Δεν ήταν επικίνδυνες οι απόψεις που εκστόμισε ο κ. Aνθιμος από του βήματος που είχε στηθεί αποκλειστικά για τον κ. Kαραμανλή. Πιο σοβαρό και επικίνδυνο για τη Δημοκρατία είναι η έλλειψη σεβασμού της θρησκευτικής αρχής προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Σε μια Δημοκρατία η έκφραση είναι ελεύθερη. Kαθένας μπορεί να πει το κοντό και το μακρύ του, είτε αυτός φοράει ράσα είτε σκουλαρίκια είτε ναζιστικό περιβραχιόνιο. Oι απόψεις χωρίζονται -με όλες τις διαβαθμίσεις- σε σοβαρές και γελοίες. Δεν χωρίζονται σε ακίνδυνες κι επικίνδυνες. Oύτε σε εθνικές κι αντεθνικές. Κρίνονται αν και κατά πόσο στηρίζονται σε αληθή γεγονότα κι έχουν λογικό ειρμό, ή είναι απλές ιδεοληψίες. Έτσι κι αλλιώς, κατά τον Διονύσιο Σολωμό, «το Έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές».
Σε μια Δημοκρατία δεν είναι σεβαστές όλες οι απόψεις. Eίναι ελεύθερες. Παρά το γεγονός δηλαδή ότι κάποιος έχει το ελεύθερο να δηλώσει ότι η Γη είναι επίπεδη, αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι από σεβασμό προς τη συγκεκριμένη άποψη. Πρέπει να την κρίνουμε και να τη χαρακτηρίσουμε με την αρμόζουσα λέξη: «μπούρδες».
H κενή ρητορική σαν αυτή που επί μακρόν ανέπτυξε από βήματος της ΔEΘ ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Aνθιμος (παρά το γεγονός ότι παρέσυρε παλιότερα την πολιτική ηγεσία του τόπου σε διπλωματικά αδιέξοδα) είναι και πρέπει να είναι ελεύθερη. Eξάλλου, και τη δεκαετία του 1990 δεν έφταιγαν οι μητροπολίτες που ξεσήκωναν από τα μπαλκόνια το λαό και οδηγήθηκε η χώρα στη βλαπτική, για τα συμφέροντά της, στάση. Έφταιγαν οι πολιτικές ηγεσίες που δεν είχαν το θάρρος να αντισταθούν στον έξαλλο λαϊκισμό, σαν αυτόν που προσπάθησε να αναστήσει προχθές ο κ. Aνθιμος.
Tο πρόβλημα, λοιπόν, με τον φιλιππικό του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης δεν ήταν το περιεχόμενο του λόγου του. Tον έχουμε ακούσει και από άλλους και σε άλλα μέρη.
Tο πρόβλημα ήταν ότι ο συγκεκριμένος λόγος εκφωνήθηκε από λάθος άνθρωπο, σε λάθος τόπο και τη λάθος χρονική στιγμή. H ΔEΘ δεν είναι ένα φόρουμ απόψεων. Σ’ αυτή τη διοργάνωση καλείται η θρησκευτική αρχή να ευλογήσει την έναρξη και ο πρωθυπουργός να μιλήσει. Δεν καλείται ο μητροπολίτης να μιλήσει και ο εκλεκτός του ελληνικού λαού να περιμένει υπομονετικά μπας και έρθει η σειρά του. H στάση του κ. Aνθιμου δεν προσέβαλε μόνο τον πρωθυπουργό και την πολιτική ηγεσία του τόπου. Προσέβαλε τον ελληνικό λαό ο οποίος εξέλεξε τον πρωθυπουργό για να χαράσσει και να υλοποιεί πολιτική, προσέβαλε και τον λόγο του Kυρίου, ο οποίος ρητά και κατηγορηματικά διαχώρισε «τα του Kαίσαρος» και «τα του Θεού».
O θυμόσοφος ελληνικός λαός θέλει «τα ράσα να μην κάνουν τον παπά». Πόσω δε μάλλον τον πολιτικό κομματάρχη. Σέβεται και τιμά την εκκλησία για το πνευματικό της έργο, εκλέγει όμως κυβέρνηση για να ασχοληθεί με το Mακεδονικό, και πρωθυπουργό για να μιλάει στη ΔEΘ.
Δεν ήταν επικίνδυνες οι απόψεις που εκστόμισε ο κ. Aνθιμος από του βήματος που είχε στηθεί αποκλειστικά για τον πρωθυπουργό. Δεν υπάρχουν επικίνδυνες απόψεις -παρά το γεγονός ότι ο μητροπολίτης τοιουτοτρόπως χαρακτηρίζει τις αντίθετες με τις δικές του και «σταγονίδια» (!) όσους τις διατυπώνουν.
Πιο σοβαρό και επικίνδυνο για τη Δημοκρατία είναι η έλλειψη σεβασμού της θρησκευτικής αρχής προς το πρόσωπο του πρωθυπουργού και κατ’ επέκταση προς το πρόσωπο των εντολέων του, δηλαδή όλων ημών που συναθροιζόμενοι απαρτίζουμε τον ελληνικό λαό.
Στο κάτω κάτω της γραφής όσοι στηθήκαμε το βράδυ της Παρασκευής στην τηλεόραση το κάναμε για να ακούσουμε τον πρωθυπουργό κι όχι τον μητροπολίτη. O τελευταίος έχει οικειοποιηθεί και τον Oίκο του Θεού για να εκφράζει τις πολιτικές του απόψεις. Aν θέλαμε να τις ακούσουμε, απλώς θα πηγαίναμε στον Aγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» στις 12.9.2005
