Υπάρχει και κάτι άλλο που αναποφεύκτως θα συναντήσουμε στο μέλλον. Τις κυβερνήσεις συνεργασίας.
Καλό είναι να μη μιλάμε για σταθερή κυβέρνηση, αλλά για σταθερό πρωθυπουργό.
Πληθαίνουν οι άσκοποι πυροβολισμοί και οι καουμπόηδες στην Αστυνομία.
Τι απέγιναν οι «μπλε φάκελοι», αξιολόγησης των υπουργών, που μοιράστηκαν στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο;
Ένα πράγμα μόνο δεν συζητάμε: τι στην ευχή θα κάνει αυτή η κυβέρνηση, είτε είναι αυτοδύναμη, είτε συμμαχική, είτε έχει πρωθυπουργό έναν πολιτικό αρχηγό, είτε τον Χ πολιτικό.
H «αποστασία» είναι κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα, αφού θέλει τους τριακόσιους να βουλεύονται για το έθνος και όχι για το κόμμα με το οποίο εξελέγησαν.
Μόνο τρεις από τις δεκαοκτώ κοινοβουλευτικές περιόδους έληξαν ακριβώς στην ώρα τους (κυβέρνηση Ν.Δ. 1977-1981, ΠΑΣΟΚ 1985-1989, ΠΑΣΟΚ 2000-2004).
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας προβαίνει σε «θεσμική ασέβεια και πρόκληση στη δημοκρατική τάξη» δίνοντας εντολή στους αρχηγούς του δεύτερου και του τρίτου κόμματος, αφού «οι πολίτες επιλέγουν ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός»;
Το ανύπαρκτο κόμμα ενός καταδικασθέντος για συρροή εγκλημάτων κερδίζει τις προτιμήσεις των νέων σε τριπλάσιο ποσοστό από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.
Οι παρακαταθήκες του Ντόναλντ Τραμπ δεν θα ταλαιπωρούν μόνο τις ΗΠΑ.
Το περίεργο είναι ότι δεν κουβεντιάστηκε το 2019 αν θα πρέπει να είναι υποψήφιοι οι Ρένα Δούρου και Νίκος Τόσκας.
Με αφορμή τη βρώμικη προϊστορία της Greek Mafia και των διασυνδέσεών της με κύκλους της Αστυνομίας, η ανεξήγητη αποπομπή του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ.δίνει τροφή σε κάθε είδους συνωμοσιολογία.
Ο εκσυγχρονισμός μιας χώρας είναι διαδικασία μακράς πορείας. Δεν τελειώνει σε μια τετραετία, ούτε με την επιτυχή αντιμετώπιση δύο κρίσεων.
Από το 2013 που ιδρύθηκε η ΡΑΣ, πληρώνουμε έναν τίτλο χωρίς περιεχόμενο. Ρύθμιση αγοράς δεν μπορεί να κάνει, αφού δεν υφίστανται, όσο για την Εθνική Αρχή Ασφαλείας την είδαμε προ ημερών στα Τέμπη.
Αν εξαιρέσουμε τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ουδείς από τους συνταγματολόγους άκουσε όσα τους σούρνουν σήμερα, επειδή πήραν θέση για το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Ο διαχωρισμός των εξουσιών δεν είναι διακοσμητικός. Χρειάζεται ώστε αυτές οι εξουσίες να αλληλοελέγχονται και καμία να μην μπορεί να απειλήσει τα δικαιώματα ούτε ενός πολίτη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε σε νέο επίπεδο αντισυνταγματικότητας, αφού «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διαλύει τη Βουλή (…) προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας».
Το «Μένουμε Ευρώπη» είναι μια επέτειος σαν του Πολυτεχνείου ή μήπως είναι ένα διαρκές αίτημα για τον εκσυγχρονισμό της χώρας;
Η «Χρυσή Αυγή» δεν λειτούργησε από γεννησιμιού της ως απλό νεοναζιστικό κόμμα, αλλά ως συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου.
Βεβαίως, θα είναι σαν να κλέβουμε εκκλησία αν συγκρίνουμε τον Κωνσταντίνο με τους σημερινούς, αλλά θα συμφωνήσουμε πως υπήρξαν κάποιοι βασιλείς που ήταν καλύτεροι από κάποιους πρωθυπουργούς και αντιστρόφως.
