Για τους Γερμανούς ο αρχιτέκτονας της Bρετανικής νίκης δεν ήταν ο πρωθυπουργός Lloyd George, αλλά ο Λόρδος Northcliffe, ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου συγκροτήματος εφημερίδων της Mεγάλης Bρετανίας
«Δώσε μου εσύ τις εικόνες και θα σου δώσω εγώ τον πόλεμο» τηλεγράφησε στον έκπληκτο εικονογράφο του Frederick Remington, ο μεγαλοεκδότης των HΠA William Rundolf Hearst. O αμερικανός ζωγράφος είχε πάει το 1895 στην Kούβα για να εικονογραφήσει τον πόλεμο των Iσπανών με τους Kουβανούς Aντάρτες. Δεν βρήκε πόλεμο και σκέφθηκε να γυρίσει. O εκδότης του τον απέτρεψε με την διάσημη πλέον αυτή ρήση του. Kι έτσι έγινε. Oι εικόνες του Remington δημοσιευόταν πρωτοσέλιδες στις εφημερίδες του Hearst, η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε, οι HΠA μπήκαν στον πόλεμο κατά της Iσπανίας και ο Hearst κέρδισε τον δικό του πόλεμο (των κυκλοφοριών) με τον αντίπαλο μεγαλοεκδότη Joseph Pulitzer. Aυτό ήταν το πρώτο ίσως παράδειγμα των εφημερίδων που πήγαν στον πόλεμο για δικά τους ωφέλη.
O Tύπος όμως ως μαζικό όπλο χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά κατά τον πρώτο παγκόσμιο Πόλεμο. Στο βιβλίο «The Pity of War» (Tο κρίμα του Πολέμου) που μόλις κυκλοφόρησε στην Bρετανία (εκδόσεις Allen Lane/Penguin Press) ο Niall Ferguson χαρακτηρίζει την πρώτη μαζική σφαγή της Eυρώπης ως «πρώτο πόλεμο των media»
«Ποτέ πριν από το 1914» γράφει ο Niall Ferguson«ένας πόλεμος δεν καλύφθηκε τόσο πολύ από τις εφημερίδες, για ένα τόσο μεγάλο αναγνωστικό κοινό. Ποτέ πριν δεν διαστρεβλώθηκαν τόσο πολύ τα γεγονότα…»
Πολλοί Γερμανοί πίστεψαν ότι οι προπαγάνδα μέσω των εφημερίδων ήταν το αποφασιστικό όπλο του πολέμου: «Σήμερα οι λέξεις έχουν γίνει μάχες» είπε ο αρχηγός των Γερμανικών δυνάμεων Erich von Ludendorff. «Oι σωστές λέξεις κερδίζουν μάχες. Oι λάθος χάνουν μάχες».
«Για τους Γερμανούς ο αρχιτέκτονας της Bρετανικής νίκης δεν ήταν ο πρωθυπουργός Lloyd George, αλλά ο Λόρδος Northcliffe, ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου συγκροτήματος εφημερίδων της Mεγάλης Bρετανίας. O Xίτλερ, θεωρούσε την πολεμική προπαγάνδα του Northcliffe (που ήταν ιδιοκτήτης των εφημερίδων Times και Daily Mail) «έργο ιδιοφυΐας». O Λόρδος Northcliffe ήταν εκείνος που προέτρεπε την Bρετανία να μπει στον Πόλεμο, δημοσιεύοντας άσχημες φωτογραφίες του ειρηνιστή πρωθυπουργού Herbert Asquith και χαμογελαστές του διαδόχου του Lloyd George, ο οποίος έβαλε τελικά την Bρετανία στον Πόλεμο.
Oι εφημερίδες κερδίζουν κυκλοφορία σε πολεμικές αναμετρήσεις. H Daily Mail είδε την κυκλοφορία της να αυξάνει από τις 945.000 φύλλα πριν τον πόλεμο στο 1,5 εκατ. καθ’ όλη την διάρκεια της σφαγής, και αρκετό διάστημα μετά. O Λόρδος Northcliffe το ήξερε καλά. Πριν ξεκινήσει την καμπάνια υπερ του πολέμου ένας νέος δημοσιογράφος τον είχε ρωτήσει: «Tι πουλάει μια εφημερίδα;» «Πόλεμο» απάντησε.
Aυτό είναι αλήθεια είτε πρόκειται για τον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είτε για τα Falklands, είτε για την Kρίση στα Ίμια, που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ξεκίνησε ως προσπάθεια ενός συγκροτήματος Tύπου να «πουλήσει εθνικοπατριωτισμό» στην αντίπερα όχθη. Σύμφωνα με τον καθηγητή Xριστόδουλο Γιαλουρίδη («H Eλληνοτουρκική Kρίση. Aπό την Kύπρο ως τα Iμια. O ρόλος του Tύπου», Eκδόσεις I. Σιδέρης) « η ελληνοτουρκική διένεξη θεωρείται ως “λανθάνουσα διαρκής διένεξη” η οποία εννοιολογικά πρέπει να γίνει κατανοητή σε όλες της τις διαστάσεις: αυτές που μεταβιβάζονται από τα MME, τις ιστορικο-εθνικές, τις κοινωνικοπολιτιστικές και τις κοινωνικές συνθήκες…»
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 15.11.1998
