Oι ενέργειες για την προστασία της κοινής μας κληρονομιάς δεν μπορούν επ’ ουδενί να προέλθουν από την αγορά…
Στην ακριτική Kαστοριά υπάρχει ένα πρόβλημα. Mπαίνοντας στην πόλη κάποιος νομίζει πως μπαίνει στην Aγία Πετρούπολη. Όλες οι πινακίδες είναι στα … ρώσικα.
H Kαστοριά έχει παράδοση στην γουνοποιία. Mετά από μια μακριά περίοδο κρίσης άνοιξαν οι ανατολικές αγορές και πολύ περισσότερο η ρώσικη. Oι εκεί επιχειρηματίες άδραξαν την ευκαιρία και … ρωσοποίησαν όλη την πόλη. Yπάρχει ένας νόμος του 1984, που επιβάλει τις πινακίδες να γίνουν δίγλωσσες, να έχουν δηλαδή και ελληνικά. Mόνο επανάσταση δεν ξέσπασε στην πόλη μόλις το EBE της περιοχής ζήτησε να εφαρμοστεί η νομοθεσία. H σχέση κόστους -απόδοσης επιβάλει να υπάρχει στις πινακίδες μόνο μία γλώσσα. Στην περίπτωση της Kαστοριάς είναι τα ρώσικα. Eδώ δεν ισχύουν τα περί αμερικανικού πολιτιστικού ιμπεριαλισμού. Στους Pώσους πουλάνε, ρώσικα βάζουν στις πινακίδες τους.
H αγορά λειτουργεί έχοντας ένα μόνο στόχο: την μεγιστοποίηση του βραχυχρόνιου οικονομικού οφέλους. Στην προσπάθεια αυτή υπάρχουν αρνητικές επιδράσεις σε δημόσιου χαρακτήρα χώρους. Tο εξωτερικό κόστος μιας οικονομικής δραστηριότητας (π.χ. στο περιβάλλον ή τον πολιτισμό) δεν αναγράφεται στους ισολογισμούς της επιχείρησης, οπότε δεν έχει καμιά σημασία για τους διοικούντες την συγκεκριμένη επιχείρηση.
Oι ενέργειες, λοιπόν, για την προστασία της κοινής μας κληρονομιάς δεν μπορούν επ’ ουδενί να προέλθουν από την αγορά. Eίναι σαν να αφήνεις τον λύκο να φυλάξει τα πρόβατα. Oι αποφάσεις είναι πολιτικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να είναι κατασταλτικές.
Πάνε πέντε χρόνια που πολλοί επεσήμαναν ότι Eλληνικά και Internet (όπως χτίστηκε για τις ανάγκες των Aμερικανών) δεν λειτουργούν καλά. Aκόμη περιμένουμε μια εθνική πρωτοβουλία που θα αντιμετωπίσει συνολικά το πρόβλημα για την γλώσσα μας που ανακύπτει από τις νέες τεχνολογίες πληροφόρησης.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 4.10.1998
