Οι πρόεδροι των συντεχνιών κάνουν αυτό που τόσα χρόνια έμαθαν. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση.
Μαζεύτηκαν οι πρόεδροι έξι επαγγελματικών συντεχνιών (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, οδοντογιατροί, φαρμακοποιοί και μηχανικοί) για να διαμαρτυρηθούν για την «ανθρωποφαγία» (sic) των ΜΜΕ σχετικά με τον κλάδο τους. Αναφέρονται, προφανώς, στα πολλά δημοσιεύματα σχετικά με την εκτιμώμενη φοροδιαφυγή των ελεύθερων επαγγελματιών-επιστημόνων, δημοσιεύματα που δεν είναι πρωτόφαντα. Χρόνια τώρα οι επιστήμονες ελευθεροεπαγγελματίες φιγουράρουν με υψηλά ποσοστά σε όλες τις σχετικές μελέτες περί φοροδιαφυγής· κάτι που πιστοποιούν και όσοι είχαν επαγγελματική σχέση μαζί τους. Οπότε η επισήμανση ότι γιατροί, μηχανικοί κ.ά. φοροδιαφεύγουν σε μεγάλο ποσοστό δεν είναι «ανθρωποφαγία» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Είναι γεγονός. Και πρέπει να απορεί κανείς πώς τόσα χρόνια οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των «επιστημονικών σωματείων» δεν είδαν το πρόβλημα, ούτε προέβησαν σε κάποια σύσταση προς τα μέλη τους. Οι μαζικές οργανώσεις έχουν και κάποιον κοινωνικό ρόλο, δεν πρέπει να αρκούνται στην επιδοματοθηρία.
Βγαίνοντας όμως οι πρόεδροι, άλλα λόγια μας είπαν. Το πρόβλημά τους δεν ήταν η «ανθρωποφαγία»· όπως δεν ήταν και ποτέ στο παρελθόν. Αυτό που τους καίει είναι το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ, για παράδειγμα, κ. Γιάννης Αλαβάνος, δήλωσε ότι «οι ελάχιστες αμοιβές των Ελλήνων μηχανικών είναι οι μικρότερες σε ολόκληρη την Ευρώπη» και «πιθανή κατάργησή τους θα σημαίνει έναν εξοντωτικό ανταγωνισμό». Το πρόβλημά τους λοιπόν είναι ο ανταγωνισμός και προφανώς γι’ αυτό ζήτησαν να δουν τον πρωθυπουργό. Ζητούν παρέμβαση κορυφής για να μην αλλάξει τίποτε. Και, τέλος πάντων, αν οι αμοιβές τους είναι οι μικρότερες στην Ευρώπη, τι φοβούνται; Ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων κ. Κώστας Βλαχάκης δήλωσε ότι, ασχέτως του Μνημονίου, το άνοιγμα των επαγγελμάτων αποτελεί εσωτερικό δίκαιο της Ε.Ε., αλλά «η ενίσχυση του ρόλου των συμβολαιογράφων (σ.σ. δηλαδή να παραμείνει το επάγγελμα κλειστό) επιβάλλεται διότι αυτό απαιτούν το δημόσιο συμφέρον και η κοινωνική συνοχή».
Οι πρόεδροι των συντεχνιών κάνουν αυτό που τόσα χρόνια έμαθαν. Το ζήτημα είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση. Πρέπει να προχωρήσει άμεσα τη μεταρρύθμιση και χωρίς λοβέρδεια τσαλιμάκια. Οχι μόνο γιατί είναι κοινοτική επιταγή, ούτε επειδή υπάρχει στο Μνημόνιο. Αλλά κυρίως γιατί το χρειάζεται η οικονομία.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 29.5.2010