Η μαζική προσέλευση είναι κακά μαντάτα για την κυβέρνηση. Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μένος του προηγούμενου καιρού, πάνω στο οποίο πολλάκις στηρίχτηκε η κυβέρνηση, δείχνει να φθίνει.
Συντάκτης: Πάσχος Μανδραβέλης
Ένα εξώδικο του ΑΔΜΗΕ για τις πυρκαγιές και η απάντηση.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι η κ. Μενδώνη είναι σταυροφόρος του δίκιου και της προστασίας των χρημάτων μας και άλλα τερπνά.
Το ερωτηματικό «;» δεν είναι απλώς σημείο στίξης, αλλά και δείκτης υγείας μιας Δημοκρατίας. Οσο περισσότερα ερωτήματα διατυπώνονται για ένα συμβάν, ακόμη και για κάτι που βλέπουμε με τα μάτια μας, τόσο καλύτερα λειτουργεί το πολίτευμα.
Μονοθεματική έχει γίνει η τηλεόραση. Οχι μόνο τα δελτία ειδήσεων, αλλά ολόκληρο το πρόγραμμά της. Εκτός από τις ενημερωτικές –τρόπος του λέγειν– εκπομπές, υπάρχει και η «Εκτακτη επικαιρότητα»
και ο θάνατος της Μεγάλης Ιδέας πριν από εκατό χρόνια ήταν υποχώρηση, διότι όπως έλεγε και το δημοτικό άσμα, «σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζης, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά ‘ναι…».
Η ακροδεξιά ασθένεια δεν θεραπεύεται εύκολα· χρειάζονται χρόνια εντατικού διαβάσματος.
Παλιά, δηλαδή πριν από 40 χρόνια, τα περισσότερα σπίτια στην Ελλάδα είχαν μεγάλη στενότητα χώρου.
Η κατάρα της Κύπρου ήταν ότι πολλάκις θεωρήθηκε ελληνοτουρκική διαφορά.
Η συζήτηση περί «μιας και μόνης διαφοράς με την Τουρκία» έχει κι ένα μοναδικό, αλλά πολύ ελληνικό, χαρακτηριστικό.
Όταν έχουμε δύσκολες στιγμές, όταν στενεύουν τα οικονομικά μας, μνημονεύουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις και τα πετρέλαια του Αιγαίου.
Πενήντα χρόνια ζωής μετράει «η μία και μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία», ήτοι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας.
Αντί να ρυθμιστούν τα επερχόμενα με τον καλύτερο τρόπο για τους πολίτες και τη χώρα, κλείνουμε τα μάτια, όπως στα τροχαία δυστυχήματα για να μη δούμε τη σφοδρή σύγκρουση με την πραγματικότητα.
Μια κυριαρχία γνωρίζουμε, διότι είναι η μόνη που υπάρχει. Είναι τα έξι μίλια των χωρικών μας υδάτων. Τα υπόλοιπα, όπως υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, είναι ευσεβείς πόθοι και αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης που θα κάνουμε, αν ποτέ την κάνουμε.
Μάθαμε ότι καταργείται η πανεπιστημιακή αστυνομία που όλοι –πλην ίσως του εκάστοτε υπουργού Προστασίας του Πολίτη– αγνοούσαμε ότι υπήρχε.
Ο όρος «αλλοίωση» κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο συντηρητικό λεξιλόγιο. Κάθε λίγο ακούμε για τον «κίνδυνο αλλοίωσης των παραδοσιακών αξιών».
Παρεξηγήσαμε τον κ. Ανδρέα Λοβέρδο εικάζοντας την περασμένη Παρασκευή ότι «σκέφτηκε ότι υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που δίνουν υπουργεία..
Το πρόβλημα είναι ο νομοθετικός λαϊκισμός τον οποίο χρησιμοποίησε με ιδιαίτερη θέρμη η προηγούμενη κυβέρνηση και έκανε τον εμπρησμό εξ αμελείας κακούργημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να πιστωθούν την εκλογίκευση μετά το 2015, αλλά πρέπει πρώτα να χρεωθούν την αντιδημοκρατική υστερία του 2010-2015.
Αν η κυβέρνηση επιθυμεί ουσιαστική κοστολόγηση προεκλογικών προγραμμάτων, η λύση είναι να αποκτήσουμε διαφάνεια στα δημόσια δεδομένα.
