Κυνηγώντας τις σκιές έχουμε ένα καλό άλλοθι για να συνεχίσουμε απερίσκεπτα όπως ζούμε.

Μια χώρα που δεν μαθαίνει από τα παθήματά της είναι μια χώρα που βαδίζει από καταστροφή σε καταστροφή.

Οι παθογένειες που κρύψαμε κάτω από μπαλώματα τόσα χρόνια διογκώνονται.

Η «Κοινωνία των Πολιτών» είναι κομμάτι της Δημοκρατίας, δεν την αρνείται.

Με ακριβές εισαγωγές και πολλές διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, γλιτώσαμε το μπλακ-άουτ. Του χρόνου όμως θα είμαστε πάλι υπό την ίδια απειλή;

Οι νόμοι χρειάζονται, αλλά μόνον όταν μπορούν να επιβληθούν και όταν εφαρμόζονται. Οχι για να γίνονται πρόσχημα κουβέντας στα τηλεπαράθυρα.

Tο πρόβλημα των δωρεάν δημόσιων αγαθών είναι σύνθετο και δεν απαντάται με ευχές τύπου «ένας άλλος (άγιος) κόσμος είναι εφικτός».

Πως θα αντιδρούσε το σύστημα αν σε ένα από τα πολλά νυχτερινά κέντρα που λειτουργούν χωρίς άδεια συνέβαινε μια τραγωδία;

Η Ελλάδα ευνοήθηκε από τις αλλαγές που ο δεξιός και αριστερός συντηρητισμός ελεεινολογούσε.

Σ' αυτή τη χώρα που πνίγεται από τον κρατισμό όλοι ανησυχούν για τα δεινά του ανύπαρκτου νεοφιλελευθερισμού.

Οι καταλήψεις έχουν καταντήσει η τυραννία ενεργητικών μειοψηφιών σε βάρος της αδιάφορης πλειοψηφίας.

Το χρονικό της Εθνικής Οδού: Πως με μια βροχή κόβεται η χώρα στη μέση.

Υπάρχει ένα δέος στην ελληνική κοινωνία σχετικά με τις κινητοποιήσεις για κάθε αίτημα. Κάθε αντίδραση θεωρείται περίπου ιερή.

Τα κινήματα στην Ελλάδα παλεύουν για όσα έχουν επιλυθεί. Απαντούν ακόμη στις προκλήσεις της μεταδικτατορικής εποχής.

Η μεγάλη ζήτηση και η χαμηλή νόμιμη προσφορά γης δημιουργεί υπεραξίες και ευκαιρίες διαφθοράς.

Το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη νόμου που να τιμωρεί τη «σεξουαλική παρενόχληση» ή τη «συζυγική βία», αλλά η μη εφαρμογή όλων των προηγούμενων νόμων που τιμωρεί τις πράξεις. Ασχετα αν αυτές δεν έχουν καινοφανή και μεταμοντέρνα ονόματα.

Κάθε φορά που ιδιώτες πατούν τα «ιερά χώματα του δημοσίου» υπάρχει ανακλαστική άρνηση που είναι τελικά ζημιογόνα.

Όσοι αντιδρούν στην κατεδάφιση των εργοστασίων της «Κολούμπια» προβάλλουν την ιστορία, ενώ το πρόβλημα είναι η γεωγραφία.

Οι εύκολες λύσεις δεν είναι πάντα οι καλύτερες. Μερικές φορές δεν αποτελούν καν λύση, αλλά είναι μεταμφιεσμένα προβλήματα. Αυτό ισχύει και για τις απαγορεύσεις που στοιχειώνουν στους νομικούς μας κώδικες.

Η εργασία είναι δικαίωμα, το ίδιο και η άρνησή της. Υπό κανονικές συνθήκες (δηλαδή όταν δεν υπάρχει πόλεμος, λιμός, λοιμός, σεισμός, καταποντισμός), το δικαίωμα στην απεργία υπερέχει του δικαιώματος κάποιου άλλου να εξυπηρετηθεί.