Έχουμε αντιπολίτευση της ριζοσπαστικής Αριστεράς που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι είναι «ακροδεξιά» και ταυτοχρόνως είναι πολύ υποχωρητική στα εθνικά μας θέματα.

Τι δουλειά έχει ο «μακεδονομάχος» Απόστολος Γκλέτσος στην Επιτροπή Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ;

Πρέπει να φοβόμαστε τις μπογιές, τα μπουγελώματα, τις μολότοφ;

Είναι απίστευτη η επικοινωνιακή σπέκουλα που κάνουν οι αριστεριστές και αναπαράγουν οι χρήσιμοι ηλίθιοι του ΣΥΡΙΖΑ. 

Συνέχεια

Η Αριστερά κατά κανόνα είναι οραματική. Τούτοι εδώ είναι βραχυπρόθεσμοι· λειτουργούν με τον κανόνα «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει».

Στον ΣΥΡΙΖΑ «ήμασταν πάρα πολύ μακριά από το να είμαστε έτοιμοι για διακυβέρνηση», είπε ο Νίκος Βούτσης. Σάμπως ήταν καλύτεροι σαν αξιωματική αντιπολίτευση;

Το ΚΚΕ επειδή μαρτύρησε κατά τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο και έπεισε τους πάντες ότι αγιοποιήθηκε και μπορεί να παραβαίνει όποιον νόμο γουστάρει...

Η διαφορετική αντιμετώπιση δύο μετονομασιών...

Η αλήθεια είναι ότι η αριστερή ανοησία ήταν χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που βρισκόταν στο 3%.

Είναι θετικό που ο κ. Τσίπρας εγκατέλειψε τα παρωχημένα τσιτάτα του 19ου αιώνα και παλεύει με τις μεγάλες θεωρίες του 20ού. Εχει όλο τον χρόνο μπροστά του να φτάσει και στον 21ο...

Είναι απλώς «φιλοτεχνημένη η εικόνα του “άβατου”» στα Εξάρχεια;

Ένα από τα βασικά προβλήματα της Αριστεράς είναι ότι χάρισε την κοινή λογική στη Δεξιά. Χαρακτηρίζει ακροδεξιά απόκλιση κάθε τι που επιθυμούν οι άνθρωποι στις οργανωμένες κοινωνίες.

Ο Φάντης το ρετσινόλαδο και μια επένδυση που παραμένει υπό αίρεση.

Είναι παλιό επικοινωνιακό τερτίπι της Αριστεράς να εμφανίζει δήθεν συλλογικότητες με υπογραφές.

Ο χώρος, το κόμμα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνθησε με τα γινάτια των πλατειών. Τρέφεται από αυτά. Ζει με αυτά. Με καταγγελίες αναπλήρωναν την απουσία πολιτικής πρότασης.

Η αδυναμία διδαχής οφείλεται στην εμπεδωμένη άποψη της Αριστεράς πως αποτελεί την πρωτοπορία της κοινωνίας. Συνεπώς, τα στελέχη της δεν φταίνε ποτέ. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, αφού είναι οι Εκλεκτοί της Ιστορίας;

Παλιά τους τέχνη οι προπαγανδιστικές λαθροχειρίες, μόνο που ο δίσκος έχει παιχθεί τόσες φορές, που πλέον δεν ακούγεται.

Αυτή η Αριστερά έχει περίεργες σχέσεις με την έννοια της «οικογένειας». Άλλο η οικογένεια του πρωθυπουργού κι άλλο οι οικογένειες των άλλων…

Το 1968, η επέμβαση του Σοβιετικού Στρατού στην Τσεχοσλοβακία ήταν δικαιολογημένη, διότι πρόθεση των ΗΠΑ ήταν κ.λπ., κ.λπ. Το ίδιο προπαγανδιστικό τέχνασμα χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ και γενίτσαροί του για να ξεπλύνουν το καθεστώς Μαδούρο.