Οι αριστερές πολιτικές χτίζονται με τους φόρους των άλλων.

Η «φάρσα των αστερίσκων» στην κοινή πολιτική της Ε.Ε. ως τι επαναλαμβάνεται;

Όταν η κρατική ΔΕΗ κόβει το ρεύμα σε ευπαθείς ομάδες, φταίει πάλι ο νεοφιλελευθερισμός.

Ενώ η ελληνική κοινωνία έχει χιλιάδες προβλήματα στο παρόν και βαδίζει χωρίς σχέδιο για το μέλλον, έχουμε μια μεγάλη μερίδα του πολιτικού της δυναμικού που ζει στο προχθές.

Από τους Κουίσλινγκ στους «Τσιριμώκους» είναι ...πρόοδος.

Eίτε ότι οι καταγγελίες του κ. Δρίτσα είναι ψευδείς, είτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην τακτική «γιούργια στον ταβά της εξουσίας» θεωρεί τις δημοκρατικές εκτροπές που ο ίδιος καταγγέλλει, λεπτομέρειες χωρίς σημασία.

Τα προεκλογικά «θα» καλά κρατούν...

Αν ο δικομματισμός (παλιός και νέος) έκανε το Σύνταγμα σαν τα μούτρα του, ποιον καημό έχει η ΔΗΜΑΡ να συμμετάσχει σ’ αυτό το παιχνίδι;

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι η κοινωνική απαρέσκεια για τις «δυναμικές εκδηλώσεις» των αριστεροχουλιγκάνων.

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκλωβιστεί στην αντιμνημονιακή ανοησία, κάτι που τον εμποδίζει -όπως και στο παρελθόν- να κάνει ουσιαστική κριτική.

Ποια είναι η πολιτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για στελέχωση του δημοσίου;

Τα οικονομικά αποτελέσματα της εφημερίδας οδηγούν σε εσωτερικό ...μνημόνιο.

Οι ατυχείς επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου, το κακό σπυρί της πολιτικής ασθένειας που δέρνει (και) το κόμμα της «ριζοσπαστικής αριστεράς».

Το ήθος είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη της ενάρετης διαχείρισης.

Το πρόβλημα λοιπόν με τον κ. Τσίπρα δεν είναι ότι αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά ότι δεν έμαθε αυτά που κατάλαβε ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν είδε το 1985 τη χρεοκοπία με τα μάτια του.

Τα απλοϊκά αναλυτικά εργαλεία που συνοψίζονται σε συνθήματα του τύπου «ή εμείς ή αυτοί» δεν οδηγούν πουθενά.

Οχι πως ξεκίνησαν οι Δεξιοί να διαβάζουν, απλώς σταμάτησαν και οι Αριστεροί.

Σύμφωνα με τους παλαιοκομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, η χώρα δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο παρά μόνο την απομόνωση.

Το βασικό πρόβλημα που έχει ένα μεγάλο κομμάτι του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μεγάλωσε πολιτικά με μεσσιανικές αντιλήψεις για τον κόσμο.

Πρέπει να θεωρήσουμε ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η συνισταμένη οικονομική σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ έφτασε μέχρι τη δεκαετία του ’80.