Το ΚΚΕ επειδή μαρτύρησε κατά τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο και έπεισε τους πάντες ότι αγιοποιήθηκε και μπορεί να παραβαίνει όποιον νόμο γουστάρει...

Η διαφορετική αντιμετώπιση δύο μετονομασιών...

Η αλήθεια είναι ότι η αριστερή ανοησία ήταν χαρακτηριστικό του ΣΥΡΙΖΑ από την εποχή που βρισκόταν στο 3%.

Είναι θετικό που ο κ. Τσίπρας εγκατέλειψε τα παρωχημένα τσιτάτα του 19ου αιώνα και παλεύει με τις μεγάλες θεωρίες του 20ού. Εχει όλο τον χρόνο μπροστά του να φτάσει και στον 21ο...

Είναι απλώς «φιλοτεχνημένη η εικόνα του “άβατου”» στα Εξάρχεια;

Ένα από τα βασικά προβλήματα της Αριστεράς είναι ότι χάρισε την κοινή λογική στη Δεξιά. Χαρακτηρίζει ακροδεξιά απόκλιση κάθε τι που επιθυμούν οι άνθρωποι στις οργανωμένες κοινωνίες.

Ο Φάντης το ρετσινόλαδο και μια επένδυση που παραμένει υπό αίρεση.

Είναι παλιό επικοινωνιακό τερτίπι της Αριστεράς να εμφανίζει δήθεν συλλογικότητες με υπογραφές.

Ο χώρος, το κόμμα, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ άνθησε με τα γινάτια των πλατειών. Τρέφεται από αυτά. Ζει με αυτά. Με καταγγελίες αναπλήρωναν την απουσία πολιτικής πρότασης.

Η αδυναμία διδαχής οφείλεται στην εμπεδωμένη άποψη της Αριστεράς πως αποτελεί την πρωτοπορία της κοινωνίας. Συνεπώς, τα στελέχη της δεν φταίνε ποτέ. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε, αφού είναι οι Εκλεκτοί της Ιστορίας;

Παλιά τους τέχνη οι προπαγανδιστικές λαθροχειρίες, μόνο που ο δίσκος έχει παιχθεί τόσες φορές, που πλέον δεν ακούγεται.

Αυτή η Αριστερά έχει περίεργες σχέσεις με την έννοια της «οικογένειας». Άλλο η οικογένεια του πρωθυπουργού κι άλλο οι οικογένειες των άλλων…

Το 1968, η επέμβαση του Σοβιετικού Στρατού στην Τσεχοσλοβακία ήταν δικαιολογημένη, διότι πρόθεση των ΗΠΑ ήταν κ.λπ., κ.λπ. Το ίδιο προπαγανδιστικό τέχνασμα χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ και γενίτσαροί του για να ξεπλύνουν το καθεστώς Μαδούρο. 

Εχουν γραφτεί σελίδες επί σελίδων για το τι δεν είναι η Αριστερά. Η υπόθεση Πολάκη προσέθεσε άλλη μία.

Η τεχνολογική εξέλιξη (και όχι ο καπιταλισμός, που πολεμούσε παλιότερα η «πληθυντική Αριστερά», ούτε ο νεοφιλελευθερισμός, που πολεμά σήμερα) μεταμορφώνει διαρκώς τους όρους παραγωγής.

Χάπενινγκ για μια προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα.

Είναι πολύ χυδαία η χρήση των διπλών μέτρων και σταθμών που χρησιμοποιεί αυτή η Αριστερά σε ό,τι αφορά τους δικούς της και τους αντιπάλους της.

Συνέχεια

Γιατί επιμένουν κάποιοι τώρα, πάνω στην προεκλογική τούρλα, για μια συνεργασία που μόνο μετεκλογικώς μπορεί να γίνει;

Ποιοι είναι οι «δισταγμοί και ολιγωρίες που μπλοκάρουν τον θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας»; Ποιος «θολώνει το πολιτικό στίγμα της διακυβέρνησης», που λέει το κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας Προοδευτικών Πολιτών - Γέφυρα»;