Υπάρχουν κάποιες δομημένες ιεραρχίες στην ελληνική κοινωνία που ορίζουν όχι μόνο το τι λέμε, αλλά και πώς ακριβώς το λέμε;
Η προεδρολογία παρακράτησε, σε σημείο που θα γίνει νούμερο της επιθεώρησης.
Ένα ορθολογικό φορολογικό σύστημα με αναπτυξιακούς στόχους θα φορολογούσε με πολύ χαμηλό συντελεστή τα κέρδη των επιχειρήσεων και για λόγους δικαιοσύνης θα φορολογούσε με τον ίδιο τρόπο τα εισοδήματα φυσικών προσώπων.
Ο τριήμερος εθνικός εορτασμός, όμως, δεν έχει να κάνει με το «τελείωμα του μετρό». Ετσι κι αλλιώς, αυτό δεν τελείωσε.
Η μεγάλη σαπίλα στην αστυνομία, που διαρκώς ανατροφοδοτείται από την ατιμωρησία των οργάνων, είναι καταστροφική.
Κάθε αντιπολίτευση θέλει να δείξει ότι «αντιστέκεται με νύχια και με δόντια στην ανάλγητη ή καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης».
Αβυσσος η ψυχή των Γερμανών, όταν μάλιστα έχουν μεγαλώσει στη γνωστή «Λαοκρατική Δημοκρατία».
Δεν μπορεί ένα κόμμα να πανηγυρίζει και για την αντιμνημονιακή του φρενίτιδα και για το μνημόνιο που επιτυχώς εφάρμοσε.
Η χρήση της εκλογής Προέδρου έχει μπει πάλι στη μικροπολιτική μέγγενη.
Το εθνικό συμφέρον δεν είναι γραμμένο σε μαρμάρινες πλάκες, προκύπτει μετά τη σύγκρουση απόψεων και την τριβή των επιχειρημάτων με την πραγματικότητα.
Με δεδομένο ότι το Σύνταγμα δεν είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο για να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ποιος έχει έννομο συμφέρον για να προσφύγει σε μια εξόφθαλμη παραβίασή του από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία;
Ανοίγει μια χαραμάδα για να μπει φως στη (σκοπίμως;) σκοτεινή πρόσφατη ελληνική ιστορία.
Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ φεύγουν από το κόμμα, αλλά παραμένουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα!
Αυξάνεται ο όγκος των χαρτιών που δεν μπορεί να δει ο υπουργός και μεγαλώνει η αλυσίδα διοίκησης του κράτους, κάτι που σημαίνει ότι αυξάνεται η πιθανότητα κάπου, κάτι να πάει στραβά.
Μια (ακόμη) παράλογη γραφειοκρατική ιστορία επιδοτήσεων.
Η διαφορετική λεκτικώς προσέγγιση διαφόρων πληθυσμιακών ομάδων είναι πιο επικίνδυνη από τη χρήση της λέξης «γύφτος», που πολλοί Ρομά προτιμούν.
Το οριακό όφελος της μικροανομίας συρρικνώνεται, ενώ το κόστος ανεβαίνει εκθετικώς.
Στην Ελλάδα δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε τους νόμους. Το δαιδαλώδες, προχειρογραμμένο και ασυλλόγιστα ψηφισμένο νομοθετικό πλαίσιο είναι πολλάκις αντιφατικό.
Και άλλα...
Money
Είναι εντυπωσιακό, αλλά τώρα που ο καπιταλισμός αγκομαχά, η Αριστερά τα πάει χειρότερα.
Tech & Innovation
Η Ελλάδα έχει μία μονάδα περισσότερο ΦΠΑ (21,9%) από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (20,8%), αλλά ένδεκα μονάδες περισσότερο στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης (21,4% εδώ, με 10,8% μ.ό. ΟΟΣΑ). Το τελευταίο είναι ορατό στα βενζινάδικα.
Editor's Picks
Στην Ελλάδα οι απεργίες, αποχές, πορείες γίνονται για ψύλλου πήδημα. Τόσο που έχασαν κάθε νόημα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ αποφάσισε ότι «στο σπίτι όλες οι λεπτομέρειες είναι λίαν προσωπικές».
Για ποιο λόγο δεν έκαναν το αγροτικό τους οι γιατροί που «εισήχθησαν μέχρι και το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009» και τώρα δεν θα το κάνουν όσοι μπήκαν μέχρι και το 2012-2013;
Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.
Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.
