Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου, 2024

Υπάρχει κάτι βαθύτερο, που είναι η θεσμική κακοδαιμονία του Δημοσίου, η οποία πνίγει τα λίγα success stories, όταν αυτά αναδυθούν.

Δεν έγινε μια έρευνα αγοράς των υποψηφίων, έτσι ώστε να δούμε τους λόγους για τους οποίους οι νέοι αποστρέφονται τα τελευταία χρόνια τις προ δεκαετίας επίζηλες θέσεις στις στρατιωτικές σχολές.

Με τις απανωτές «τακτοποιήσεις» εκείνοι που νομίμως ή έστω δικαίως κατέχουν δημόσια γη μειώνονται δραστικώς, ενώ αντιθέτως πληθαίνουν (αναλογικώς) οι «ατσίδες» που βλέπουν ευκαιρίες.

Ενα από όσα δεν μετράμε επακριβώς είναι τα αίτια των πυρκαγιών. Γι’ αυτό ανθούν και οι ιστορίες περί εμπρησμών, άλλοτε από οικοπεδοφάγους, παλιότερα από Τούρκους και εσχάτως από εταιρείες τοποθέτησης ανεμογεννητριών.

Είναι ανησυχητικό ότι χρειάζεται απόφαση σε ανώτατο επίπεδο για να αντιληφθούν οι γονείς, οι καθηγητές κ.ά. ότι τα κινητά τηλέφωνα δεν πρέπει να είναι μέσα στις τάξεις.

Πήξαμε στους πολυπράγμονες πολιτικούς, που «όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν» για ένα πουκάμισο αδειανό, ένα καλό αποτέλεσμα σε κάποια Κεντρική Επιτροπή.

Το πιο εντυπωσιακό και σε αυτήν την καταστροφή είναι η επικοινωνιακή της διαχείριση από την κυβέρνηση.

Το σχέδιο επέτυχε, η Ανατολική Αττική απεβίωσε, κάτι που –εκτός από μαυρίλα, στο τοπίο και στη διάθεσή μας– δημιουργεί κάποια ερωτήματα.

Ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, υπουργός Υγείας και άτυπος πορτ παρόλ της κυβέρνησης κ. Αδωνις Γεωργιάδης δηλώνει (δημοσίως!) ότι κουράστηκε από το θέμα των υποκλοπών.

Ερασιτεχνικές πολιτικές που αυξάνουν την γραφειοκρατία και στο βάθος «ηλεκτρονικές πλατφόρμες». Ξανά και ξανά.

Money

Tech & Innovation

Editor's Picks

Οι διευθύνσεις (ταχυδρομικές και ηλεκτρονικές) βρίσκονται στο μεταίχμιο του ιδιωτικού με τον δημόσιο χώρο, αλλά δεν παύουν να είναι μέρος του πρώτου. Αυτά τα σύνορα πρέπει να υπερασπιστούμε…

Αν ένας μηχανισμός έχει απόλυτο δικαίωμα απόκρυψης των πεπραγμένων του και ο ίδιος μηχανισμός αποφασίζει ποια είναι τα «μυστικά» του, τότε το πρώτο πράγμα που θα αποφασίσει να συγκαλύψει είναι οι παρανομίες του.

Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.

Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.