Η προεδρολογία παρακράτησε, σε σημείο που θα γίνει νούμερο της επιθεώρησης.
Ένα ορθολογικό φορολογικό σύστημα με αναπτυξιακούς στόχους θα φορολογούσε με πολύ χαμηλό συντελεστή τα κέρδη των επιχειρήσεων και για λόγους δικαιοσύνης θα φορολογούσε με τον ίδιο τρόπο τα εισοδήματα φυσικών προσώπων.
Ο τριήμερος εθνικός εορτασμός, όμως, δεν έχει να κάνει με το «τελείωμα του μετρό». Ετσι κι αλλιώς, αυτό δεν τελείωσε.
Η μεγάλη σαπίλα στην αστυνομία, που διαρκώς ανατροφοδοτείται από την ατιμωρησία των οργάνων, είναι καταστροφική.
Κάθε αντιπολίτευση θέλει να δείξει ότι «αντιστέκεται με νύχια και με δόντια στην ανάλγητη ή καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης».
Αβυσσος η ψυχή των Γερμανών, όταν μάλιστα έχουν μεγαλώσει στη γνωστή «Λαοκρατική Δημοκρατία».
Δεν μπορεί ένα κόμμα να πανηγυρίζει και για την αντιμνημονιακή του φρενίτιδα και για το μνημόνιο που επιτυχώς εφάρμοσε.
Η χρήση της εκλογής Προέδρου έχει μπει πάλι στη μικροπολιτική μέγγενη.
Το εθνικό συμφέρον δεν είναι γραμμένο σε μαρμάρινες πλάκες, προκύπτει μετά τη σύγκρουση απόψεων και την τριβή των επιχειρημάτων με την πραγματικότητα.
Είναι εντυπωσιακό, αλλά τώρα που ο καπιταλισμός αγκομαχά, η Αριστερά τα πάει χειρότερα.
Ανοίγει μια χαραμάδα για να μπει φως στη (σκοπίμως;) σκοτεινή πρόσφατη ελληνική ιστορία.
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ φεύγουν από το κόμμα, αλλά παραμένουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα!
Δεν ήταν οι «τελετές με σημαίες, και να γιορτές στο Στάδιο, και να αναφορές στην Αρχαία Ελλάδα και στον πολιτισμό της…» που χαλύβδωσαν το εθνικό φρόνημα το 1940.
Αυξάνεται ο όγκος των χαρτιών που δεν μπορεί να δει ο υπουργός και μεγαλώνει η αλυσίδα διοίκησης του κράτους, κάτι που σημαίνει ότι αυξάνεται η πιθανότητα κάπου, κάτι να πάει στραβά.
Μια (ακόμη) παράλογη γραφειοκρατική ιστορία επιδοτήσεων.
Η διαφορετική λεκτικώς προσέγγιση διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων είναι πιο επικίνδυνη από τη χρήση της λέξης «γύφτος», που πολλοί Ρομά προτιμούν.
Το οριακό όφελος της μικροανομίας συρρικνώνεται, ενώ το κόστος ανεβαίνει εκθετικώς.
Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τους νόμους. Το δαιδαλώδες, προχειρογραμμένο και ασυλλόγιστα ψηφισμένο νομοθετικό πλαίσιο είναι πολλάκις αντιφατικό.
Και άλλα...
Money
Η Ελλάδα έχει μία μονάδα περισσότερο ΦΠΑ (21,9%) από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (20,8%), αλλά ένδεκα μονάδες περισσότερο στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης (21,4% εδώ, με 10,8% μ.ό. ΟΟΣΑ). Το τελευταίο είναι ορατό στα βενζινάδικα.
Tech & Innovation
Σχεδόν 90 χρόνια μετά, οι Δημοκρατίες βρίσκονται στο ίδιο σταυροδρόμι. Η Τσεχοσλοβακία λέγεται Ουκρανία, η Σουδητία, Ντονμπάς, οι γερμανόφωνοι πληθυσμοί που ήθελε να προστατεύει ο Χίτλερ έγιναν «ρωσόφωνοι πληθυσμοί» που θέλει να προστατεύσει ο Πούτιν.
Editor's Picks
Ο κ. Αντώνης Σαμαράς φτιάχνει ψευδείς πραγματικότητες για να υπερασπιστεί ή/και για να πολεμήσει.
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι «στο σπίτι όλες οι λεπτομέρειες είναι λίαν προσωπικές».
Από τη μία, διαφαίνεται η ολοκλήρωση της προ κρίσης κανονικότητας, με το ΠΑΣΟΚ να επαναδιεκδικεί τον ρόλο του δεύτερου πόλου. Από την άλλη, υπάρχουν τα διαλυτικά στοιχεία του πολιτικού συστήματος.
Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.
Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.
