Είναι πολλά τα γινάτια που έχει ο «χώρος», ένα μόρφωμα που επεκτείνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και αριστερότερα.

Ισχύει ότι «οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται για όλους» ή ισχύει ότι «ο νόμος δεν αποτελεί θέσφατο και κρίσιμο στοιχείο είναι η κοινωνική νομιμοποίηση»;

Όσο ήταν Πινοσέτ ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, άλλο τόσο είναι Θάτσερ ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης.

Σύμφωνα με τα αξιώματα της Προόδου, η Δεξιά εκπροσωπεί τα συμφέροντα των πλουσίων και μόνο, ενώ η Αριστερά τα συμφέροντα των φτωχών.

Οι δηλώσεις της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλώς το σύμπτωμα ενός ιδεολογικού καρκινώματος, που βαφτίστηκε «Αριστερό» και ήθελε την ελληνική κοινωνία να χειροκροτεί εκείνους που έχτιζαν καθηγητές στα γραφεία τους.

κόμμα που μεγάλωσε τόσο ξαφνικά και μάλιστα σε περιβάλλον («Αγανακτισμένοι», ΑΝΕΛ, Πράττω κ.λπ.) που δεν είναι ό,τι καλύτερο για παιδιά.

Επιχειρήσεις κλείνουν και θα κλείνουν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αυτός είναι ο σκληρός κανόνας του καπιταλισμού. Σε κάποιες χώρες, όμως, δεν κλείνουν μόνο κάποιες, αλλά ανοίγουν κι άλλες.

Υπάρχουν πολλά που πρέπει να διορθωθούν στον καπιταλισμό. Αλλά ο αγώνας συνεχίζεται και το σημαντικότερο: μόνο σε αυτό το σύστημα επιτρέπεται.

Από την πρόνοια της γνωστοποίησης μιας διαδήλωσης, περνάμε στη νόμιμη βία του κράτους, κι από εκεί στα σώματα τα οποία «παράγονται» ή «επιχειρείται να παραχθούν»!

Δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση και ουχί την πραγματικότητα.

Να ’ναι άραγε οι δεξιοί συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ πιο επαναστάτες από τους αριστερούς των συνδικάτων υγείας;

Το δικαίωμα στη συνάθροιση έχει χωροταξικούς περιορισμούς.

Τι σόι Αριστερά είναι αυτή που θα χρησιμοποιήσει κάθε «νεοφιλελεύθερη» δοξασία για να πλήξει τη... «νεοφιλελεύθερη» κυβέρνηση που αντιπολιτεύεται;