Η Ελλάδα στο Σουδάν

Φυσικά και δεν ξεκίνησε η κυβέρνηση τον εμφύλιο στο Σουδάν, όπως λένε κάποιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Προσοχή! Δεν το υιοθετούν, απλώς φτιάχνουν την «πλάνη του αχυρανθρώπου» (straw man fallacy). Σύμφωνα με αυτή, «ένας συζητητής παρουσιάζει παραλλαγμένα το επιχείρημα του αντιπάλου του, ώστε να επιτεθεί στην παραλλαγμένη του εκδοχή και όταν την καταρρίψει, να εισηγηθεί ότι κατέρριψε το αρχικό επιχείρημα του αντιπάλου». Αυτό που είπε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι: «Εδωσε ο κ. Σμυρλής άδεια εξαγωγής του Predator, εκτός από τη Μαδαγασκάρη, και στο Σουδάν, με αποτέλεσμα να καταλήξει στα χέρια της πολιτοφυλακής RSF; Ενέπλεξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω έμμεσα, τη χώρα μας στον εμφύλιο και το αιματοκύλισμα;» (17.4.2023).

Επειδή όμως κατά το παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πει μεγάλες χοντράδες (βλέπε π.χ. «το τσιμέντωμα του Παρθενώνα»), οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μπορούν χωρίς μεγάλο κόπο να χτίσουν το «επιχείρημα του αχυρανθρώπου». Οι περισσότεροι θα το πιστέψουν ή ακόμη και θα το περιμένουν. Ετσι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης μπορούν εύκολα να ξεφύγουν από τα ερωτήματα για την εξαγωγή του λογισμικού Predator στο Σουδάν. Και στους δύο αντιμαχομένους; Στον έναν μόνο; Δεν γνωρίζουμε. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι όπως καρκινοβατούν οι δικαστικές έρευνες, δεν πρόκειται να το μάθουμε. Τουλάχιστον, όχι σε αυτή τη ζωή.

Αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντηθούν και όχι μόνον για λόγους δημοκρατικής τάξης. Υπάρχουν Ελληνες που κινδυνεύουν εκεί κάτω και οι πολέμαρχοι δεν σκαμπάζουν πολλά για τον διαχωρισμό καταγωγής και κυβερνήσεων από τον τόπο καταγωγής. Αν δώσαμε το εξελιγμένο αυτό όπλο και στους δύο στρατηγούς, «μικρό το κακό». Μπορεί να σεβαστούν αυτούς που θεωρούν «εμπορικούς εταίρους». Αν όμως δόθηκε μόνο στον έναν, σκουραίνουν πολύ τα πράγματα· κι ας ελπίσουμε ότι το «σκουραίνουν» δεν εμπίπτει σε κάποια κατηγορία ρατσιστικού λόγου.

Τι δουλειά είχαμε λοιπόν στο Σουδάν; Προφανώς η κυβέρνηση δεν έχει τους μεγαλοϊδεατισμούς του Ταγίπ Ερντογάν, για να φυτρώνει σαν «μεγάλη δύναμη» εκεί που δεν τη σπέρνουν. Μάλλον κυριάρχησε η εμπορική λογική –οι εξαγωγές είναι μέγα καμάρι της κυβέρνησης– χωρίς όμως να ελεγχθούν σε βάθος οι πολιτικοδιπλωματικές παράμετροι. Ετσι η κυβέρνηση βρέθηκε αμήχανη μπροστά στα εύλογα ερωτήματα της αντιπολίτευσης και η χώρα διπλωματικώς εκτεθειμένη σε εχθρούς και συμμάχους.

Βεβαίως, τα βρώμικα λογισμικά σε βρώμικα χέρια και για βρώμικες υποθέσεις εξάγονται. Αρκεί να μην είναι πολύ αιματηρές. Αν ο εμφύλιος στο Σουδάν πάρει εφιαλτική τροπή, θα αρχίσουν τα αφιερώματα στον διεθνή Τύπο με τίτλους του τύπου «ποιος εξοπλίζει τους σφαγείς;».