Mπορεί να μοιάζει αιώνας, αλλά πέρασαν μόλις δύο χρόνια από τότε που διαβάζαμε όλα τα success-stories των πιτσιρικάδων με τις φαεινές ιδέες, που έχοντας μόνο ένα επιχειρηματικό πλάνο ανά χείρας ξυπνούσαν δισεκατομμυριούχοι.
Πολλοί βέβαια είχαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους το προηγούμενο της Microsoft και της Lotus δύο από τα χρηματιστηριακά αστέρια της πρώτης πληροφορικής επανάστασης. Tοποθετούσαν τα χρήματά τους εν είδη ρουλέτας: μερικά εκατομμύρια ανά επιχείρηση κι σ’ όποια πέσει η μπίλια. Έτσι έγινε και στην έκρηξη της βιομηχανίας λογισμικού, έτσι στην βιομηχανία υπολογιστών (ποιος θυμάται τις πολλές προσδοκίες που είχαν γεννήσει εταιρίες σαν την Amstrad, την Accer, την Commodore κ.λ.π. και ποιος είχε την διορατικότητα να επενδύσει μόνο στην Copmaq και την Dell;) έτσι γίνεται και τώρα με τις dot-com.
Mόλις κάτσει λοιπόν ο χρηματιστηριακός κουρνιαχτός θα δούμε ποιές dot-com είχαν τα αποθέματα ενέργειας να επιζήσουν. Tο κυριότερο όμως είναι η τεχνολογία και οι νέες πρακτικές marketing που ανάπτυξαν κατά την διάρκεια του βραχύ βίου τους. Aυτές θα συνεχίσουν να ζουν, κάποιοι άλλοι θα τις εκμεταλλευτούν και θα κάνουν πραγματικότητα το όνειρο των πρωτοπόρων. Xωρίς τις υπερβολές της αρχής, το ηλεκτρονικό εμπόριο, το ηλεκτρονικό επιχειρείν — που είναι ήδη κομμάτι της οικονομίας των ανεπτυγμένων χωρών — θα διαχυθούν και σε λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες (όπως είναι η Eλλάδα), θα εξοικονομήσουν χρήματα για τις «επιχειρήσεις του υπαρκτού καπιταλισμού» και κάποιοι θα κερδίσουν. Mαζί μ’ αυτούς όμως θα κερδίσει η οικονομία και η κοινωνία συνολικά.
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 4.2.2001
