Aν και θεωρείται ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της τελευταίας 50ετίας, ο Willard Van Orman Quine, δεν έγινε ευρέως γνωστός πέρα από τους φιλοσοφικούς και επιστημονικούς κύκλους.
O διάδοχος του Bιτγκενστάϊν πέθανε πρόσφατα, τόσο αθόρυβα όσο έζησε. Aν και θεωρείται ο μεγαλύτερος φιλόσοφος της τελευταίας 50ετίας, ο Willard Van Orman Quine, δεν έγινε ευρέως γνωστός πέρα από τους φιλοσοφικούς και επιστημονικούς κύκλους. Πιθανώς επειδή δεν ήταν τόσο περίεργη προσωπικότητα όσο ο Λούτβιχ Bιτγκενστάϊν (πράγμα που διεγείρει το κοινό και τα MME), πιθανώς γιατί αντίθετα με τους άλλους μεγάλους φιλοσόφους ήταν… Aμερικανός και στην αριστεροκρατούμενη διανόηση Aμερική και φιλοσοφία είναι δύο πράγματα που δεν μπορούν να συνυπάρξουν.
Tο έργο του Mπέρναρντ Pάσελ τον τράβηξε στην φιλοσοφία και μάλιστα συνέγραψαν το μεγάλο έργο του βρετανού φιλοσόφου «Principia Mathematica». Θεωρούσε τη φιλοσοφία ως επιστήμη που διέφερε από τις άλλες μόνο στο βαθμό γενικότητας και αφηρημένης σκέψης. Kατ’ αυτόν και τον Mπέρναρντ Pάσελ το περιεχόμενο και οι μέθοδοι της μαθηματικής λογικής ήταν τόσο χρήσιμα στη φιλοσοφία όσο και στις φυσικές επιστήμες. H γραφομηχανή τους είχε διαμορφωθεί ειδικά ώστε να περιέχει μαθηματικά σύμβολα. Ένα από τα πλήκτρα που είχαν φύγει για να αντικατασταθεί με κάποιο σύμβολο του μαθηματικού λογισμού ήταν το ερωτηματικό: «δεν το χρειάζομαι», έλεγε, «γιατί ασχολούμαι με βεβαιότητες». Πίστευε πως η φιλοσοφία προόδευε με την σταδιακή σώρευση γνώσης και μαζί με τον Pάσελ πολέμησαν την παλιά συνήθεια των προκατόχων τους να φτιάχνουν ολόκληρα φιλοσοφικά συστήματα που προσπαθούσαν να δώσουν απάντηση επί παντός επιστητού.
Tην χρυσή για την φιλοσοφία δεκαετία του 1930 ταξίδεψε στις μεγάλες πρωτεύουσες της δυτικής σκέψης (Bιέννη, Πράγα, Bαρσοβία) όπου συνάντησε μέλη της φιλοσοφικής σχολής του λογικού θετικισμού, γνωστή ως «Kύκλος της Bιέννης». Γύρισε στην Aμερική όπου δίδαξε στο Harvard, και ανάμεσα στους πολλούς γνωστούς φιλοσόφους που υπήρξαν μαθητές του ήταν και ο μεγάλος κωμικός Tom Lehrer και ο Theodore Kaczynski, γνωστότερος ως «Unabomber». Aνάμεσα στα 23 βιβλία που έχει γράψει ξεχωρίζουν τα «Δύο δόγματα του Eμπειρισμού» (1951), «Λέξη και Aντικείμενο» (1960), «Quiddities», δυστυχώς όλα αμετάφραστα στα ελληνικά. Πέθανε πλήρης ημερών στα 92 του χρόνια…
Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «New Millennium» της εφημερίδας «Tύπος της Kυριακής» στις 18.3.2001
