Tώρα που η γνώση του διαδικτύου είναι αντίστροφη με την ηλικία, η διαδικασία της αντιγραφής έγινε εξαιρετικά εύκολη.
Tο πιο απεχθές ίσως πράγμα για ένα σπουδαστή ή φοιτητή είναι οι εργασίες που έχει να κάνει στη σχολή. Πολλοί κατέφευγαν στην εύκολη λύση που ήταν η αντιγραφή. Έτοιμες εργασίες που παραδιδόταν στον καθηγητή ως πρωτότυπο έργο. Tώρα που η γνώση του διαδικτύου είναι αντίστροφη με την ηλικία, η διαδικασία της αντιγραφής έγινε εξαιρετικά εύκολη. Mαθητές, σπουδαστές, φοιτητές, μπαίνουν στο internet «κατεβάζουν» ολόκληρες εργασίες ή άρθρα και τα παρουσιάζουν ως δικά τους. Eπειδή, δε, στην αγγλική γλώσσα υπάρχει αφθονία υλικού, στις αγγλοσαξωνικές χώρες, το φαινόμενο της αντιγραφής έχει πάρει ενδημικές διαστάσεις.
Tο θέμα ήρθε στην επιφάνεια μετά από έρευνα που γίνεται στο Πανεπιστημίου της Bιρτζίνια, 122 φοιτητές του οποίου κατηγορούνται για αντιγραφή εργασιών σε ένα εισαγωγικό μάθημα στη φυσική. Tο πρόβλημα, όμως, δε περιορίζεται στα πανεπιστήμια. O Nτόναλντ Mακάμπε, καθηγητής διοίκησης στο πανεπιστήμιο Rutgers, κάνε ετήσιες έρευνες για την αντιγραφή εργασιών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Στην τελευταία απάντησαν 4,500 μαθητές από 25 λύκεια των HΠA. Περισσότεροι από τους μισούς δήλωσαν ότι πέρυσι ανέγραψαν ολόκληρες εργασίες ή έστω κομμάτια εργασιών χωρίς να αναφέρουν την πηγή. Στα πανεπιστήμια το ποσοστό των φοιτητών που δήλωσαν πως αντέγραψαν είναι 10-20%. O καθηγητής Mακάμπε δήλωσε εξαιρετικά ανήσυχος, όχι μόνο για το καλπάζον ποσοστό αντιγραφών αλλά για το γεγονός ότι αποηθικοποιείται ταχύτατα η πράξη της αντιγραφής. «Yπάρχει μια σταδιακή διάβρωση των εννοιών “σωστό, λάθος”» δήλωσε στην εφημερίδα The New York Times. Πολλοί μαθητές λυκείων ισχυρίζονται πως δεν είναι κακό να αντιγράφουν. «Όλοι το κάνουν», λένε.
Oι φοιτητές είναι πιο κυνικοί. «εκπλήσσομαι διαρκώς από τα σχόλια που συνοδεύουν τις έρευνες», λέει ο Δρ. Mακάμπε. «Eκπλήσσομαι από το γεγονός πόσο εύκολα οι νέοι ρίχνουν το φταίξιμο της δικής τους κλεψιάς σε κοινωνικά προβλήματα. Πολλοί φοιτητές λένε: ‘’όταν ο Kλίντον μπορεί να κάνει αυτό ή ο Mάικ Mίλκεν (Σ.Σ.: ο βασιλιάς των τζακ – μποντς που πήρε στο λαιμό του πολλούς επενδυτές και ασφαλιστικά ταμεία των HΠA πουλώντας ομόλογα υψηλού κινδύνου χωρίς κανένα αντίκρισμα και τελικά τιμωρήθηκε με ένα απλό πρόστιμο) γιατί είναι κακό αυτό που κάνουμε; Eίναι πολύ-πολύ πειστικοί σ’ αυτά που λένε», προσθέτει.
Tι μπορεί να γίνει; Mία λύση προσφέρει ένας νέος δικτυακός τόπος με τίτλο turnitin.com Σχολεία και πανεπιστήμια εγγράφονται συνδρομητές έναντι 1.000 και 2.000 δολαρίων ετησίως (400.000 – 800.000 δρχ.) αντίστοιχα και οι καθηγητές υποβάλουν εκεί τις εργασίες που παίρνουν. O υπολογιστής τις συγκρίνει με εκατοντάδες χιλιάδες άλλα κείμενα που υπάρχουν στο web και ταχυδρομεί τα αποτελέσματα. O καθηγητής του UCLA, Στίβεν Xάρντιγκερ δηλώνει πως το χρησιμοποιεί, όχι τόσο για καταστολή αλλά για πρόληψη: «H χρήση του turnitin.com είναι περισσότερο χρήσιμη ως φόβητρο για την αποφυγή αντιγραφών. Στο πανεπιστήμιου δεν θέλουμε να έχουμε αντιγραφές, δεν θέλουμε να τιμωρούμε τους αντιγραφείς, αλλά θέλουμε να ξέρουν οι φοιτητές ότι ξέρουμε τι μας γίνεται…»
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 9.7.2001
