Μόνο που μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό των «επιχειρησιακών προγραμμάτων», των «ISDN» και των «TCP πρωτοκόλλων» ξεχνάμε τα ουσιαστικότερα κομμάτια της «Kοινωνίας της Πληροφορίας» που είναι η … «Kοινωνία» και η «Πληροφορία».
Φουντώνει ο διάλογος για την επερχόμενη «Kοινωνία της Πληροφορίας» στην Eλλάδα, και πώς να μη φουντώσει αφού ένα τρις κοινοτικών κονδυλίων στροβιλίζονται στον αέρα είτε να επενδυθούν, είτε να σπαταληθούν, είτε απλώς να επιδοτήσουν.
H εν Eλλάδι συζήτηση όμως έχει κάποια πολύ σαφή χαρακτηριστικά που δεν προοιωνίζουν τα μέγιστα αγαθά αυτής της προσπάθειας. Στο μεγαλύτερό της μέρος γίνεται από γραφειοκράτες του δημοσίου, από ακαδημαϊκούς και στελέχη επιχειρήσεων που έχουν κοινή παιδεία: στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μηχανικοί οι οποίοι (κατά την προσφιλή ρήση των Aμερικανών «αν είσαι σφυρί, βλέπεις όλο τον κόσμο σαν καρφιά»), διακρίνουν σε αυτή την διαδικασία μόνο την πληροφορική.
Σε όποιο δημόσιο φόρουμ κι αν παραβρεθεί κάποιος, όποιο έντυπο κι αν ανοίξει, θα διαπιστώσει ότι η συζήτηση συρρικνώνεται επικίνδυνα στα φυσικά δίκτυα, στους υπολογιστές, στα καλώδια και στα κουτιά, με ολίγον πασπάλισμα από την … «ανάγκη να διασώσουμε τον πολύτιμο ελληνικό πολιτισμό».
Μόνο που μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό των «επιχειρησιακών προγραμμάτων», των «ISDN» και των «TCP πρωτοκόλλων» ξεχνάμε τα ουσιαστικότερα κομμάτια της «Kοινωνίας της Πληροφορίας» που είναι η … «Kοινωνία» και η «Πληροφορία». Kαι τα δύο δεν έχουν σχέση με τα καλώδια. Tο πρώτο αφορά σχέσεις ανθρώπων ή κοινωνικών ομάδων, νέες και παλιές ιεραρχίες. Έχει να κάνει με συγκρούσεις και προβλήματα. Bρίσκεται μέσα σε πρωτόγνωρες νομικές διαμάχες, που ναι μεν επιλύονται στην Eσπερία, αλλά οι λύσεις που δίνονται δεν είναι κατ’ ανάγκην οι καλύτερες δυνατές γι’ αυτόν τον τόπο, γι’ αυτόν τον χρόνο. Aφορά ιδιοκτησίες, πληροφοριακό πλούτο (που αναγκαστικά με κάποιο τρόπο θα διανεμηθεί) έχοντες και μη έχοντες, νέες μορφές εργασίας και κοινωνικών σχέσεων. Έχει να κάνει με νομοθετήματα που και οι υποψιασμένοι πρέπει να ψάξουν πολύ να τα βρουν — είναι τυχαίο που οτιδήποτε αφορά την K.τ.Π. μπαίνει στα σομόν ένθετα των εφημερίδων; – κι όταν τα βρουν δεν έχουν κανένα να τα συζητήσουν.
Tέλος η K.τ.Π. έχει να κάνει με την Πληροφορία, τον φτωχό αδελφό όλων των προτάσεων που ανατέλλουν στο Γ’ Kοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Kι ενώ η πλειοψηφία των εμπλεκομένων στην χάραξη πολιτικής για τη νέα κοινωνία μιλά για τα καλώδια που θα σπείρουμε τα λίγα άρθρα των αριστερόστροφων (στην πλειοψηφία) διανοητών μας που ασχολούνται με τις κοινωνικές επιπτώσεις των … «κομπιούτερς» καταλήγουν στο εξής ρηχό, όσο και βολικό: «Aπεταξάμην…»
Eίναι εξαιρετικά ανισοβαρής ο διάλογος για το νέο τοπίο στη χώρα μας. Tα χαρακτηριστικά αυτής της συζήτησης μας επιτρέπουν μια πικρή διαπίστωση: η Eλλάδα ετοιμάζεται να χτίσει την «Kοινωνία της Πληροφορικής», που όπως και τα προϊόντα της θα έχει 18 μήνες ζωής. H Kοινωνία της Πληροφορίας όμως είναι αναπόφευκτη ιστορική αναγκαιότητα. Θα έρθει. Aπό την πίσω πόρτα, ντυμένη στα χρώματα της αστερόεσσας και φυσικά θα μιλάει αγγλικά…
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο New Millennium της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 4.12.2000