Η καλύτερη προεκλογική περίοδος είναι η μικρότερη. Και αφού μπήκαμε σ’ αυτή καλά είναι να την τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα.
Tελικά οι ψίθυροι και οι εκτιμήσεις έγιναν βεβαιότητα. Μετά την αποστροφή του πρωθυπουργού ότι «οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους», το μόνο που απομένει να αποσαφηνιστεί είναι η κατάλληλη ώρα: τον Μάιο ή το φθινόπωρο; Αυτό μπορεί εν πολλοίς να κριθεί από τις δημοσκοπήσεις, αλλά καλύτερο είναι να κριθεί από τις ανάγκες του τόπου.
Εκ των πραγμάτων η κυβέρνηση έχει στην παρούσα συγκυρία δύο μεγάλες εκκρεμότητες. Αναφέρουμε τον όρο «παρούσα συγκυρία» διότι όλες οι κυβερνήσεις του τόπου έχουν σωρεύσει πλήθος εκκρεμοτήτων. Από το κτηματολόγιο, μέχρι το ασφαλιστικό, και από τον εξορθολογισμό των δαπανών της κρατικής γραφειοκρατίας μέχρι την «Ολυμπιακή».
Στη δεδομένη όμως πολιτική πραγματικότητα, κι αφού όλα έχουν μείνει πίσω, απομένει η πρώτη φάση της αναθεώρησης του Συντάγματος και ο νόμος πλαίσιο για την Παιδεία. Αυτά πρέπει να διεκπεραιώσει η κυβέρνηση και να πάει σε εκλογές το ταχύτερο δυνατό.
Το πολιτικό σύστημα μπήκε σε προεκλογική τροχιά. Ασχετα από την υπενθύμιση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «η ώρα των εκλογών είναι στο τέλος της τετραετίας», όλα δείχνουν ότι το πολιτικό δυναμικό της κυβέρνησης κατέβασε τα μολύβια. Ολοι σκέφτονται και κάνουν κινήσεις για την προεκλογική τους περιφέρεια: οι βουλευτές ξεσκονίζουν τον κατάλογο των κατά τόπους κομματαρχών και κάποιοι ψάχνουν για εκλογικά κέντρα. Αυτό είναι εξαιρετικά επιβαρυντικό για τη χώρα για δύο λόγους: στην Ελλάδα ο δημόσιος τομέας παίζει σημαντικό ρόλο σε κάθε πτυχή της ζωής. Οταν αυτός δεν λειτουργεί οι επιπτώσεις είναι πολλαπλασιαστικές και για την οικονομία και για την κοινωνία. Σ’ αυτήν τη χώρα επίσης η δημόσια διοίκηση δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, ούτε καν με διαρκή πίεση των πολιτικών της προϊσταμένων. Πόσω μάλλον όταν οι πολιτικές ηγεσίες περί ψήφoυς τυρβάζουν.
Εκ των πραγμάτων λοιπόν η καλύτερη προεκλογική περίοδος είναι η μικρότερη προεκλογική περίοδος. Και αφού, έκοντες άκοντες, μπήκαμε σ’ αυτή, καλά είναι να την τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα. Οσο πιο σύντομα γίνουν οι εκλογές τόσο καλύτερα.
Η συνταγματική αναθεώρηση πήρε τον δρόμο της. Παρά την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ, στην επόμενη Βουλή θα υπάρχει ευρύτερη του κυβερνώντος κόμματος συναίνεση για την αλλαγή προς το ορθολογικότερο κάποιων άρθρων, όπως είναι το «16». Μπορεί το «όλον ΠΑΣΟΚ» και πάλι να μην συναινέσει, αλλά εντός του κόμματος που ενθρόνισε τον λαϊκισμό στη χώρα υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ορθολογισμού που θα στηρίξει την αναθεώρηση.
Απομένει λοιπόν το μεγάλο κεφάλαιο της μεταρρύθμισης των ΑΕΙ. Εκεί η κυβέρνηση πρέπει να αποδείξει ότι εκλέχτηκε το 2004 για να κάνει κάτι. Κι αυτό πρέπει να είναι η μεταρρύθμιση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Συζητήσεις έγιναν πολλές. Αντιπαραθέσεις περισσότερες. Υπάρχει μια ευρύτερη συναίνεση της πανεπιστημιακής κοινότητας να αλλάξουν τα κακώς κείμενα κι ας αλυχτούν στους δρόμους οι δυναμικές μειοψηφίες. Το αίτημα της μεταρρύθμισης έχει ωριμάσει στην ελληνική κοινωνία. Πρέπει λοιπόν να κατατεθεί ο νόμος-πλαίσιο μαζί με μια συμφωνία όλων των κομμάτων για αύξηση της χρηματοδότησης στην Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ.
Οι προτάσεις έχουν κατατεθεί. Στην τελευταία σύνοδο των πρυτάνεων υπήρξε σαφής σύγκλιση απόψεων με την υπουργό. Οι θέσεις των χιλίων συν πανεπιστημιακών κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση. Γι’ αυτό λοιπόν η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει. Να καταθέσει τον νόμο πλαίσιο για τα ΑΕΙ να τον ψηφίσει παρά τις αντιδράσεις και να προκηρύξει εκλογές. Ο ελληνικός λαός στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις και θα επιβραβεύσει την αταλάντευτη πορεία για να θεραπευθεί η νόσος των ΑΕΙ.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 7.2.2007
