Αν υπάρχουν «δραστηριότητες εκτός πλαισίου στο εσωτερικό της ΕΥΠ» και για «ρυπαρά δίκτυα», προς όφελος ποίων είναι οι «δραστηριότητες εκτός πλαισίου» και για ποιον δουλεύουν αυτά τα «ρυπαρά δίκτυα»;

Εκλογές έρχονται, λεφτά υπάρχουν και η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρίσει και τα χρέη των ανεμβολίαστων.

Στην Ελλάδα υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη για κυβερνήσεις συνεργασίας.

Αν «τα όρια της γλώσσας μας καθορίζουν τα όρια του κόσμου μας», ο κόσμος της πολιτικής βρίσκεται εκεί κοντά στη δεκαετία του ’80.

Γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία έκρινε ότι η συνεδρίαση, που αφορούσε αποκλειστικώς το Predator, έπρεπε να είναι απόρρητη;

Το κομβικό ερώτημα για όλες τις υποθέσεις των υποκλοπών είναι: «Ποιος και με τι εργαλεία ορίζει το εθνικό συμφέρον;»

Χειρότερο από το «λάθος των υποκλοπών» είναι η διαχείρισή του.

Τα κόμματα κρίνονται (και πρέπει να κρίνονται αυστηρώς) για δύο πράγματα: Τι έκαναν πριν γίνει το κακό και τι προτείνουν αφού γίνει.

Στοιχεία, που έτσι κι αλλιώς έπρεπε να είναι δημοσιευμένα (λεφτά των φορολογουμένων μοιράζουν…), αποκρύπτονται. Η Δικαιοσύνη λέει ότι η απόκρυψη δεν αιτιολογείται και η Αρχή, που (κατ’ όνομα) λειτουργεί για τη Διαφάνεια, επιμένει στην αδιαφάνεια.

Ζούμε το απόλυτο παράλογο: η κυβέρνηση έφτιαξε κοτζάμ Αρχή Διαφάνειας η οποία τώρα γνωμοδοτεί υπέρ της αδιαφάνειας.

Τελευταίο κεφάλαιο στη διαδικασία του «ευφυούς κεντρικού σχεδιασμού» είναι η «άρση της αποκλειστικής απασχόλησης για τους γιατρούς του ΕΣΥ».

Ποιος ο λόγος περαιτέρω υποβάθμισης του Κοινοβουλίου, αφού σύμφωνα με την κυβερνητική θεωρία κάποια πράγματα είναι μυστικά του εκάστοτε διοικητή της ΕΥΠ, που ούτε καν ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να τα μάθει;

Οταν πολιτικές δυνάμεις ή πολιτικές φιλοσοφίες ορίζονται και οριοθετούνται από κάποιον τυφλό «αντι(…)ισμό», δεν μπορούν να πάνε μακριά και εκτίθενται.

Οι πλέον αποτελεσματικές υπηρεσίες πληροφοριών είναι αυτές που λογοδοτούν στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές. 

Αν οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες έχουν υπ. Οικονομικών κάποιον που ο κ. Μητσοτάκης θα αποκαλούσε «δημοσιονομικό γεράκι», τότε γιατί δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστεί σε μια κυβέρνηση που δίνει το υψηλότερο ποσοστό ΑΕΠ στην Ευρώπη για την ενεργειακή κρίση;

Η ασταθής πολιτική είναι κατά κάποιον τρόπο το αμορτισέρ της κοινωνικής σταθερότητας.

Παρά τις θεσμικές αταξίες που κάνει και πολλαπλασιάζει στην προσπάθειά της να συγκαλύψει τις προηγούμενες, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι στον τομέα της οικονομίας η κυβέρνηση διατηρεί το πλεονέκτημα.

Είναι ανόητοι όσοι συμβουλεύουν τον πρωθυπουργό ότι «το θέμα των υποκλοπών συντόμως θα ξεχαστεί».

Το πνεύμα του Συντάγματος θέλει σταθερούς δημοκρατικούς κανόνες, ανεξαρτήτως του πολιτικού κλίματος που επικρατεί.

Στη σύγχρονη Ελλάδα μάθαμε ότι «εθνικόν είναι το ασαφές», κάτι που επιφέρει πολλές εθνικές ζημιές.