Ο μειονοτικός βουλευτής κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ εκλέγεται αδιαλείπτως από το 2012. Τώρα, που υπάρχει ένας ροζ λεκές στον γαλάζιο χάρτη, αποφάσισε να γίνει πράκτορας της Αγκυρας;

Το πρόβλημα με τον κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ δεν είναι τόσο αυτά που είπε, αλλά το γεγονός ότι εκλέχθηκε.

Τα βρώμικα λογισμικά σε βρώμικα χέρια και για βρώμικες υποθέσεις εξάγονται.

Ο κ. Χρήστος Στυλιανίδης, ο οποίος επί της ουσίας δημιούργησε το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, Κύπριος ων, έζησε ως έφηβος την εισβολή του «Αττίλα» στην πατρίδα του.

Η κ. Καϊλή δεν ταλαιπωρείται ποινικώς για «εθνικούς (ή ευρωπαϊκούς) λόγους», αλλά διότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι «μιλούσε, αγαπούσε, προωθούσε, ευλογούσε» το Κατάρ με το αζημίωτο.

Όταν κυβέρνηση και Βουλή δεν γνωρίζει τι κάνει η ΕΥΠ, πως μπορεί να αξιολογηθεί το έργο της;

Τα κακά νέα είναι ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες θεωρούν τόσο ανίκανες τις ελληνικές που έστειλαν μια δόκιμη αξιωματικό (ορκίστηκε δύο εβδομάδες μετά) να επιχειρήσει στον Εβρο.

Οι αρλούμπες του Ερντογάν δηλητηριάζουν όμως τις σχέσεις δύο γειτονικών λαών, οι οποίοι –ό,τι και αν κάνουν– πρέπει να ζήσουν μαζί.

Το ερώτημα είναι αν ο Ερντογάν μαθαίνει από τα παθήματα του Πούτιν.

Το «εθνικό συμφέρον» εκ του οποίου προκύπτουν οι «εθνικοί λόγοι» για μια παρακολούθηση δεν είναι γραμμένο σε λίθινες πλάκες, σαν αυτές του Μωυσή, ώστε να ξέρει ο εκάστοτε διοικητής της ΕΥΠ ποιοι είναι άξιοι παρακολούθησης ή όχι.

Η Τουρκία είναι δίπλα μας και βρέχεται από τη θάλασσα με το ελληνικό όνομα.

Ούτε η οργή ούτε οι διαμαρτυρίες για την ευμενή προς τη Τουρκία ουδετερότητα του ΝΑΤΟ είναι καινούργιες.

Κρυφούς έχουν οι Τούρκοι τους χάρτες της «Γαλάζιας Πατρίδας» και οργίζονται επειδή τους επιδεικνύει ο Ελληνας πρωθυπουργός;

Φάνηκε μια Ελλάδα πιο σίγουρη για τον εαυτό της. Εθεσε τα ζητήματα των δύσκολων σχέσεων με τη γείτονα σε ένα διεθνές πλαίσιο, που κατανοούν οι Αμερικανοί, αντί να κλαψουρίζει «η Τουρκία μπήξε και η Τουρκία δείξε».

Ο «αποτουρκισμός» πρέπει να προσχωρήσει περαιτέρω στον δημόσιο διάλογο, για να μην είναι η χώρα διαρκώς σκιαγμένη.

Τα ιστορικά και διπλωματικά αρχεία του υπουργείου Εξωτερικών είναι απροσπέλαστα για τους ερευνητές ακόμη και πέραν της τριακονταετίας, που ο νόμος προβλέπει τη δημοσιοποίησή τους.

Το «αίμα, τιμή κ.λπ» είναι προϊόν χρόνιων διδαχών και πολιτικών αποφάσεων που λογόκριναν ολόκληρες περιοχές της ιστορικής γνώσης στο όνομα της «ευαισθησίας» κάποιων που όρισαν εαυτούς ως «εκπροσώπους της κοινωνίας».

Με εξαίρεση τους εθνοθορυβοποιούς, όπως είναι ο κ. Σαμαράς –ο οποίος, σημειωτέον, τότε δεν είχε κανένα αξίωμα– η Ν.Δ. διά του αρχηγού της στήριξε το σχέδιο Ανάν.

Διαβάζοντας την παρέμβαση 160 παραγόντων της δημόσιας ζωής για τον πολιτικό γάμο ατόμων του ιδίου φύλου (που δεν είναι 160, διότι πολλοί δήλωσαν ότι δεν την υπέγραψαν) το μόνο που μπορούμε να θαυμάσουμε είναι η ασυναρτησία της.  

«Τι κάνουμε τώρα;». Τι προτείνουν οι αρνητές κάθε σχεδίου για την Κύπρο; Να κάνουμε τη μούρη του Ερντογάν κρέας με απανωτά ψηφίσματα του ΟΗΕ;