Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση με περισσότερους σοβαρούς και λιγότερα σούργελα. Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι σημαντικό να βάλουν όλοι πλάτη για να αποφύγουμε την εθνική απομόνωση και την καταστροφή ενός Grexit.
Ολες οι καταστροφές ανοήτως γίνονται. Κάτι δεν προσέχει κάποιος, λίγο υπερεκτιμά τις δυνάμεις του, κάπως στραβά διαβάζει τη συγκυρία κι έρχεται το «στουκάρισμα». Η εθνική καταστροφή που μας οδηγεί η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ίσως η μόνη που γίνεται με παιάνες και πολλά λόγια που είχαμε πρωτοανθολογήσει στο άρθρο «Σουρεαλιστική διακυβέρνηση» (26.4.2015). Τι δεν μας είχαν πει; «Εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά, τα προβλήματα θα είναι περισσότερα για την Ευρώπη και όχι τόσο για την Ελλάδα» (Λαφαζάνης)· «Λεφτά για μισθούς και συντάξεις υπάρχουν εις το διηνεκές» (Σκουρλέτης)· «Αν δεν πάρουμε αυτό που θέλουμε, θα το κάνουμε Κούγκι» (Καμμένος) και λοιπά, πολλά, μα πάρα πολλά…
Μια κυβέρνηση αγράμματων καφενόβιων οδήγησε με παχιά λόγια τη χώρα στην καταστροφή ενός επικείμενου Grexit, κι αυτό δεν είναι καν το χειρότερο. Το χειρότερο είναι ότι επιμένουν να αμολούν κοτσάνες περιωπής σαν αυτήν της κ. Ζωής Κωνσταντοπούλου: «Αναλαμβάνω τη θεσμική μου ευθύνη απέναντι στην Ιστορία και την Ευρώπη» (10.7.2015), ή σαν τη χειρότερη της νεοφώτιστης (πρώην βαθύ ΠΑΣΟΚ και νυν βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ) κ. Νίνας Κασιμάτη: «Στην Ελλάδα δημιουργείται ένα προεπαναστατικό κίνημα και ο σύγχρονος Μέτερνιχ μεριμνά προληπτικά…» (12.7.2015) Ετσι επιβεβαιώνεται ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, που έλεγε: «Δεν ξέρει τίποτα και νομίζει πως ξέρει τα πάντα. Αυτό δείχνει μια ξεκάθαρη κλίση στην πολιτική»
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο πως όσο πιο άχρηστος είναι ένας πολιτικός τόσο μεγαλύτερες λέξεις χρησιμοποιεί (π.χ., «να κάνουμε παρελθόν τη νεο-ευρωαποικιοκρατία», Π. Λαφαζάνης, 11.7.2015), είναι ότι παραμένουν στις θέσεις τους παρά τις καταστροφές που προκαλούν. Αφού έχουν διαψευστεί στα πάντα, από τον παλαιοκομμουνισμό της νιότης τους, μέχρι τον νεοκομμουνισμό της μέσης ηλικίας τους, συνεχίζουν ακάθεκτοι να διογκώνουν το πραγματικό έλλειμμα της χώρας. Αυτό δεν είναι δημοσιονομικό, ούτε τραπεζικό. Είναι έλλειμμα σοβαρότητας. Ουδείς νουνεχής, εντός κι εκτός της χώρας, μπορεί να εμπιστευτεί τους νυν υπουργούς, που μόνη τους συνεισφορά στον δημόσιο βίο είναι να γεμίζουν το πρόγραμμα της τηλεόρασης.
Υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να σωθεί η χώρα από το Grexit και τη συνακόλουθη οικονομική καταστροφή: Να δημιουργήσει ο κ. Τσίπρας μια κυβέρνηση εθνικής σοβαρότητας. Δεν παίζει ρόλο το πολιτικό πρόσημο όσων την απαρτίζουν. Εχει τεράστια σημασία να έχει εγγράμματους, οι οποίοι μπορούν να διαχειριστούν δυο γαϊδουριών άχυρα. Δεν έχει σημασία αν θα είναι αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι. Εχει τεράστια σημασία να πάνε στην Ευρώπη και να μπορούν να συνεννοηθούν· είναι χαρακτηριστικό ότι ο πολύ αριστερός κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος στάθηκε πολύ καλύτερα στο Eurogroup, απ’ ό,τι ο πιο δεξιός αλλά ανερμάτιστος κ. Γιάνης Βαρουφάκης.
Χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση με περισσότερους σοβαρούς και λιγότερα σούργελα. Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι σημαντικό να βάλουν όλοι πλάτη για να αποφύγουμε την εθνική απομόνωση και την καταστροφή ενός Grexit. Ο πρωθυπουργός πρέπει να κάνει την υπέρβαση: κυβέρνηση ειδικού σκοπού, με στελέχη και από άλλους πολιτικούς χώρους και τεχνοκράτες, για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης που με περισσή αφροσύνη κατέστρεψαν οι «ουάου» υπουργοί και οι ασυνάρτητοι αριστεροί. Μπορεί να την κάνει ο κ. Τσίπρας;
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 13.7.2015