Δευτέρα, 19 Μαΐου, 2025

Γιατί μια τόσο «καλή για τη διαφάνεια» ρύθμιση, για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των συγγενών πρώτου βαθμού των πολιτικών, έπρεπε να μπει με τροπολογία και κυρίως γιατί έπρεπε να κατατεθεί στις 10 το βράδυ;

Ο στόχος της κυβέρνησης σχετικώς με την γνωμάτευση για τα Τέμπη δεν ήταν η αλήθεια, αλλά η κυριαρχία στο πεδίο των πρώτων εντυπώσεων. Τα κατάφερε μια χαρά!

Πριν πούμε «μπράβο!» στην ευαισθησία της ΠΟΕΒ και πριν φτάσουμε στο κάψιμο βιβλίων ως «έκφραση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό», έχουμε ένα ερώτημα: Αυτή η ευαισθησία δεν φτάνει μέχρι την Αίγυπτο;

Η κυβέρνηση ρυθμίζει κάθε λεπτομέρεια των πανεπιστημίων με νόμους 203.000(!) λέξεων. Αυτοί δεν μπορούν να εφαρμοστούν διότι είναι διαφορετική η φυσιογνωμία, αλλά και οι ανάγκες κάθε ΑΕΙ.

Η κυβέρνηση οφείλει να καταλάβει ότι, πέρα από τα επικοινωνιακά τερτίπια, υπάρχει και η ουσία· για όλα τα προβλήματα, και όχι μόνο των ΑΕΙ.

Εχουμε φτιάξει ένα σύστημα τόσο καλής ποδηγέτησης των πάντων από το κεντρικό κράτος, που ακόμη και άνθρωποι με τις καλύτερες προθέσεις δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους.

Πως αυτοματοποιούνται «οι πειθαρχικές συνέπειες για εκείνους τους φοιτητές οι οποίοι έχουν μπλέξει την ελευθερία της έκφρασης με την οργανωμένη βία»;

Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ δεν απαξιώνεται από την αντιπολίτευση που τον καταψήφισε διότι τον ήθελε ανεξάρτητη από την κυβέρνηση Αρχή, αλλά από την ίδια την κυβέρνηση που τον έστησε και τον στελέχωσε.

Φτάσαμε να παράγεται στην περιφέρεια πρωτευούσης το 48% του ΑΕΠ, αλλά ουδείς αναρωτήθηκε, «μα και τα data centers θα στηθούν στην Αττική;».

Τα τηλεοπτικά θεάματα δημιουργούν μόνο εντυπώσεις χωρίς να μπαίνουν στην ουσία, η οποία είναι τα ερωτήματα «πού πήγαν τα λεφτά;» κι αν υπήρχαν επιπλέον 45.000 ευρώ για το Άργος.

Από τις μεγάλες θρησκευτικές διαμάχες του παρελθόντος απομένει ζωντανό ένα κήρυγμα –έστω συγκεκαλυμμένου– μίσους. Ο αντισημιτισμός.

Όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες συγκεντρωτισμού, οι αρχαιοσυντηρητικοί των ΗΠΑ έτρωγαν βελανίδια.

Money

Tech & Innovation

Editor's Picks

Χρειάστηκαν δύο χρόνια, συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, συν διαβρωτικές για τη Δημοκρατία θεωρίες για να δεχθεί την έστω κουτσή προανακριτική για τον κ. Κώστα Καραμανλή και τον κ. Χρήστο Σπίρτζη.

Αν συμφωνήσουμε όλοι στην αθωότητα του «βιοπαλαιστή», απομένει ένα ερώτημα, από εκείνα που καταρρακώνουν το κύρος της Δικαιοσύνης: Ποιος και γιατί έκανε χρήση της κάρτας που χρησιμοποιήθηκε για τις υποκλοπές;

Πριν λίγο καιρό κυριαρχούσε ο μπαμπούλας της συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα το ερώτημα είναι «γιατί δεν συνεννοούνται;»

Ακόμη και η επιστήμη –το βασικό συστατικό του δυτικού θαύματος– μπήκε στις μυλόπετρες του παραλόγου, που ανθεί στα κοινωνικά δίκτυα.

Η περίτεχνη κρατική προστασία ιδεών, εκφράσεων, μεθόδων μεταμορφώνεται χρόνο με τον χρόνο σε σαράκι του καπιταλισμού, κάτι αντίστοιχο με τη γραφειοκρατία της παλιάς ΕΣΣΔ.