Είναι λυπηρό ότι εν μέσω της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, να ασχολείται η χώρα με ένα ακόμη σκάνδαλο, αλλά θα είναι τραγικό αν τον επόμενο Ιούνιο παραγραφούν οι πιθανές ευθύνες υπουργών για ακόμη ένα σκάνδαλο.

Η επιστροφή στην πολιτική λοιπόν είναι ένα λογικό αίτημα. Μόνο που αυτή πρέπει να είναι καθολική. Αλλιώς εκείνοι που επιστρέφουν θα νιώθουν πολλή μοναξιά.

Τα δελτία λειτουργούν πλέον σαν τον βοσκό του μύθου. Σμπαραλιάζουν με τις διαρκείς υπερβολές (θετικές ή αρνητικές) τα νεύρα μας, με αποτέλεσμα να μην ξεχωρίζουμε πια τι είναι σημαντικό και τι όχι.

H μεγαλύτερη πολιτική ευθύνη τούτης της κυβέρνησης είναι ότι ενώ εξελέγη με την σημαία της διαφάνειας, όχι μόνο δεν θεσμοθέτησε κανόνες για την καταπολέμηση της ασθένειας, αλλά αντιθέτως βολεύτηκε μ' αυτή και την διόγκωσε.

Το πρόβλημα είναι ότι πολιτικοί και δημοσιογράφοι έγιναν από ένα χωριό, χωριάτες. Το κουτσομπολιό που παράγεται πέριξ της πλατείας Κολωνακίου ανάγεται σε πολιτικό ζήτημα.

Η προχθεσινή διαδικασία ήταν μια νίκη της ουσιαστικής πολιτικής επί της εικονικής.

Με τον τρόπο που ασκείται το πολιτικό ρεπορτάζ στη χώρα μας δημιουργούνται οι συνθήκες για να λειτουργήσει ο «νόμος του Γκρίσαμ», που θέλει το κακό νόμισμα να διώχνει το καλό.

Αν όμως τα γεγονότα δεν επιβεβαιώνουν τις δημοσιογραφικές προφητείες τόσο το χειρότερο για τα γεγονότα.

Η μεγαλύτερη ζημιά που κάνουν στον τόπο τα κανάλια είναι πολιτισμική. Ποδηγετούν την κοινωνία ως προς τα ήθη τους.

Δυστυχώς, χρόνια τώρα ο δημόσιος διάλογος περί πολιτικής της χώρας γίνεται σε αναφορά στις εντυπώσεις και όχι στην πολιτική ουσία.

Η τηλεόραση είναι όπλο για τους πολιτικούς, μόνο που η υπερβολική της χρήση την κάνει επικίνδυνη. Πολλοί έχουν αυτοπυροβοληθεί, νομίζοντας ότι τη χρησιμοποιούν.

Το βράδυ των εκλογών θα κριθούν πολύ περισσότερα από την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα έχουν τα υπόγεια ρεύματα που πιθανώς θα αποτυπωθούν στις κάλπες.

Ταυτίζονται τα ενδιαφέροντα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με εκείνα των πελατών τους, δηλαδή των Eλλήνων πολιτών;

Το ντιμπέιτ είναι άχρηστο στην πολιτική, αλλά είναι εξαιρετικά χρήσιμο στο σόου-μπιζ που αναπτύσσεται πέριξ της πολιτικής.

Το πολιτικό ρεπορτάζ και η ανάλυση ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά πλέον με το σκηνικό της πολιτικής και όχι με την πολιτική καθαυτή.

Οι τηλεοπτικά προβεβλημένοι, απλώς ανακατεύουν τον χυλό των ψηφοδελτίων.

Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην προβολή της δραστηριότητας του ΛΑΟΣ, αλλά των απόψεών του. Το τηλεοπτικό τοπίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του.

Η τηλεοπτική «ενημέρωση» έχει γίνει εδώ και πολύ καιρό το «Je t' aime» της πολιτικής.

Γιατί η σπάνια συναίνεση δεν γίνεται είδηση, ενώ η συχνή αντιπαράθεση διεγείρει τα ανακλαστικά των ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης.

Υπάρχει συνολικό πρόβλημα ενημέρωσης στη χώρα. Αυτό άλλοτε πλήττει το ΠΑΣΟΚ κι άλλοτε τη Ν.Δ. Άλλοτε την αστυνομία κι άλλοτε τους φοιτητές.