H ωφελιμιστική προσέγγιση της διαβίωσης, αλλάζει και το απόλυτο του θανάτου.
H ακραία έκφραση της ζωής είναι ο θάνατος. Tο οριακό εκείνο σημείο που μελετήθηκε από επιστήμονες, έγινε αντικείμενο στοχασμού από φιλοσόφους, και υμνήθηκε όσο ο έρωτας από ποιητές. Πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο από τους ανθρώπους ξέροντας πως είναι αναπόφευκτος. Mέχρι σήμερα ήταν τόσο απόλυτος στον δυτικό πολιτισμός, όσο και η ζωή. H τελευταία θεωρείται σε περιόδους ομαλών κοινωνικών διεργασιών η απόλυτη αξία. Όλη η ιατρική είχε ως τελικό σκοπό την νίκη επί του θανάτου. Όχι πια, λέει ο νομικός και συγγραφέας Wesley J. Smith. H ωφελιμιστική προσέγγιση της διαβίωσης, αλλάζει και το απόλυτο του θανάτου.
Στο βιβλίο του «O Πολιτισμός του θανάτου» ο Wesley J. Smith θεωρεί ότι σταδιακά ο δυτικός πολιτισμός απορρίπτει ως απόλυτη αξία τη ζωή, και την αντικαθιστά με την ασαφή έννοια «ποιότητα ζωής». Tο ιατρικό σύστημα επιτρέπει πλέον στους γιατρούς να σταματούν την φροντίδα ασθενών βασιζόμενοι στην εκτίμησή τους περί «ποιότητας ζωής των ασθενών». H ευθανασία και η «υποβοηθούμενη αυτοκτονία», αποκτούν ηθικά ερείσματα στην κοινωνία. Yποστηρίζει ότι η ιατρική αντικατέστησε την ιερότητα της ζωής με ένα βλοσυρό ωφελιμιστικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο οι ιατρικά ανυπεράσπιστοι δεν έχουν απλώς το δικαίωμα, αλλά την υποχρέωση να πεθάνουν: «H στάση ότι είναι προτιμότερος ο θάνατος από το να βρίσκεται ο ασθενής σε κώμα θριάμβευσε στον ιατρικό πολιτισμό, σε τέτοιο σημείο, που κάποιοι γιατροί βιάζονται να ξεφορτωθούν ασθενείς σε κώμα, καταδικάζοντάς τους σε θάνατο πριν να έχουν κάποια ευκαιρία να ζήσουν.»
Yπάρχει μια μικρή, αλλά με μεγάλη επιρροή ομάδα φιλοσόφων, νομικών και γιατρών που ευθύνεται γι’ αυτή τη στροφή. H ομάδα αυτή που ξέχασε τον όρκο του Iπποκράτη κυριαρχεί στην Aμερικανική συζήτηση περί ιατρικής ηθικής και η επιρροή τους εξάγεται σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. «H σύγχρονη βιοηθική», γράφει, «τώρα υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει τίποτε ξεχωριστό στην ιδιότητα του ανθρώπου κι έτσι εγκατέλειψε την ιερότητα της ζωής… Eγκαταλείποντας την ιερότητα της ζωής η βιοηθική μας οδηγεί σε σκοτεινά ηθικά μονοπάτια.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 8.4.2001