Τίθεται θέμα ηθικής τάξης αν ένας βουλευτής αγορεύει σε επαρχιακό πρωτοδικείο, αλλά πάλι από αυτό εξαρτάται το κύρος του Κοινοβουλίου;
Σε αγαστή σύμπνοια, οι εκπρόσωποι των δύο μεγαλύτερων κομμάτων τάχθηκαν υπέρ του «ασυμβίβαστου» της εργασίας των βουλευτών. Μιλώντας στην «Πρωινή Γραμμή» της ΝΕΤ, η κ. Ζέττα Μακρή της Νέας Δημοκρατίας και ο κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης του ΠΑΣΟΚ ζήτησαν να παραμείνει η επίμαχη διάταξη, χρησιμοποιώντας το παλαιό επιχείρημα ότι «πλήττεται το κύρος του Κοινοβουλίου αν, για παράδειγμα, ένας βουλευτής λειτουργεί ως δικηγόρος το πρωί και ως βουλευτής το βράδυ».
Πραγματικά τίθεται θέμα ηθικής τάξης αν ένας βουλευτής αγορεύει σε επαρχιακό Πρωτοδικείο, αλλά πάλι από αυτό εξαρτάται το κύρος του Κοινοβουλίου;
Έτσι κι αλλιώς, ψηφισθέντος του «ασυμβίβαστου», υπάρχουν μύρια όσα πεπραγμένα των εθνοπατέρων μας, τα οποία δεν περιποιούν καμμία τιμή στο Κοινοβούλιο. Δεν αναφερόμαστε στα λαϊκίστικα (π.χ. «Πόσα παίρνει ένας βουλευτής;») αλλά στα ουσιαστικά: «Τι κάνει ένας βουλευτής;». Η πρόσφατη ιστορία του κοινοβουλευτικού βίου μαρτυρεί ότι οι «τριακόσιοι» νομοθετούν στο πόδι, συντάσσονται άκριτα με κομματικές γραμμές, έχουν θεσμοθετήσει παραλογισμούς επί παραλογισμών, λειτουργούν κυρίως με γνώμονα τα δελτία των 8.00. Μην ξεχνάμε ότι με γνώμονα αυτά τα δελτία έγινε και η περιλάλητος συνταγματική αναθεώρηση του 2000.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που πλήττουν την τιμή του πολιτικού κόσμου και δεν έγιναν συνταγματικές διατάξεις.
Ένα παράδειγμα οι κωλοτούμπες. Αν ένας βουλευτής θέλει να ασκεί αυτό το άθλημα στις πλατείες θα γίνει περίγελως της κοινωνίας κι αυτή η πολιτική τιμωρία αρκεί. Δεν χρειάζεται καν νόμος που να απαγορεύει στους βουλευτές να κάνουν κωλοτούμπες στις πλατείες, πόσω δε μάλλον συνταγματική διάταξη.
Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η εξύβριση οργάνων της τάξης, η χειροδικία εναντίον κορασίδων ή και διαιτητών ή η οδήγηση σε κατάσταση μέθης. Τα τέσσερα προηγούμενα, που απαγορεύονται από τον ποινικό κώδικα για όλους τους πολίτες, δεν αναφέρθηκαν τυχαία. Είναι τέσσερις από τις υποθέσεις, στις οποίες πρωταγωνίστησαν τέσσερα από τα «300 παλικάρια» της Βουλής. Ζητήθηκε, μάλιστα, η άρση της ασυλίας των για να δικαστούν ως πολίτες και ω του θαύματος! Οι βουλευτές δεν σκέφθηκαν ούτε στιγμή την πολύπαθη τιμή του Κοινοβουλίου. Καταψήφισαν με συντριπτική, μάλιστα, πλειοψηφία την άρση της ασυλίας.
Υπάρχουν πολλά νομοθετικά μέτρα που μπορεί να φανταστεί κάποιος για να διασώσει ό,τι απέμεινε από την τιμή του πολιτικού κόσμου. Θα μπορούσε να θεσπιστεί νόμος υπέρ σεμνότητος και ταπεινότητος, που θα απαγόρευε π.χ. στους βουλευτές να πηγαίνουν σε δεξιώσεις των οποίων ο αμφιτρύων θα είχε εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ, ετησίως. Θα μπορούσε να τους απαγορευτεί να μπαίνουν σε σκάφη άνω των 5 μέτρων ή σε βίλες αξίας άνω των 700.000 ευρώ. Μέχρι και τις εξωσυζυγικές σχέσεις θα μπορούσαμε να ποινικοποιήσουμε (ειδικά στους βουλευτές).
Μόνον που όλα τα παραπάνω δεν ανήκουν στη δικαιοδοσία του νομοθέτη. Όταν δημιουργείται πρόβλημα (όπως δημιουργήθηκε με τα κότερα) αυτό είναι πολιτικό και πολιτικά λύνεται. Όχι με συνταγματικές διατάξεις…
