Η διαρκής έκκληση για ποινικοποίηση του λόγου αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για όλους.
Ηταν αισχρά όσα πληκτρολόγησε ο κ. Παύλος Πολάκης την περασμένη Κυριακή στις δύο τα ξημερώματα και (φανταζόμαστε) ύστερα από κάποιο αποκριάτικο γλέντι; Ουδείς δημοκράτης με δυο δράμια μυαλό μπορεί να το αμφισβητήσει.
Είναι απεχθές, φασιστικό (και ό,τι άλλο θέλετε) να στοχοποιούνται άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους (καλή, κακή, δεν έχει σημασία) και να εμφανίζονται σαν καταζητούμενοι με τις φωτογραφίες τους φάτσα, κάρτα; Είναι.
Μπορεί κάποιο ζαβό παιδί να πάρει τοις μετρητοίς το πολάκειο «αν δεν καθαρίσουμε από αυτούς ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ!!»; Στη ζωή όλα γίνονται, αλλά ο λόγος δεν ποινικοποιείται. Αλλιώς πρέπει να μηνύσουμε κάθε πολιτικό διότι «τι κρύβει μέσα το μυαλό ενός τρελού (οπαδού) δεν ξέρεις». Υπήρξαν κάποιοι που επιτέθηκαν στα σπίτια βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ όταν ψηφίστηκε η συμφωνία των Πρεσπών. Πρέπει να διωχθεί ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης επειδή είχε δηλώσει ότι «είναι μια δύσκολη, μια στενάχωρη μέρα για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση με μία ευκαιριακή πλειοψηφία ψήφισε την επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών» (25.1.2019); Ακόμη κι αν κάποιος χουλιγκάνος έλεγε «εγώ επιτέθηκα διότι άκουσα τον κ. Μητσοτάκη να λέει ότι κάνουν ζημιά στην πατρίδα», οι δικαστές δεν θα το θεωρούσαν ελαφρυντικό.
Οπως ορθώς έγραψε ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Αντώνης Καραμπατζός, «όσο απεχθείς και να μας είναι οι επίμαχες δηλώσεις, όπως έχουν ήδη επισημάνει έγκριτοι συνάδελφοι, δεν υφίσταται εν προκειμένω ζήτημα αξιόποινης πράξης (Ποινικός Κώδικας 184 ή 167), άρα ούτε ανάγκη παρέμβασης της Εισαγγελίας. Οσο και αν δεν μας αρέσει, πρόκειται για περίπτωση άσκησης της συνταγματικά προστατευόμενης ελευθερίας της έκφρασης· άρθρο 14 Συντ. (…). Αυτό φαίνεται και από την προσεκτική ανακοίνωση της Ενωσης Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δεν αναφέρεται σε κάποια αξιόποινη διάσταση των δηλώσεων, αλλά επικεντρώνεται, ορθώς, στο να υπερασπιστεί τους φιλελεύθερους και δημοκρατικούς θεσμούς και κυρίως τον σημαντικότατο ρόλο της Δικαιοσύνης σε ένα κράτος δικαίου» (fb, 28.2.2023).
Πρέπει να προσέξουμε την αντανακλαστική σχεδόν επίκληση του ποινικού νόμου για ζητήματα λόγου. Δεν αναφερόμαστε μόνο στους δικαστές, αλλά σε δημοσιογράφους, δημοσιολογούντες και άλλους, που ψωμίζονται από την εκφορά λόγου. Η διαρκής ποινικοποίησή του αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για όλους. Διότι όπως είχε πει στους δημοσιογράφους ο εκδότης ενός πορνογραφικού περιοδικού Λάρι Φλιντ, «αν μπορεί να μιλάει ο χειρότερος όλων σας, τότε εσείς μπορείτε να νιώθετε ασφαλείς». Ο χυδαίος λόγος μόνο με τη διαρκή απαξία από τους νουνεχείς απαξιώνεται.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 1.3.2023
