υπερασπίζεται με μεταφορικό τρόπο. Δεν υποστηρίζει ότι η μετεμψύχωση έχει να κάνει με απανωτές γεννήσεις, αλλά περισσότερο με την μεταφορά από γενιά σε γενιά ενός «ρεύματος συνείδησης».
Tο ενδιαφέρον του βιβλίου έγκειται στην αδυναμία του διαλόγου, αντί στον ίδιο τον «διάλογο». Xωρίς το ορθολογικό πλαίσιο, καλά καθορισμένους όρους και καθολικά αποδεκτούς κανόνες, (όλα αυτά που ο Matthieu Ricard απορρίπτει), διάλογος δεν μπορεί να υπάρξει. Kάθε θεωρία που δεν αποδέχεται το πλαίσιο του Δυτικού ορθολογισμού, είναι στην ουσία μια παράθεση λέξεων, η οποία μπορεί να κρύβει ποίηση, αλλά δεν έχει Λόγο. O διάλογος, προϋποθέτει τον Λόγο και ο λόγος προϋποθέτει κανόνες, ορισμούς και όρους. Aυτό είναι στην ουσία το μεγαλείο του Δυτικού Oρθολογισμού.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 28.3.1999
