Η κυβέρνηση δεν βρίσκει απλώς αρνητικά στους αντιπάλους της. Ξοδεύει περισσότερο χρόνο αντιπολιτευόμενη την αντιπολίτευση, αντί να κυβερνά. Φτιάχνει εχθρούς μόνο και μόνο για να δικαιολογεί την ύπαρξή της.
Στην πολιτική ισχύει το δόγμα «αν δεν έχεις κάτι θετικό να παρουσιάσεις για σένα, βρες κάτι αρνητικό για τον αντίπαλό σου». Τούτη η κυβέρνηση δεν βρίσκει απλώς αρνητικά στους αντιπάλους της. Ξοδεύει περισσότερο χρόνο αντιπολιτευόμενη την αντιπολίτευση, αντί να κυβερνά. Φτιάχνει εχθρούς μόνο και μόνο για να δικαιολογεί την ύπαρξή της. Σπέρνει διχόνοια όπου μπορεί.
Στο πλαίσιο αυτής της πρακτικής, ο πρωθυπουργός τις προάλλες εκθείασε τον κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη, τον οποίο θα ήθελε στην ηγεσία της Ν.Δ. Δεν στάθηκε όμως μόνο εκεί. Βρήκε έναν καλό λόγο ακόμη και για τους «εξαποδώ», τους «ανάλγητους» νεοφιλελεύθερους! «Με τους φιλελεύθερους και τους νεοφιλελεύθερους, μας χωρίζει ιδεολογική άβυσσος», είπε στη Βουλή (5.7.2018). «Ομως, με αρκετούς από αυτούς υπάρχει έδαφος για σκληρή πολιτική σύγκρουση, στη βάση όμως θέσεων και επιχειρημάτων. Μια σύγκρουση, όμως, που ενέχει τον σεβασμό απέναντι στη διαφορετική άποψη, γιατί εκκινεί από μια συγκεκριμένη τεκμηριωμένη πολιτική θέση».
Διχόνοια έσπειρε και στη Θεσσαλονίκη. Εκθείασε τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) «είστε άνθρωποι που έχετε καθημερινή τριβή με την αγορά και έχετε ιδία γνώση για το τι πρέπει να αλλάξει και έχετε αποδείξει ότι πίσω από τις δημόσιες τοποθετήσεις σας δεν κρύβονται άλλα κίνητρα», για να κατηγορήσει τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχάνων (ΣΕΒ). «Είναι βέβαιο ότι τα κίνητρα της ηγεσίας του πάρα πολλές φορές είναι αμιγώς πολιτικά και δεν έχουν καμία σχέση με τις ειλικρινείς αγωνίες τόσο του επιχειρηματικού κόσμου όσο και της ελληνικής κοινωνίας (…) αυτό αποδείχθηκε και από την πρόσφατη έκθεσή του, στην οποία ουσιαστικά επιχειρεί να παρέμβει στη δημόσια συζήτηση για τα περιβόητα μέτρα του ’19 και του ’20, δίνοντας σήμα αναγκαιότητας εφαρμογής τους, ανεξάρτητα από το αν πιάνουμε τους στόχους ή όχι, που έχουμε συμφωνήσει με τους εταίρους μας» (9.7.2018).
Με άλλα λόγια, ο πρωθυπουργός κατηγορεί έναν παραγωγικό φορέα γιατί παρεμβαίνει στον δημόσιο διάλογο για το μέλλον της οικονομίας! Σε αντίθεση με τους «καλούς καπιταλιστές του Βορρά», ο ΣΕΒ «τηρεί μια στάση που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα σχέδια της ολιγαρχίας του πλούτου και μιας πολιτικοοικονομικής ελίτ, η οποία όμως φέρει βαθιά την ευθύνη για τη χρεοκοπία, για τη βύθιση της οικονομίας στην ύφεση και της ελληνικής κοινωνίας στην απόγνωση». Καιρό είχαμε να ακούσουμε αυτή την μπολσεβίκικη ορολογία και πάλι καλά που δεν είπε ότι τα μέλη του ΣΕΒ πίνουν το αίμα των εργαζομένων με το μπουρί της σόμπας.
Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται και ο ΣΥΡΙΖΑ από την επιχείρηση σποράς διχόνοιας στην αντιπολίτευση, στους παραγωγικούς φορείς, στην κοινωνία. Ετσι έγινε κυβέρνηση κι έτσι νομίζει πως θα παραμείνει…
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 12.7.2018